เรือมนุษย์

ด้านพิมพ์รสบอกนิธิมาว่าคืนนี้ชัยพรจะนอนกับลูก ให้อาไปนอนบนห้องที่เดชจัดไว้ให้ เธออิดออดแต่พิมพ์รสชวนให้ขึ้นไปดูห้อง ไม่ต้องกลัวอะไรเพราะเดชไม่อยู่

นิธิมาเข้ามาในห้องกับพิมพ์รส ทึ่งกับความโอ่อ่าของห้องที่จัดไว้ ดัมพ์โทร.เข้ามาพอดี เธอจึงบอกให้เขาสบายใจว่าเดชไม่อยู่ไม่ต้องห่วง

พิมพ์รสทำทีนึกได้ว่าจะไปเอาขวดนมให้ลูก นิธิมาพยักหน้าและคุยโทรศัพท์กับดัมพ์ต่อ ไม่ทันไรก็มีเสียงคนเข้ามาแล้วปิดประตู เธอหันมองต้องตกใจที่เป็นเดช ดัมพ์ได้ยินเสียงเธออุทานก็รู้สึกเป็นห่วง เดชไม่พูดพร่ำ ปรี่เข้ารวบตัวหญิงสาวมากอดและจะปลุกปล้ำ เธอตกใจร้องห้ามและทำโทรศัพท์หล่นข้างตัว เสียงดัมพ์ถามมา

“คุณนิ...คุณนิ...เกิดอะไรขึ้น คุณนิ...”

ช่วงเวลานั้นชัยพรขับรถอย่างเร็วไปหาเพื่อนๆ มีคนวิ่งข้ามถนนทำให้ชนเข้าอย่างจัง เขาตกใจมากรีบโทรศัพท์มาบอกพิมพ์รสให้ช่วย เธอร้องไห้วิ่งขึ้นไปเคาะประตูห้องเรียกเดชให้ช่วยชัยพร เดชชะงัก นิธิมาฉวยโอกาสผลักเขาออก

เมื่อเดชเดินไปเปิดประตู พิมพ์รสร้อนรนบอกเล่า

“คุณพ่อคะ ชัย...ชัยขับรถชนคนตายค่ะ คุณพ่อช่วยด้วยค่ะ”

“อะไรวะ กูไม่เชื่อ อย่ามาเจ้าเล่ห์กับกู...พิมพ์รส”

“คุณพ่อ ชัยโทร.มาจริงๆ ช่วยชัยพรด้วยค่ะ” พิมพ์รสร้องไห้โฮ แต่เดชก็ยังไม่ยอมช่วยอยู่ดี

“ก็ให้มันติดตะรางเสียให้เข็ด ใครช่วยก็ช่าง

แต่กูไม่ช่วย ไอ้ลูกเวร”

นิธิมาสุดทนวิ่งฝ่าทั้งสองคนออกไปจากห้อง พิมพ์รสวิ่งตามอาสาว เดชหันมาเตะข้าวของในห้องระบายอารมณ์

ooooooo