เรือมนุษย์
ตอนที่ 14
ที่โรงพยาบาล เพลายังพยายามโทร.ติดต่อเกียวแต่ไม่สำเร็จ บ่นกับไสว่าเกียวจะรู้ไหมว่าลูกไม่สบาย ไสสวนกลับว่าเขาปัญญาอ่อนจะรู้ได้อย่างไรในเมื่อไม่ได้อยู่กับลูก เพลาไม่พอใจ
“นี่ แม่ไสเห็นดีเห็นงามที่ลูกออกเที่ยวทั้งที่ยังมีลูกอ่อนแบเบาะอย่างนี้น่ะเหรอ”
“คนมันเครียด มันก็ต้องหาอะไรระบายความเครียดกันหน่อยสิ”
“แล้วอะไรที่ระบายความเครียดน่ะ” เพลาเสียงเข้ม สีหน้าขึงขัง
นิธิมาออกมาจากห้องฉุกเฉินพร้อมพัลลภ ปรามทั้งเพลาและไสให้เบาเสียง ไสโวยว่าเพลายั่วโมโห พัลลภตัดบทชี้แจงอาการป่วยของเด็ก
“เด็กมีภูมิคุ้มกันน้อย ต้องช่วยกันดูแลนะครับ สาเหตุมาจากแม่ไม่ดูแลครรภ์ระหว่างตั้งครรภ์”
เพลาโทษเพราะเกียวไม่กินยาที่หมอให้ ไสจะสวน นิธิมาต้องปรามและบอกว่าผิดด้วยกันทุกคน ทั้งเกียว ไสและเพลาที่ไม่ช่วยกันดูแล...ดัมพ์เดินเข้ามาถามอาการเด็ก นิธิมาตอบ
“คงต้องให้อยู่ในความดูแลของหมอพัลลภ
สักสามสี่วันค่ะ” ดัมพ์หันไปฝากหมอดูแล เขาตอบว่า
เป็นหน้าที่อยู่แล้ว นิธิมารีบแทรก “ขอบพระคุณคุณหมอมากเลยนะคะ โชคดีที่คืนนี้เป็นหมอเวรพอดี”
“ถึงไม่ใช่ ถ้ารู้ ผมก็ต้องรีบมาครับ”
ดัมพ์มองพัลลภตาขวางด้วยความหึง ไสเบื่อชวนกลับบ้าน ดัมพ์ถือวิสาสะจูงมือนิธิมาเดินไปให้พัลลภเห็น เพลากระซิบกับพัลลภ
“สงสัยงานนี้คุณหมอไม่มีลุ้นแล้วล่ะครับ”
“ผมเข้าใจดีครับ คุณเพลา” พัลลภทำใจได้ยิ้มให้
ooooooo
ชัยพรประคองเกียวออกจากผับ ทั้งสองมีอาการเมา เกียวอ้อนให้เขาไปส่งบ้าน ชัยพรแย็บชวนไปต่อกันอีก เธอยิ้มอย่างรู้ทัน ไม่คิดจะปฏิเสธแต่อย่างใด
นิธิมาขับรถกลับถึงบ้าน ไสอ้าปากหาวสะบัดหัวเดินไปไม่สนใจใคร หญิงสาวบอกเพลาให้เข้าไปพักผ่อน ตนจะปิดบ้านเอง เธอเดินมาปิดประตูแล้วต้องชะงัก
เมื่อเห็นเกียวลงรถชัยพรและหันไปโบกมือดูสนิทสนมกันมาก...เกียวเดินเข้ามาเชิดหน้าใส่นิธิมาอย่างไม่แคร์
“เดี๋ยว...ไปกับใคร” นิธิมาถามให้แน่ใจ
“คุณนิเคยไปอยู่บ้านเขามา จำไม่ได้เหรอคะ”
“พูดจาให้มันดีๆหน่อย แล้วไปเจอเขาได้ยังไง”
“แหม หนูก็ตอบไม่ถูกหรอก แค่คนเหงาสองคนเดินชนกันที่ถนน ตอบแบบนี้คุณนิเข้าใจหรือเปล่าล่ะคะ”
“เธอมีลูกมีผัวแล้ว ผู้ชายคนนั้นก็มีลูกมีเมียแล้ว...”
“แล้วไงคะ...”
“ระวังจะได้ตั๋วฟรีไปเที่ยวนรก”
“นรกสวรรค์หนูไม่สนใจหรอกค่ะ อะไรทำให้หนูกับแม่สบาย หนูเลือกอันนั้น โอย...ง่วงจัง” เกียวสะบัดหน้าเดินเชิดไป นิธิมายืนอึ้งกับคำพูดของเกียว
