เรือมนุษย์

ทั้งสองฟังแล้วเข้าใจทันที รับคำจะช่วยกันปกป้องครอบครัวพี่สาว...ระหว่างนั้นมธุรสบอกดัมพ์ว่า ตนกับเดชตกลงกันแล้วว่าจะให้นิธิมาไปอยู่กับพิมพ์รสที่บ้านเดช

“คุณนิทราบหรือยัง...”

“ฉันเลี้ยงมันมาเป็นสิบปี ส่งเสียให้มันเรียนจนมีการมีงานทำ ถ้าขอร้องแค่นี้ไม่ได้ก็เนรคุณเต็มที ว่าแต่นี่มันเรื่องในครอบครัวของดิฉัน ไม่เกี่ยวกับคุณดัมพ์นี่คะ”

มธุรสเดินผละไป ดัมพ์เศร้า พัลลภมาได้ยินเข้าพอดี รู้สึกเห็นใจดัมพ์อย่างมาก

มธุรสเข้ามาดูหน้าหลานชายแล้วปลื้มปริ่มว่าหน้าตามีโหงวเฮ้งเศรษฐีชัดๆ พิมพ์รสขัดคอ อย่าฝันลมๆแล้งๆ เดชยังไม่มาดูแล  ไม่เคยให้เงินสักบาท มธุรสตาขวางใส่พูดเหน็บแนมตามนิสัย

“ไอ้นิสัยชอบขัดคอเนี่ย ฉันขอซื้อได้ไหม นิสัยเลวๆแบบนี้ติดมาจากทางพ่อแกทั้งนั้น ตระกูลฉันไม่มีแน่ หมอพัลลภบอกว่าเมื่อคืนตาชัยมาดูลูก เดี๋ยวก็คงแห่กันมาที่นี่ มีปู่คนไหนบ้างไม่เห่อหลานคนแรก แกเป็นเด็กแกจะรู้อะไร”

“เขาจะมาหรือไม่มา พี่รสก็อย่าแสดงความดีใจจนออกนอกหน้า รู้ถึงฝ่ายโน้น เขาจะดูถูกเอาได้” นิธิมาดักคอ มธุรสตวาดใส่

“ยัยนิ! เหมือนกันทั้งอาทั้งหลาน แกจะไปทำงานไม่ใช่เหรอ ไปได้แล้ว...รำคาญ”

นิธิมากำชับพิมพ์รสให้พักผ่อนมากๆ พยาบาลมาพาเด็กกลับเข้าตู้อบพอดี

ooooooo

เดชเข้ามาดูแลความเรียบร้อยในห้องที่จัดไว้ให้นิธิมาอีกครั้ง ถึงขนาดเตรียมเสื้อผ้าของใช้เพื่อเธอมาตัวเปล่าก็เข้าอยู่ได้ ชัยพรอดแย้งพ่อไม่ได้ว่า

“พี่เลี้ยงเด็กก็ควรอยู่ห้องเด็ก นอนกับพิมพ์แล้วก็ลูกผม ไม่ใช่ห้องนี้”

“เอ็งเป็นผัวเขาก็ดูแลเขาสิวะ ลงไปนอนกับเมียเอ็งเลยไอ้ชัย”

“พ่อคิดว่าเขาจะให้ผมนอนด้วยเหรอ”

“ถุย เกิดมาเสียชาติเกิดเมียไม่ให้นอนด้วย ไอ้ชัย” เดชหัวเราะเดินไป

ชัยพรหันมาคุยกับถวิล ต่างเป็นห่วงนิธิมา แต่ถวิลคิดว่านิธิมาอาจเป็นคนให้บทเรียนแก่เดชว่าผู้หญิงไม่ได้เห็นแก่เงินทุกคน ชัยพรเห็นด้วยและขอให้เป็นแบบนั้น...

นิธิมาที่โดนกล่าวถึง เธอกำลังเร่งรีบทำงาน สักครู่ศรีวิไลสะกิดบอกว่าดัมพ์มา เขายืนยิ้มเผล่ตั้งใจมารับเธอไปทานกลางวัน แต่เธอเห็นสีหน้าเขาก็รู้ว่าไม่ใช่แค่นั้น คงมีเรื่องสำคัญด้วย

พอออกจากลิฟต์เดินผ่านโถงอาคาร ทั้งสองชะงักเมื่อเดชเข้ามาขวางและบอกว่ามีธุระสำคัญจะคุยกับนิธิมา ดัมพ์บอกว่าจะไปทานกลางวัน ซึ่งนิธิมากำลังหิวมาก เดชจึงให้ไปกับตน ส่วนดัมพ์ไปกินคนเดียว แต่ดัมพ์ให้นิธิมาเป็นคนตัดสินใจ

“นิขอทานข้าวกับคุณดัมพ์ก่อน แล้วนิจะโทร.บอกคุณเดช เราค่อยพูดธุระสำคัญกันนะคะ ไปค่ะคุณดัมพ์” นิธิมาจงใจจับมือดัมพ์เดินไป ทำให้เดชหงุดหงิดอย่างมาก