ตอนที่ 1
“ถ้าคุณเอาตุ๊กตาหยกมาให้ผมหนี้สินที่บ่อนทั้งหมดของพ่อคุณจะเป็นศูนย์ทันที!”
เริงวุฒิไม่ใช่แค่เจ้าของบริษัทเฟอร์นิเจอร์คู่แข่งของนวลทิพย์ แต่ยังมีฉากหลังเป็นพ่อค้ายาเสพติดและเจ้าของบ่อนการพนันหลายแห่ง พุดพ่อแท้ๆของพิชิต
ก็ติดพนันงอมแงมในบ่อนของเขา เขาเลยใช้เป็นข้อต่อรองกับพิชิตให้หาทางทำให้นวลทิพย์ขายตุ๊กตาหยกประจำตระกูลให้ได้
ข้อเสนอของเริงวุฒิทำให้พิชิตหนักใจ แต่สุดท้ายความโลภก็ทำให้เขาลืมเรื่องผิดชอบชั่วดีเพราะหากได้เงินก้อนนี้ก็สามารถล้างหนี้พนันของพ่อแถมเอาไป
ใช้จ่ายซื้อความสะดวกสบายได้อีกนาน
พิชิตดึงตัวเองจากภวังค์ความคิด...เขาฝันหวานถึงการใช้เงินก้อนโตจากการขายตุ๊กตาหยก ติดแค่เกลี้ยกล่อมนวลทิพย์ซึ่งยืนยันเสียงแข็งไม่ขายสมบัติเก่าของตระกูล
“ผมรู้ว่าตุ๊กตาหยกสำคัญกับทิพย์มาก แต่เพื่อบริษัทผมอยากให้ทิพย์ลองทบทวนดูอีกที”
“เป็นตายยังไงฉันก็ไม่ขายตุ๊กตาหยกเด็ดขาด!”
“ทั้งๆที่บริษัทกำลังมีปัญหาเรื่องการเงินงั้นหรือ”
“ฉันยังไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้”
นวลทิพย์ตัดบทแล้วหลับตาปิดการสนทนา พิชิตมองมาด้วยความไม่พอใจแต่ยังปะเหลาะเสียงหวาน
“โอเค...ผมไม่กวนทิพย์แล้ว อย่าทำงานดึกนักนะ พักผ่อนด้วย ผมเป็นห่วง...ผมรักคุณนะทิพย์”
พิชิตก้มหอมแก้วภรรยาแล้วผละไป ทิ้งนวลทิพย์ให้นั่งหลับตาคิดอะไรตามลำพัง ผีธาดาเห็นเธอเครียดก็ขยับไปใกล้หมายนวดขมับให้ผ่อนคลาย นวลทิพย์เบิกตาโพลงเพราะสัมผัสได้ว่าอดีตสามีอยู่ใกล้ๆ
“คุณใช่ไหมคะธาดา คุณใช่ไหม...ฉันจำกลิ่นน้ำหอมของคุณได้”
นวลทิพย์หันมองรอบตัวแต่ไม่เห็นอะไร ไม่รู้เลยว่าผีธาดายืนมองไม่ไกลแค่ไม่ปรากฏตัวให้เห็น
ooooooo
คืนเดียวกันที่บ้านเริงวุฒิ...เจ้าของบ้านหนุ่มกำลังคลอเคลียม่านฟ้า เมียเก็บคนสวยซึ่งรับหน้าที่ติดต่อขอซื้อตุ๊กตาหยกจากนวลทิพย์ ม่านฟ้าชักสีหน้า ถอนใจยาวด้วยความเหนื่อยหน่าย
“ฟ้าพยายามอยู่ค่ะ เคยส่งคนไปคุยกับคุณนวลทิพย์แล้วแต่เขายืนยันไม่ยอมขายท่าเดียว”
“ผมจะให้ฟ้าแทรกตัวไปในทิพย์พิมานทำให้มันปั่นป่วนทั้งบริษัท ทีนี้ล่ะ...ถึงไม่อยากขายมันก็ต้องขาย!”
“เพื่อคุณฟ้าทำได้ แต่สงสัยว่าทำไมคุณถึงอยากได้ตุ๊กตาหยกตัวนั้นนักล่ะคะ”
“ไม่ต้องถาม เอาเป็นว่าทำงานให้สำเร็จคุณอยากได้อะไรผมให้ได้ทุกอย่าง”










