เรือมนุษย์

ไสพยายามเห่กล่อมลูกเกียวที่ร้องเสียงดังให้เงียบ บอกเดี๋ยวแม่ก็กลับมา เพลาให้เอานมให้ลูกแต่ไสบอกว่าเด็กไม่ยอมกิน นี่โชคดีที่เด็กไม่ได้กินนมจากเต้า ไม่อย่างนั้นยิ่งแย่กว่านี้

“แล้วเกียวไปไหน เขาบอกไว้หรือเปล่า” ไสส่ายหน้า เพลาบ่น “เป็นแม่เป็นลูกกันประสาอะไรไม่บอกกันรึ”

“แล้วเป็นผัวเป็นเมียกันประสาอะไร ไม่บอกกันรึ” ไสสวนทันควัน

“เบื่อที่จะคุย ทำให้เด็กมันเงียบก็แล้วกัน ข้างบนเขาจะรำคาญ” เพลาหน่ายใจ ไสโมโห

“ข้างบน ถุย...ห่วงนังเมียแก่จนลืมอีเกียวรึไงวะ อย่าให้นังไสออกฤทธิ์นะ...เงียบโว้ย! จะร้องหาสวรรค์วิมานอะไรนักหนาวะ”

พิมพ์รสกับน้อยอยู่บนห้อง ได้ยินเสียงเด็กร้องก็สงสาร คิดว่าเด็กอาจปวดท้องหรือไม่สบาย พิมพ์รสอยากลงไปช่วยดูแต่ก็กลัวมธุรสไม่พอใจ แต่ด้วยความเป็นแม่เห็นว่าตาอุ้ยหลับไปแล้ว จึงชวนน้อยลงไปดู เห็นเพลากำลังพยายามโทร.ตามเกียวท่าทางหงุดหงิด พิมพ์รสจึงบอกพ่อว่าให้น้อยเข้าไปช่วยดูให้...น้อยเข้าไปไม่ทันไรก็ร้อง

“ว้าย ตัวร้อนนี่ เด็กไม่สบายทำไมไม่หายาให้กิน”

“ไม่ได้เป็นหมอนี่จะได้รู้...แล้วแม่มันเก็บยาไว้ที่ไหนก็ไม่รู้อีกเหมือนกัน” ไสสวนทันที

พิมพ์รสแตะตัวเด็กแล้วบอกว่าตัวร้อนขนาดนี้ควรพาไปหาหมอดีกว่า น้อยให้ไสอุ้มเด็ก ไสอึกอักทำอะไรไม่ถูกเพราะเกียวไม่อยู่ พิมพ์รสจึงบอกว่าแม่เด็กไม่อยู่แต่พ่ออยู่ น้อยจัดแจงสั่งไสให้แต่งตัวแล้วอุ้มเด็กไปขึ้นรถ ไสค้อนขวับที่มาสั่งกัน

มธุรสยืนหน้าตึงกับลูกๆมองความวุ่นวาย นิธิมาไปเป็นเพื่อนเพลาโดยให้ไสอุ้มเด็กนั่งรถเบาะหลัง...

มาลาทิพย์ถามแม่ว่าเกียวไปไหน

“ไม่รู้มัน มีลูกแต่ยังทำตัวยังงี้ เจริญล่ะ แม่ก็อยากรู้จังว่าพ่อแกจะตาสว่างบ้างหรือยัง”

“ผมกลัวแต่ว่าเกียวจะยิ่งเอาภาระมาโยนให้เราสิครับ” พจนาหวั่นใจ

“ความอดทนแม่มีจำกัด อย่ากังวลเลย นี่ก็ยังไม่รู้ว่าพ่อแกจะหมดค่ารักษาเท่าไหร่”

มาลาทิพย์กับพจนาสบตากันอย่างเห็นใจแม่...

ในเวลานั้น เกียวกำลังเต้นรำสนุกสนานอยู่กับชัยพร เขาซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้เธอใส่ดูดีมีราคาขึ้น ลิลลี่ยืนมองด้วยความเสียดาย อยากได้เกียวมาทำงานด้วย มีเสี่ยคนหนึ่งนั่งมองเกียวด้วยสายตาหื่น ลิลลี่เห็นเข้ามาเย้า

“สนใจเหรอคะเสี่ย เด็กใหม่น่ะ เพิ่งมาเที่ยววันนี้ แต่ท่าทางเปรียวไม่ใช่เล่นนะคะ”

“ก็ถ้าสนใจ เจ๊จัดได้หรือเปล่าล่ะ”

“แค่นี้ทำไมเจ๊จะจัดให้ไม่ได้ล่ะคะ แต่คืนนี้คงต้องให้เสี่ยเลือกเด็กอื่นๆไปก่อนนะคะ”

“อ้าว ทำไมล่ะ”

“ก็แหม...เขาควงกันมานี่คะ นั่นน่ะลูกชายมหาเศรษฐีของเมืองไทย เกิดโกรธขึ้นมาสั่งปิดผับเจ๊ เจ๊ก็อดตายสิ เสี่ยจะเลี้ยงเจ๊หรือเปล่าล่ะคะ” ลิลลี่หัวเราะใส่จริต เสี่ยมองเกียวอย่างเสียดาย