ตุ๊กตาผี
ตอนที่ 1
“แต่นิดเห็นยัยแป้งร่ำเป็นคนพูด”
“ถึงขยับปากพูดแต่เสียงไม่ใช่...เหมือนคนถูก
ผีสิงน่ะค่ะคุณนิด”
สายกระซิบกระซาบ พลันต้องสะดุ้งเมื่อปลาสาวใช้โผล่มาถามเรื่องแป้งร่ำแผลงฤทธิ์จนธนิดากระเจิงจากห้อง ธนิดาไม่ชอบใจแต่ไม่พูดอะไรนอกจากหมายมั่น ปั้นมือจะทำให้แป้งร่ำร่าเริงเหมือนเดิมให้ได้
ooooooo
บรรยากาศในบ้านนวลทิพย์เปลี่ยนไปมาก ธนิดาสัมผัสได้ถึงความอึมครึมและอึดอัด กระทั่งถึงเวลามื้อเย็นจึงเห็นภาพชัดเพราะสายแม่บ้านเก่าแก่ไม่ได้รับอนุญาตให้ร่วมโต๊ะเหมือนเมื่อก่อน
สายอึกอักไม่กล้าบอกว่าใครสั่ง แต่พิชิตไม่ใส่ใจพูดเสียงเรียบ
“คนใช้...จะให้นั่งร่วมโต๊ะกับเจ้านายมันไม่ควร ระเบียบก็ต้องเป็นระเบียบ”
“แต่ตอนที่คุณน้าธาดายังมีชีวิตอยู่ ป้าสาย
นั่งทานข้าวร่วมโต๊ะกับเรานะคะ”
นวลทิพย์ตัดปัญหาชวนสายร่วมโต๊ะ พิชิตไม่พอใจแต่ธนิดาไม่สนใจ
“ป้าสายเป็นญาติไม่ใช่คนรับใช้...ถ้ายึดระเบียบนิดก็ไม่มีสิทธิ์เพราะนิดเป็นญาติสามีเก่าของคุณน้านวลทิพย์”
ธนิดาตอกไม่ไว้หน้า สายจึงยอมร่วมโต๊ะเพื่อสงบศึก พิชิตพยายามข่มอารมณ์ร้อนๆโดยมีนวลทิพย์คอยไกล่เกลี่ย ธนิดาไม่ยี่หระอาการพิชิตเปรยลอยๆ
“ไหนๆนิดก็จะมาอยู่ที่นี่ ถ้ามีเปลี่ยนแปลงระเบียบใหม่ก็ช่วยแจ้งด้วยค่ะ นิดจะได้ตัดสินใจว่าจะอยู่หรือจะไป”
ขาดคำธนิดาโคมไฟเหนือโต๊ะอาหารก็สั่นสะเทือน ทุกคนยกเว้นธนิดาเชื่อว่าเป็นฝีมือผีธาดาแต่ไม่มีใครกล้าพูด โดยเฉพาะพิชิต...ขบกรามแน่นก่อนตะคอกสั่งให้ปลาตักข้าว!
พิชิตโกรธมากที่ถูกธนิดาหักหน้ากลางโต๊ะอาหาร พาลพาโลนวลทิพย์ทั้งเรื่องธนิดาและเรื่องอติรุจ
“ให้หลานผัวเก่ามาคุมแผนกเครื่องประดับแถมยังรับหลานไอ้เทพมาคุมแผนกเฟอร์นิเจอร์ เริ่มงานวันนี้ด้วยซ้ำ ทำไมไม่รอต้นเดือนเหมือนน้องสาวเพื่อนผม”
นวลทิพย์ข่มอารมณ์ตอบเสียงเรียบ “ยัยนิดเป็นหลานฉัน”
“ก็หลานผัวเก่า”
“อย่าลืมว่าบริษัทเป็นของธาดา เท่ากับว่ายัยนิดมีส่วนในผลประโยชน์ของบริษัทด้วยฉันจึงให้แกเข้ามาในฐานะผู้บริหาร ส่วนน้องสาวเพื่อนคุณเข้ามาในฐานะพนักงานควรจะเริ่มงานต้นเดือนตามระเบียบ”
“แล้วหลานไอ้เทพเป็นญาติข้างไหนของคุณถึงให้มันเริ่มงานวันนี้เลย”
“อะไรจำเป็นกว่ากันล่ะคะ แผนกเฟอร์นิเจอร์ไม่มีคนคุมมานานแล้วแต่ฝ่ายขายคนไม่ขาด...หวังว่าน้องสาวเพื่อนคุณคงช่วยทำให้ยอดขายเพิ่มมากขึ้นนะคะ”
