เสน่หามายา
ตอนที่ 1
“งานเมื่อคืนสนุกดีนะคะคุณเพลงพิณ โดยเฉพาะตอนที่มีแขกไม่ได้รับเชิญ”
“พอเถอะอลิส เลิกพูดได้แล้ว” สรัลปราม แทนที่จะหยุดพูดอลิสกลับแดกดันเพลงพิณอย่างสนุกปากว่างานแต่งงานครั้งนี้ผู้คนคงจะพากันจดจำไปชั่วลูกชั่วหลาน เพลงพิณไม่อยากฟังก็เลยหันไปสนใจอาหารที่พนักงานเอามาเสิร์ฟ เจตนาหั่นสเต๊กให้มีดขูดกับจานเสียงดังจะได้ไม่ต้องได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายพูด
“ท่าทางจะหิวมาก” อลิสไม่วายแดกดัน สรัลทนไม่ไหวขอให้เธอออกไปคุยกันข้างนอก
“พ่อเขาอยากรื้อฟื้นความหลังกับแม่น่ะ เดี๋ยวแม่มานะ” ว่าแล้วอลิสหันไปบอกให้เพลงพิณสนุกกับการกินตามสบาย ก่อนจะเดินนวยนาดตามสรัลที่เดินลิ่วออกไปก่อนหน้า เมื่อมาถึงมุมปลอดคน สรัลเสียงกร้าวใส่อลิสทันที ต้องการอะไรกันแน่ เพลงพิณไม่เกี่ยวอะไรด้วยถ้าเธอไม่พอใจเขาก็ให้มาลงกับเขา เธอตวาดกลับถ้าแม่นั่นไม่เกี่ยวก็ให้เขาไล่กลับไป สรัลบีบแขนเธอเอาไว้ ตะคอกใส่หน้าว่าเธอมันบ้าไปแล้ว
“อย่ามาตวาดใส่ฉันนะสรัล ฉันไม่ฟ้องคุณก็ดีเท่าไหร่แล้ว กล้าแต่งงานใหม่ทั้งที่ยังไม่หย่ากับฉัน”
สรัลตะลึง พลันเรื่องในอดีตเมื่อ 15 ปีก่อน ผุดขึ้นมาในความทรงจำของเขา ตอนนั้นเขานัดอลิสไปเซ็นเอกสารหย่าที่สำนักงานเขตโดยมีพลังทนายความและปรานีอยู่ในเหตุการณ์ด้วย เซ็นเอกสารเสร็จสรัลผลุนผลันกลับออกไปโดยไม่รอรับใบหย่าเนื่องจากฝากให้พลังเป็นคนจัดการให้ โดยไม่รู้เลยว่าอลิสไม่ได้เซ็นใบหย่านั้นด้วย เพราะคิดว่าเขาจะกลับมาง้อ เสียงอลิสร้องเรียกปลุกให้สรัลตื่นจากภวังค์
“สรัล ตอนนี้เราเสมอกันแล้วนะ คุณเคยกล่าวหาว่าฉันมีชู้ ตอนนี้คุณเองก็ไม่ต่างจากฉัน แถมยังเลวร้ายกว่าตรงที่ประกาศกับสังคมเสียด้วย” พูดจบอลิสชวนเขากลับไปที่โต๊ะอาหาร อย่าปล่อยให้แขกรอนาน เดี๋ยวเธอจะคิดว่าเขากับตนสปาร์กกันอีกจะยุ่ง แล้วขยับจะไป สรัลคว้าแขนเธอไว้ ขู่ถ้าไม่หย่าเขาจะฟ้องหย่าเอง อลิสท้าให้ฟ้องได้เลยถ้าอยากประจานเธอเพื่อผู้หญิงคนใหม่ ผู้คนจะได้รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือเมียน้อยของเขา
“คุณจะลงเล่นการเมืองไม่ใช่เหรอ ฉาวโฉ่อย่างนี้ คนคงจะเลือกหรอก...เชื่อฉันเถอะว่าที่ฉันทำตอนนี้ก็เพื่อคุณกับลูก นี่ไงฉันกลับมาแล้ว กลับมาเพื่อคนที่ฉันรัก”
“คุณทำให้ผมอยู่กับความเจ็บปวดเกือบทั้งชีวิต วันหนึ่งที่ผมจะมีความสุข คุณกลับทำแบบนี้ นี่คือสิ่งที่คุณทำกับคนที่คุณรักอย่างนั้นเหรอ” สรัลตัดพ้อ
“อย่ามาโทษฉันเพราะฉันยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลยสรัล คุณต่างหากที่ทำตัวเอง” พูดจบอลิสสะบัดมือเขาออก เดินกลับไปที่โต๊ะอาหารโดยมีสรัลตามมาติดๆ
ooooooo
