สารวัตรใหญ่
ตอนที่ 15
“เลี้ยงเสียข้าวสุก แกมันคนเนรคุณ”
“เสี่ยด่าผมเถอะครับ ด่าให้สมกับที่ทำให้เสี่ยผิดหวัง ถ้าด่าจบแล้วผมจะขอจับเสี่ยเข้าคุก”
“ไม่! กูจะไม่ยอมเข้าคุก กูไม่ยอม”
เสี่ยน้อยลุกขึ้นจะไปหยิบปืนที่หล่นบนพื้น แต่พิทยาธรเข้ามาเหยียบปืนไว้พร้อมเล็งปืนในมือมา
“เสี่ยหนีไปไหนไม่ได้แล้วครับ มอบตัวซะดีกว่า”
เสี่ยน้อยจะหันหนีไปอีกทางก็โดนกอบเกียรติยืนขวาง
“เสี่ยมีบุญคุณ แต่ผมมีหน้าที่ครับ”
กอบเกียรติทำความเคารพก่อนจะจับเสี่ยน้อย
ใส่กุญแจมือแล้วพาไปโรงพักท่ามกลางบรรดานักข่าวที่กรูมาถ่ายรูปและเกาะติดสถานการณ์ด้วยความสนใจ
ooooooo
จาตุรนต์ค่อนข้างตกใจกับข่าวเสี่ยน้อยที่เห็นทางจอทีวี สักครู่หมู่ปราการร้อนรนเข้ามาหน้าตาตื่น
“เสี่ยครับ...เสี่ยรู้ข่าวเสี่ยน้อยแล้วใช่ไหมครับ”
“นั่นไงกำลังออกข่าวเลย...ฉันฝากไปบอกเสี่ยน้อยให้ฉันทีได้ไหม”
“เสี่ยจะบอกว่าไง”
จาตุรนต์ฝากคำพูดไปกับหมู่ปราการ เมื่อเสี่ยน้อยที่โดนคุมขังบนโรงพักได้ฟังก็เดือดดาลเป็นที่สุด
“แกฝากมาบอกว่าไม่อยากให้เสี่ยพาดพิงมาถึงแกครับ เพราะแกไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเลย แค่มีหุ้นในบ่อน แล้วตอนนี้ก็แยกหุ้นกันแล้ว ไม่เกี่ยวกันอีกครับ”
“ถุย! เอ็งกลับไปบอกมันเลยนะว่าฉันจะพูดถึงมันคนแรกเลย ไม่เชื่อก็คอยดู”
หมู่ปราการทำหน้าที่ได้ไม่ขาดตกบกพร่อง นำคำพูดนั้นกลับมาบอกจาตุรนต์อย่างครบถ้วน เล่นเอาจาตุรนต์ของขึ้นแผดเสียงด่าลั่นไปทั้งบ่อน
ส่วนที่ร้านเจ๊จวบเวลานี้มีชาวบ้านจำนวนมากมารวมตัว ต่างพูดถึงอบายมุขต่างๆที่เกิดขึ้นอย่างกับดอกเห็ดในอำเภอพระลาน
“กรุ๊ปไลน์ของพวกเราตอนนี้มีแต่รายงานข่าวเรื่องบ่อนเรื่องซ่องเต็มไปหมด ไม่ไหวๆ”
“ก็มันมีแบบนี้จริงๆนี่ จะให้รายงานอะไรถ้าไม่ใช่เรื่องพวกนี้”
“ถามจริงๆเหอะ จะยอมให้บ้านเราเป็นแบบนี้ไปเรื่อยกันเหรอ”
“ถ้าไม่ยอมจะให้ทำไงล่ะยะพ่อบุญค้ำ”
“ประท้วงไง เขียนป้ายไปประท้วงขับไล่พวกมันบ่อยๆ”
“นี่พูดจริงหรือเปล่า”
“จริง ถ้าพวกเราไม่แสดงพลัง พวกมันก็จะได้ใจ”
“เจ๊เอาด้วย เป็นไงเป็นกัน”
“งั้นฉันก็เอาด้วย”
มนัสเห็นทุกคนยินยอมพร้อมใจทำสิ่งดีจึงเสนอตัวช่วยอีกทาง “งั้นผมกับเพื่อนจะช่วยทำข่าว แสดงให้คนเห็นกันทั้งประเทศไปเลยว่าคนพระลานไม่เอาอบายมุข”
“ถ้างั้นพวกเราก็ลุยกันเลยนะ”
ทุกคนส่งเสียงขานรับกันเซ็งแซ่ หลังจากนั้นไม่นานทุกคนก็พากันไปถือป้ายประท้วงหน้าบ่อนของจาตุรนต์เป็นที่แรก เมื่อเสียงพวกชาวบ้านดังแว่วเข้ามาในบ่อนสร้างความแตกตื่นให้กับทุกคน ทำให้นักพนันหวาดกลัวเริ่มทยอยกันกลับ จาตุรนต์ทนไม่ไหวออกไปตะโกนขับไล่
“พวกลื้อมาทำไม ออกไปเดี๋ยวนี้นะ อยากตายหรือไง ไปให้พ้น”
“เสี่ยนั่นแหละเอาบ่อนออกไป ออกไปๆๆ”
ชาวบ้านส่งเสียงดังกระหึ่มทำให้จาตุรนต์ผงะรีบถอยกลับข้างในแล้วโทร.ไปหาอเนกเพื่อให้มาเคลียร์ แต่อเนกกลับบอกว่าปิดบ่อนไปก่อน
“จะบ้าหรือไง ปิดบ่อนรายได้ก็หายหมดน่ะสิ”
“ปิดไปก่อน บ่อนอื่นชาวบ้านมันก็จะไปประท้วง ต้องปิดเหมือนกันทุกบ่อนนั่นแหละ”
จาตุรนต์ฮึดฮัดทำอะไรไม่ได้ วางสายด้วยความไม่พอใจ
ooooooo
