เรือมนุษย์
ตอนที่ 11
“ฉันเหรอต้องปีนต้นงิ้ว ฉันก็ไม่เคยเป็นนางบำเรอใคร แล้วก็ไม่เคยทำงานเป็นผู้หญิงนั่งชั่วโมง ถ้าคิดจะด่าคนอื่นก็ก้มดูตัวเองด้วย”
ชุดาเต้นเร่าๆเถียงไม่ออก
ooooooo
ชัยพรจะไปเดินเล่นเพราะเห็นว่าอีกนานกว่าพิมพ์รสจะคลอด ดัมพ์ต่อว่าแทนที่จะรอให้เมียเห็นหน้าเป็นคนแรก เขาฮึดฮัดหาว่าชอบสอนแล้วไม่สอนตัวเองบ้าง นิธิมาต้องไกล่เกลี่ยให้ดัมพ์ใจเย็น ให้โอกาสชัยพรปรับตัว
เพลากำลังจะเดินเข้าโรงพยาบาล เจอมธุรสก็ดีใจชวนเดินไปด้วยกัน ชัยพรเดินออกมาท่าทางไม่สนใจที่จะคุยด้วย มธุรสหงุดหงิดใจ เพลาปลอบว่าให้ลูกเห็นหน้าเราสองคนตอนฟื้นขึ้นมาก็พอ มธุรสทำลายบรรยากาศอีกตามเคยด้วยการพูดว่า
“มันคงไม่ทำให้ความเป็นพ่อของคุณสมบูรณ์ขึ้นได้หรอก บอกตรงๆนะ ฟังแล้วสมเพช”
เพลาหน้าเสียถอนใจ เดินตามมธุรสเข้าโรงพยาบาล...
ในคืนนั้นทุกคนกระวนกระวายอยู่หน้าห้องคลอดกว่าพิมพ์รสจะคลอด พอพัลลภออกมาบอกว่าได้หลานชาย ทุกคนดีใจ แต่เด็กต้องอยู่ในตู้อบให้ทุกคนกลับไปก่อน พรุ่งนี้ถึงจะเยี่ยมได้
มธุรสนึกได้จะโทร.บอกเดช ดัมพ์จึงบอกว่ากำลังเดินทางกลับจากอังกฤษ ตอนนี้คงอยู่บนเครื่อง มธุรสวาดฝันว่าเดชต้องดีใจและจัดฉลองใหญ่ที่ได้หลานชายแน่ เพลาถามหาชัยพร
“นิว่า...เดี๋ยวก็คงมา ให้คุณดัมพ์โทร.บอกก็ได้ค่ะ พี่รสกับพี่เพลากลับบ้านกันไปก่อนเถอะ เดี๋ยวนิตามไป คงต้องไปเตรียมอะไรหลายอย่างให้ยัยพิมพ์”
เพลาหันมาชวนมธุรสกลับ แต่เธอบอกมาคนละคันก็ต่างคนต่างกลับ แถมย้ำว่านั่นบ้านตนไม่ใช่บ้านเขา เพลาหน้าเสียเดินไป...
ดัมพ์เปรยกับนิธิมาว่าสงสารเพลา ทำผิดเพียงหนเดียว แก้ไขอะไรไม่ได้เลย นิธิมาแกล้งพูดยิ้มๆว่า ระวังอย่าทำผิดบ้างก็แล้วกัน ดัมพ์อมยิ้มชอบใจ
ooooooo
ที่หน้าบ้าน มาลาทิพย์กับพจนายืนขวางไม่ให้ไสเข้าบ้าน ให้เพียงเกียวเข้าได้ ไสไม่พอใจแกล้งร้องว่าปวดเบาแล้วถลกผ้าจะปล่อยที่หน้าบ้าน เด็กทั้งสองตกใจเสียรู้เปิดทางให้ไปเข้าห้องน้ำในบ้านได้ ไสเข้ามาได้ก็ปรี่เข้าไปสำรวจของกินในครัวแล้ว
คว้าแอปเปิ้ลในตู้เย็นมากิน
“หวานกรอบ เอ็งคัดลูกแจ่มๆให้หน่อยนะนังเกียว ข้าจะเอาไปฝากไอ้ก้อง แล้วนี่มีเหล้าฝรั่งสักขวดไหมวะ ฝากพ่อเอ็งหน่อย”
มาลาทิพย์ตามมาโวยว่าไม่ใช่ของเกียว พจนาตามมาคุมเชิง เกียวหาว่างกและว่าแค่พ่อยังเอามาได้ นับประสาอะไรกับแอปเปิ้ลจะเอาไม่ได้ ไสชูมือขู่ถ้าเข้ามาขวาง มธุรสมาถึงตวาดกร้าว
