สารวัตรใหญ่
ตอนที่ 1
“รอให้คุณหมอมาตรวจอีกรอบนะคะ แล้วค่อยกลับดีกว่าค่ะ”
หมวดชาติเดินมากับพันตำรวจเอกมิตร ร้องบอกว่า “ผู้กองครับ รอง...มาเยี่ยม”
สองสามีภรรยายกมือไหว้พันตำรวจเอกมิตรหรือรองมิตรอย่างนอบน้อม
“เราไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยนะใหญ่” รองมิตรทักทายและยิ้มให้ใหญ่
หลังจากนั้นคำแพงขอตัวไปช่วยพ่อแม่เก็บข้าวของเครื่องใช้ในห้องผู้ป่วยเพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน ปล่อยให้ใหญ่คุยอยู่กับรองมิตรและหมวดชาติด้านนอก
“รองมิตรนี่ใครกัน” มานะถามลูกสาว
“ท่านเคยเป็นรองผู้กำกับการตำรวจตระเวนชายแดน เป็นผู้บังคับบัญชาเก่าของคุณใหญ่ แต่ตอนนี้ท่านย้ายสังกัดไปเป็นรองผู้บังคับการตำรวจภูธรแล้วค่ะ”
“แม่เคยได้ยินคนพูดกันว่ารองมิตรเป็นคนดี เวลาลูกน้องเก่าๆได้รับบาดเจ็บก็จะกลับมาเยี่ยมบ่อยๆ”
“ค่ะแม่ ท่านเป็นคนรักลูกน้อง ถ้าใครทำงานดีท่านก็จะคอยส่งเสริม”
มานะและบุญศรีพยักหน้าเข้าใจ...ส่วนใหญ่ยังคุยกับรองมิตรอยู่ด้านนอก ตอนนี้หมวดชาติปลีกตัวออกไปแล้ว
“ผมถามจริงๆนะใหญ่ คุณเคยคิดจะย้ายไปอยู่นอกกองบัญชาการตำรวจตระเวนชายแดนบ้างไหม”
“ไม่เคยคิดหรอกครับ”
“คุณคงทราบนะว่าตอนนี้ผมเป็นรองผู้บังคับการตำรวจภูธรเขต 9 หน้าที่ของผมก็คือการดูแลด้านบุคลากร ผมกำลังหานายตำรวจที่ดี มีฝีมือพอที่จะเอาไปดูแลสถานีตำรวจภูธรอำเภอสำคัญๆหลายอำเภอ”
“ดูแลสถานีตำรวจภูธรหมายถึงตำแหน่งผู้กำกับหรือที่เมื่อก่อนเรียกสารวัตรใช่ไหมครับ”
“ถูกต้อง...ผมกำลังจะชวนให้คุณย้ายสังกัด แล้วไปเป็นผู้กำกับสถานีตำรวจภูธร”
“แต่ผมไม่เคยอยู่โรงพักมาก่อน สำนวนคดีอาญาและงานสอบสวนคดี ผมก็ไม่เคยทำมาก่อน”
“แต่คุณเคยผ่านโรงเรียนสารวัตรผู้บังคับกองมาแล้ว ไม่ต้องกังวลหรอกใหญ่ งานอะไรที่คุณไม่คุ้นเคย คุณไม่ต้องลงมือทำเอง เพราะมีตำแหน่งรองฝ่ายต่างๆ
คอยช่วยทำอยู่แล้ว หน้าที่หลักในตำแหน่งของคุณก็คืองานป้องกันปราบปราม งานปกครองบังคับบัญชา ฝึกอบรม ปลูกฝังระเบียบวินัยให้ตำรวจที่คุณดูแล...และที่สำคัญที่สุดก็คืองานสร้างสัมพันธ์และเอาชนะใจประชาชนในพื้นที่ ผมเชื่อว่าคุณทำได้”
