ตอนที่ 15
นวคุณพยายามหนีแต่สุดท้ายก็ไม่รอดโดนตำรวจช่วยกันสกัดจับไว้ได้ ข่าวนี้ทำให้อเนกที่พอรู้จากเสี่ยน้อยถึงกับหนักใจ บอกตามตรงว่าตอนนี้กระแสกำลังแรง ตนไม่รู้จะช่วยยังไงเหมือนกัน เสี่ยน้อยเสียงแข็งใส่ทันที
“นี่คิดจะทิ้งกันง่ายๆแบบนี้หรือไง”
“ผมเองยังเอาตัวไม่รอดเลยเสี่ย รู้ไหมตอนนี้ผมกำลังถูกผู้ใหญ่เพ่งเล็งอยู่”
“แล้วรองฯทรัพย์ล่ะ บอกให้เขาช่วยได้ไหม”
“ได้...แล้วจะบอกให้”
“อย่าให้เรื่องมันสาวมาถึงผมนะ ไม่งั้นจะเดือดร้อนกันไปหมด”
เสี่ยน้อยวางสายอย่างหงุดหงิด อเนกหันมาทางทรัพย์อนันต์ซึ่งนั่งอยู่ในห้องบอกให้รู้ว่านวคุณโดนจับแล้ว เมื่อกี้เสี่ยน้อยโทร.มาขอให้เขาช่วย
“จะให้ผมไปช่วยได้ไง เรื่องของผมยังลูกผีลูกคนอยู่เลย”
“แล้วนี่คุณจะทำไง”
“บางทีผมคงต้องหนี”
“งั้นคุณทำเรื่องลาพักร้อนแล้วหลบไปก่อน เกิดเห็นท่าไม่ดีค่อยหนี”
ทรัพย์อนันต์เห็นด้วย รีบร้อนออกไปด้วยใจที่เป็นกังวล
ooooooo
ความจริงเสี่ยน้อยไม่ได้มีความคิดจะช่วยนวคุณสักนิดเดียว แต่ที่อยากให้ลูกน้องคนสนิทได้ประกันตัวออกมาเพราะต้องการฆ่าตัดตอนมันนั่นเอง
แล้วแผนของเขาก็ลุล่วงเมื่ออเนกช่วยให้นวคุณได้ประกันตัวออกมา เสี่ยน้อยหลอกนวคุณไปยิงทิ้งที่ไร่ร้างแต่ไม่รอดหูตาของตำรวจที่ส่งกอบเกียรติติดตามไปก่อน
กอบเกียรติมาช้าไปนิดเดียว เสี่ยน้อยยิงนวคุณสิ้นใจไปแล้วและกำลังจะฝังศพ เมื่อเห็นกอบเกียรติ
โผล่มา เสี่ยน้อยจะให้ช่วยขุดหลุมแต่เขาปฏิเสธ เลยเกิดการทุ่มเถียงกันขึ้น
“แต่แกต้องช่วย ฉันให้ทุนการศึกษา ฉันส่งแกเรียนตั้งแต่เด็กจนโต ที่แกเป็นตำรวจได้ทุกวันนี้ก็เพราะฉัน”
“ใช่ครับ เสี่ยช่วยให้ผมมีวันนี้ เสี่ยมีบุญคุณกับครอบครัวผม”
“ดี งั้นแกทำคดียังไงก็ได้ อย่าให้ฉันเข้าไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ แล้วฉันจะให้เงินแก แกอยากได้บ้านได้รถใช่ไหม ฉันจะจัดให้”
“มอบตัวเถอะครับเสี่ย เรื่องนี้ผมช่วยเสี่ยไม่ได้จริงๆ”
“ไอ้บ้า...นี่แกพูดอะไรออกมา แกจะเนรคุณฉันหรือไง”
“เรื่องบุญคุณของเสี่ยผมรำลึกถึงอยู่เสมอ แต่ถ้าจะให้ผมทำเรื่องผิดกฎหมาย ผมทำไม่ได้จริงๆ”
“ไอ้กอบเกียรติ ไอ้สารเลว”
เสี่ยน้อยชักปืนออกมา กอบเกียรติพุ่งไปแย่งปืนจนล้มกลิ้งด้วยกัน เสี่ยน้อยโกรธมากตะบันหน้ากอบเกียรติไม่ยั้งพร้อมกับก่นด่าโดยที่อีกฝ่ายไม่ตอบโต้










