สารวัตรใหญ่
ตอนที่ 3
“ทำไมจะไม่บอก คุณนั่นแหละฟังไม่ถี่ถ้วน เมื่อกี้ผมเป็นคนเรียนหลวงพ่อเองว่ากำลังจะเดินทางกลับ แต่ยังมีเวลาอีกหลายชั่วโมงเลยแวะมากราบ แล้วเมื่อกี้เราก็กราบกันแล้วไม่ใช่เหรอ”
พิทยาธรยิ้มแหยๆ พูดเสียงอ่อยว่า “แต่ว่าหลวงพ่อท่านก็น่าจะอยู่คุยกับเราสักหน่อยนะครับ”
“ก็ผมไม่ได้บอกท่านนี่ว่าอยากจะคุย ท่านก็เลยบอกให้เราพักผ่อนตามสบาย”
ระหว่างนี้ เด็กวัดเอาเสื่อกับหมอนมาให้หนึ่งชุด พิทยาธรทักท้วงเพื่อจะเอาสองชุดเพราะมาสองคน แต่ใหญ่บอกให้เขาพักผ่อนไปตามสบาย ส่วนตัวเองนั่งหลับตาทำสมาธิ พิทยาธรเห็นแล้วอึ้งเนื่องจากไม่คุ้นเคยกับการเข้าวัดและไม่เคยเห็นคนในอาชีพตำรวจเช่นเดียวกับตนชอบเข้าวัดนั่งสมาธิแบบนี้
ขณะที่ใหญ่นั่งสมาธิ พิทยาธรลุกไปคุยโทรศัพท์กับเพื่อนตำรวจชื่อก้องภพ “จริงๆแกให้ผมขับรถพาดูเมือง ไปดูบ้านพัก เสร็จแล้วก็มาที่วัด มาถึงก็นั่งหลับตาเข้าสมาธิไปเลย”
“เจริญละทีนี้”
“นั่นสิ ถ้า สภ.พระลานมีสารวัตรชอบเข้าวัด ไม่สนใจทางโลกแบบนี้ พวกเราจะทำยังไง”
“มันก็ไม่ต่างอะไรจากสารวัตรที่ยอมเป็นพวกเดียวกับผู้มีอิทธิพลหรอกหมวด บ้านเมืองถูกปล่อยปละละเลยเหมือนกัน”
“เมื่อไหร่จะมีปาฏิหาริย์ซักทีนะ”
“ปาฏิหาริย์อะไร”
“ก็ปาฏิหาริย์แบบว่าบ้านเมืองของเรามีคนดีๆมาปกครองไงครับ เพราะตอนนี้เราอยู่กันแบบตัวใครตัวมัน คิดแล้วกลุ้มจริงๆ เพราะผมทำอะไรไม่ได้เลย อยากแก้ปัญหาก็แก้ไม่ได้ ไม่เอาแล้วครับ ไม่อยากพูดเรื่องนี้แล้ว...มันเครียด...ยังไงผมฝากผู้กองสืบเรื่องที่ดินของป้าสำอางที่ผัวแกตายเมื่อคืนให้ผมด้วยนะครับ”
“โอเค เดี๋ยวสืบให้ ได้ความยังไงจะรีบบอก เออ แล้ววันนี้สารวัตรคนใหม่จะขึ้นรถกี่โมง”
“บ่ายสองครับ”
“พอดีพวกตำรวจที่ยังไม่เคยเจอสารวัตรเขาอยากจะไปทำความรู้จักแนะนำตัวกันที่ท่ารถน่ะ... โอเคแล้วเจอกัน”
เป็นอันว่าก่อนบ่ายสองวันนั้นตำรวจโรงพักพระลานนับสิบคนพากันมาที่ท่ารถเพื่อส่งสารวัตรคนใหม่กลับบ้าน ทุกคนตั้งท่าแนะนำตัวแต่ใหญ่กลัวรถจะออกเสียก่อนจึงบอกให้เอาไว้คุยกันอีกทีตอนตนมารับตำแหน่ง
เมื่อใหญ่ผละไปที่รถ พิทยาธรเดินตามประกบ ใหญ่สบโอกาสหันมากระซิบว่า
“หมวด...ผมอยากจะแนะนำคุณบางอย่าง สมาธิเป็นการบริหารจิตเหมือนการออกกำลังกาย ต้องทำสม่ำเสมอใจจะได้แข็งแรง สมบูรณ์ พอใจแข็งแรงสมบูรณ์แล้วคุณก็จะได้รู้ว่าคุณทำอะไรได้แค่ไหน และนั่นก็คือปาฏิหาริย์”
พิทยาธรอึ้งเล็กน้อย แต่ก็ทำความเคารพและมองตามใหญ่ที่หิ้วกระเป๋าขึ้นรถไปโดยมีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินตัวเปล่าตามหลังไป
