ตอนที่ 10
“เอาล่ะ ในฐานะที่แกชนะการดวล แกอยากได้อะไร”
“ผมอยากเห็นหน้านายใหญ่ครับ”
นายใหญ่เงียบ บอดี้การ์ดสองคนกระสับกระส่ายมองหน้ากันเอง...เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะ
“รางวัลอย่างอื่นแกไม่ขอ ขอดูหน้าฉันเนี่ยนะ...ชาติ ลำชี แกนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ”
“ขอผมเห็นหน้านายใหญ่เป็นบุญตาผมหน่อยเถอะครับ”
ชาติเป็นฝ่ายร้องขอ แต่พอเจอเงื่อนไขสุดโหดของนายใหญ่เข้าไปก็ถอดใจไปเสียเอง เพราะนายใหญ่จะเผยโฉมหน้าก็ต่อเมื่อชาติเห็นแล้วต้องควักลูกตาตัวเองออกมา ป๋องรู้จากชาติก็พลอยสยองไปด้วย นอกจากนี้ชาติยังเล่าให้ป๋องฟังอีกว่า
“ที่แกถามว่าทำไมฉันหยุดมือไม่ฆ่าไอ้เต็งกี่ ฉันไม่ได้พิสวาสเมตตาอะไรเลย แต่ฉันโดนนายใหญ่บังคับ มันเป็นพวกเล่นของ ตอนนั้นฉันโดนนะจังงัง”
“นะจังงัง...มันคืออะไร”
“แกจะไม่รู้เรื่องนี้ก็ไม่แปลกหรอกนะ เพราะไสยศาสตร์มันอยู่ตรงข้ามกับวิทยาศาสตร์ นะจังงังคือคาถาที่ทำให้คนที่โดนเกิดอาการมึนชา ไม่รู้ตัว ขาดสติ ทำอะไรไม่ถูก แบบที่ฉันเป็นเมื่อกี้ไง”
“นายใหญ่ปล่อยนะจังงังใส่แกเหรอ แต่ดูแกก็นิ่งดีนี่หว่า ฉันรู้ว่าแกก็ศิษย์มีครู แกไม่กลัวมันใช่ไหมล่ะ”
“กลัวจนแทบอุจจาระราด เกิดมาเพิ่งเคยเจอของแข็งแบบนี้แหละ...เพราะฉะนั้นเรื่องบังคับให้ฉันควักลูกตาตัวเองก็เป็นเรื่องง่ายๆของมัน ฉันเลยต้องถอย...นายใหญ่มันแข็งแกร่งจริงๆ บอกตามตรงตอนนี้นึกไม่ออกเลยว่าจะจัดการมันยังไง”
ooooooo
เกิดโรคระบาดในรังเสือ คืนเดียวมีคนตายนับสิบและยังมีผู้ป่วยอีกจำนวนมากที่ชาติเห็นค่าชีวิตของพวกเขา จึงพยายามขอร้องนายใหญ่เพื่อไม่ให้เกิดความสูญเสียขึ้นอีก
“แกจะทำยังไง”
“ผมจะออกไปข้างนอก เล่าอาการโรคให้หมอฟัง พอรู้ชื่อยากับวิธีรักษา เราก็เอากลับเข้ามารักษาคนในนี้ได้”
“ในโรงพยาบาลมีญาติแกอยู่หรือไง”
“ไม่มีครับ”
“แล้วแกจะวุ่นวายทำไม”
“เพราะผมหวังดีกับไตรพยัคฆ์...ถ้าปล่อยให้มีคนตายมากมาย ข้อแรก...เราจะเสียกำลังคนในการผลิตยาเสพติดเพื่อส่งออกไปขาย เมื่อผลิตยาได้น้อย รายได้ก็จะน้อยตามไปด้วย ข้อสอง...ถ้าเราไม่ทำอะไร คนที่อยู่ก็จะเสียกำลังใจ อาจจะรู้สึกโกรธแค้นทำให้เกิดความวุ่นวายได้ และข้อสุดท้าย สำคัญที่สุด...เมื่อวานหมอก็อยู่ใกล้นายใหญ่ แล้วตอนนี้หมอก็ติดเชื้อตายแล้ว ถ้านายใหญ่โชคร้ายติดเชื้อจากหมอมาแล้วล่ะ”
นายใหญ่นิ่งคิดครู่เดียวก็สั่งให้ชาติออกไปก่อน ในห้องนั้นเหลือเขากับจ่าเทพสองคน
“แกให้เจ๊หมาพาชาติออกไป ตามประกบมัน ให้มันทำตามที่มันบอก อย่าให้มันทำอะไรนอกลู่นอกทาง อย่าไว้ใจมันมาก และอย่าประมาทมันด้วย”
จ่าเทพรับคำทันที...หลังจากชาติรู้เรื่องก็กลับมาบอกป๋องที่ห้องพัก ป๋องให้ชาติใช้โอกาสนี้หนีไปแล้วพา
ทหารมาทลายรังเสือ แต่อย่าลืมพาหมอมาช่วยชาวบ้านด้วย แต่เจ๊หมากับเจิดรอบคอบมาก เล่นงานชาติก่อนขึ้นรถออกจากรังเสือด้วยการยิงลูกดอกยาสลบใส่ไม่ให้จำเส้นทางได้
ชาติสลบเหมือดแล้วไปรู้สึกตัวที่หน้าตลาด เขาพูดติดตลกว่าบริการดีจริงๆ ถึงที่หมายทันใจแบบไม่รู้ตัว แต่เจ๊หมากับเจิดไม่ตลกด้วย พูดดุดันว่าถ้าคิดไม่ซื่อโดนยิงร่วงแน่










