สารวัตรใหญ่
ตอนที่ 3
“ได้ครับ งั้นเดี๋ยวผมพาไปครับ” พิทยาธรกระตือรือร้นนำไปที่รถของเขาแล้วพาสารวัตรคนใหม่ตระเวนไปตามเส้นทางต่างๆของเมืองพระลาน
ooooooo
เช้าวันเดียวกัน เจ๊จวบเพิ่งกลับจากจ่ายตลาด ท่าทางแกตื่นเต้นมีข่าวมาเล่าให้มัทนีฟัง
“เมื่อคืนเรื่องที่เอ็งโดนไล่ยิงน่ะ ข้าว่ามันต้องเกี่ยวกันแน่ๆ”
“เกี่ยวกับอะไรเจ๊ เล่าให้รู้เรื่องหน่อยซิ”
“คือแม่นวลเมียผู้ใหญ่สำราญน่ะเขาบอกว่า
เมื่อคืนมีคนโดนรถทับตายที่ถนนหลังวัด แต่ข้าฟังแล้วมันแปลกๆอยู่นะ เพราะถนนแถวนั้นมันไม่ค่อยมีรถวิ่ง แล้วคนที่ไหนมันจะเซ่อซ่าไปเดินให้รถทับตายตรงนั้นวะ”
“แล้วคนตายเป็นใคร”
“ลุงมานิตผัวป้าสำอางที่อยู่หลังวัด บ้านเดียวกับที่เอ็งเล่าเมื่อคืนไง”
มัทนีอึ้งไปทันที...ทางด้านป้าสำอางที่ได้ดาบนรินทร์ช่วยไว้เมื่อคืน เช้านี้แกเพิ่งรู้จากผู้ใหญ่สำราญว่าลุงมานิตโดนรถทับตาย แกตกใจจนแทบเป็นลมก่อน
จะไปร้องไห้คร่ำครวญกอดศพผัวที่ศาลาวัด ดาบนรินทร์เชื่อว่าเรื่องนี้ไม่ใช่อุบัติเหตุอย่างแน่นอน ผู้ใหญ่สำราญแปลกใจถามว่า
“ดาบสงสัยอะไร ทำไมถึงคิดว่าไม่ใช่อุบัติเหตุ”
“ก็เมื่อคืนมีคนมาทำร้ายป้ากับลุง ป้ากับลุงก็เลยหนี ฉันพาป้าไปหลบ แต่ลุงวิ่งไปที่อื่นแล้วก็ได้ยินเสียงปืน”
“พวกมันฆ่าผัวฉัน มันฆ่าผัวฉัน”
“งั้นป้าต้องไปแจ้งตำรวจนะ ให้ตำรวจเขาช่วย”
ป้าสำอางร้องไห้โฮแล้วนั่งหมดอาลัยตายอยากหน้าโลงศพ มัทนีมาเห็นสภาพแกน่าเวทนาก็เข้าไปแนะนำตัว
“สวัสดีจ้ะป้า ฉันชื่อมัทนี...ฉันอยากจะมาบอกป้าว่าตอนที่ป้ากับลุงโดนพวกมันทำร้าย ฉันเป็นคนที่มาแอบดูแล้ววิ่งหนีไป”
“หนูเห็นใช่มั้ย”
“จ้ะ ฉันเห็นพวกมันทำร้ายป้ากับลุง”
“แล้วหนูเห็นตอนมันฆ่าลุงหรือเปล่า”
“ไม่เห็นจ้ะ มันวิ่งไล่ยิงฉัน ฉันก็เลยหนีไปก่อน ป้าไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ หนูจะเป็นพยานให้ตอนป้าไปแจ้งตำรวจ”
“ป้าคงไม่แจ้งความหรอก”
“อ้าว ทำไมล่ะ”
“ตำรวจที่นี่พึ่งไม่ได้ ถ้าแจ้งความหนูกับป้าจะเดือดร้อน” ป้าสำอางร้องไห้ด้วยความขมขื่นใจ มัทนีช่วยปลอบโยนด้วยความสงสาร
นอกศาลา ชายคนหนึ่งจับตามองแล้วใช้โทรศัพท์แอบถ่ายรูปมัทนีกับป้าสำอางไว้ พอมัทนีขี่ซาเล้งออกจากวัดไปมันก็รีบติดตาม แรกๆหญิงสาวไม่เอะใจเพราะคิดว่าเป็นชาวบ้านทั่วไปที่ใช้รถใช้ถนนเหมือนกัน แต่นานเข้ามันยังขับตาม ครั้นเธอเร่งเครื่องหนี มันก็ยิ่งไล่บี้
