สารวัตรใหญ่

พอรถแล่นออกจากท่า ก้องภพและเพื่อนตำรวจก็เข้ามารุมล้อมพิทยาธร อยากรู้ว่าเมื่อสักครู่สารวัตรกระซิบอะไร

“อ๋อ...ไม่มีอะไร แค่สั่งธุระส่วนตัวนิดหน่อย”

“อ้าว เป็นคนสนิทแล้วเหรอ” ก้องภพแซว คนอื่นๆ ผสมโรงกันสนุกสนาน...พิทยาธรอมยิ้มภูมิใจที่ทุกคนเข้าใจว่าเขาสนิทกับเจ้านายคนใหม่

ooooooo

ตอนขามาใหญ่เจอคนร้ายปล้นรถโดยสาร ขากลับไม่ทันจะพ้นเขตพระลานก็โดนตำรวจประจำด่านขึ้นมาตรวจค้นกระเป๋าอย่างไร้มารยาท โดยที่ด่านมีตำรวจอีกสามคนนั่งคุยกันเฮฮา

เมื่อโดนขอค้นกระเป๋า ใหญ่ถามตำรวจว่าหาอะไร ดาบหมูไม่พอใจตอบห้วนๆว่าหาของผิดกฎหมาย... แล้วทิ้งท้ายว่า ข้องใจอะไร

“เปล่าครับ ผมแค่อยากรู้”

“ไม่ต้องพูดมาก ส่งกระเป๋ามา”

ใหญ่หยิบกระเป๋าส่งให้ ดาบหมูค้นไม่เจออะไรผิดปกติเลยไปเรียกร้องจากเด็กหนุ่มที่นั่งข้างๆ แต่เขามาตัวเปล่าจึงไม่มีกระเป๋าจะให้ค้น

“อะไรวะ เดินทางประสาอะไรไม่มีกระเป๋า ถุงล่ะ ถุงกระดาษ ถุงพลาสติกที่ใส่ของส่วนตัวน่ะอยู่ไหน”

“ไม่มีครับ”

“ไม่มีได้ไง”

ใหญ่เริ่มทนไม่ได้จึงช่วยเด็กยืนยัน “ผมขึ้นรถมาก่อน น้องคนนี้ขึ้นมาทีหลัง แกมาตัวเปล่า มือเปล่า ไม่มีถุงอะไรติดมาด้วยหรอกครับ”

จ่าหมึกยืนถัดไปจากดาบหมูได้ยินรีบเดินมาสมทบ “ลื้อเป็นญาติไอ้นี่หรือไง”

“ผมไม่ได้เป็นญาติหรอกครับ”

“ไม่ได้เป็นญาติ ถ้าอย่างงั้นก็อย่าสอด หุบปากแล้วก็นั่งเฉยๆ”

“ผมไม่อยากจะสอดหรอกครับ แต่พอดีผมรู้เห็นว่าน้องเขาไม่มีกระเป๋าอะไรติดตัว แล้วผมก็ช่วยยืนยัน เพราะเห็นน้องเขากลัวพวกคุณ”

ดาบหมูกับจ่าหมึกมองชายหนุ่มด้วยความหมั่นไส้ก่อนที่จ่าหมึกจะขึ้นเสียงสั่ง “งั้นลื้อนั่นแหละลงมาข้างล่างเดี๋ยวนี้...ลุกขึ้น แล้วก็ลงมาดีๆ”

“คุณจะให้ผมลงไปทำไมไม่ทราบ”

“มึงไม่ต้องถาม กูบอกให้ลงมึงก็ต้องลง เดี๋ยวก็รู้เองว่าทำไม”

ใหญ่ลุกขึ้นโดยดีแต่ชักช้าไม่ทันใจจ่า ก็เลยโดนกระชากแขนแต่ใหญ่บิดแขนออกทำให้จ่าวืดและโมโหง้างหมัดจะต่อย แต่ไม่สำเร็จอีกเพราะโดนใหญ่ล็อกแขนไว้ก่อน ดาบหมูเห็นเพื่อนเสียท่าจึงชักปืนออกมาเล็งจะยิง

เสียงผู้โดยสารร้องวี้ดว้ายหวาดเสียว หญิงคนหนึ่งตะโกนลั่นว่า

“ท่านคะ ทำไมไม่บอกตำรวจพวกนี้ไปว่าท่านเป็นใคร ถ้ามีการยิงกันขึ้นมาจะตายกันเปล่าๆนะคะ”

จ่าและดาบชะงัก ถามหญิงคนนั้นว่ารู้จักหรือว่าชายคนนี้เป็นใคร

“ไม่รู้หรอกค่ะ แต่ก่อนที่รถจะออกจากท่าเมื่อกี้มีนายตำรวจที่โรงพักมาส่งกันตั้งหลายคน หมวดพิทยาธรก็เดินมาส่งถึงบันไดรถเลย”

ดาบหมูกับจ่าหมึกหน้าถอดสี ถามเป็นเสียงเดียวกันว่า “ท่านเป็นใครครับ”

“ลงไปข้างล่าง เดี๋ยวผมจะตามลงไปบอก”