ตุ๊กตาผี

พิชิตตะลึงความสวยของธนิดา ส่งสายตากะลิ้มกะเหลี่ยจนเธอนึกรังเกียจแต่ทำอะไรไม่ได้เมื่อนวลทิพย์แนะนำว่าเขาคือสามีใหม่ นวลทิพย์ไม่ได้สังเกตท่าทางเจ้าชู้ของพิชิต มัวดีใจที่ธนิดายอมมาทำงานด้วย เพราะอีกฝ่ายเป็นหลานสาวคนเดียวของธาดาอดีตสามี แถมเธอจะได้ไหว้วานให้อีกฝ่ายช่วยดูแลแป้งร่ำด้วย

ธนิดาไม่ยี่หระสายตาหื่นๆของพิชิต ตั้งใจฟังนวลทิพย์เล่าสถานการณ์บริษัทซึ่งมีปัญหาสินค้าเลียนแบบจนยอดขายตก รวมถึงหน้าที่เธอในฐานะหัวหน้าแผนกออกแบบเครื่องประดับซึ่งดูแลการเจียระไนอัญมณีตกแต่งเฟอร์นิเจอร์

ไข่หวานพนักงานสาวประจำแผนกออกแบบ เครื่องประดับมองธนิดาด้วยรอยยิ้มประจบ ก่อนยิ้มกว้างกว่าเก่าเมื่อเห็นอติรุจหลานชายคนเดียวของเทพ พนักงานเก่าแก่ของบริษัทแวะมาแนะนำตัวกับนวลทิพย์

อติรุจตั้งใจมาปฏิเสธข้อเสนองานของนวลทิพย์แต่ทันทีที่เห็นหน้าธนิดา รุ่นน้องสาวร่วมสถาบันที่เขาเคยตามจีบเมื่อหลายปีก่อนก็เปลี่ยนใจตอบรับข้อเสนอ ธนิดาหน้าบึ้ง หมั่นไส้ท่าทางกระตือรือร้นของอติรุจ

เลยขอตัวกลับดื้อๆ นวลทิพย์ให้เธอไปพักที่บ้านเพื่อช่วยดูแลแป้งร่ำ พิชิตจึงอาสาไปส่งแต่ธนิดาปฏิเสธเพราะไม่อยากอยู่ใกล้เขา

ธนิดากลับไปแล้ว เทพจึงพาอติรุจหลานชาย

รูปหล่อไปแนะนำกับเหล่าพนักงานในแผนกออกแบบเฟอร์นิเจอร์ หมูตุ๋นกับกุ้งเต้นซึ่งนั่งสัปหงกสะดุ้งตื่นเมื่อเห็นหน้าเจ้านายหนุ่มคนใหม่ อติรุจส่ายหน้าขำๆ ไม่เห็นเป็นเรื่องใหญ่เพราะเชื่อว่าบรรยากาศในการทำงานต้องเป็นกันเองผลงานจึงออกมาดี...

สายแม่บ้านเก่าแก่และญาติห่างๆของนวลทิพย์ ให้การต้อนรับธนิดาอย่างดีและพาไปหาแป้งร่ำซึ่งเก็บตัวในห้องนอนกับตุ๊กตาวาวาเหมือนเคย

แป้งร่ำไม่มองหน้าธนิดาแต่พูดกับตุ๊กตาวาวาให้ไล่อีกฝ่ายออกจากห้อง ธนิดาหน้าเสียที่ลูกพี่ลูกน้องสาวตัวเล็กซึ่งเคยสนิทกันไม่ยอมสบตา แถมต้องวิ่งออกจากห้องพร้อมสายเมื่อแป้งร่ำกรีดร้องเสียงดัง

“พี่วาวาบอกให้พวกนั้นออกไปซะ...ออกไป๊!”

ธนิดาไม่ได้กลัวแป้งร่ำแต่แปลกใจมากกว่าที่ ลูกพี่ลูกน้องสาวมีท่าทางผิดปกติ เสียงกรีดร้องก็แหลมเล็กจนเหมือนไม่ใช่เสียงของเจ้าตัว สายซึ่งคุ้นเคยกับเรื่องแบบนี้มานานพยักหน้าเห็นด้วย

“เสียงเล็กๆแหลมๆนั่นไม่ใช่เสียงคุณหนูแป้งร่ำแน่ค่ะ...นึกแล้วยังกลัวไม่หาย”