เรือมนุษย์
ตอนที่ 11
“จริงสิ แม่ไม่ควรเอาเรื่องชั่วๆของมันมาขวางความร่ำรวยของเรา”
มาลาทิพย์งงแม่หมายถึงอะไร มธุรสไม่สนรีบกดโทร.หาเดช
เดชเพิ่งกลับถึงบ้าน พอรู้ข่าวว่าได้หลานชายก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร ได้แต่ถามว่าใครจะมาช่วยเลี้ยงหลานที่บ้านตน มธุรสรู้ใจรีบบอก
“แหม จะยากอะไรล่ะคะ ยัยนิธิมาน่ะเก่งเรื่องนี้ค่ะ ดูแลได้ทั้งยัยพิมพ์แล้วก็ตาหนู”
“เขาคงไม่อยากมาอยู่บ้านผมหรอกครับ”
“โถ ไม่ต้องกังวลค่ะ ดิฉันสั่งคำเดียวยัยนิก็
ไม่กล้าหือ แล้วคุณเดชเตรียมจัดห้องให้ยัยนิได้เลย”
มาลาทิพย์ได้ยินแล้วท้วงแม่ไม่ทัน เดชมีน้ำเสียงดีใจมากถ้านิธิมามาอยู่ที่บ้านจริงๆ
มาลาทิพย์เอาเรื่องมาเล่าให้พจนาฟัง เขาสงสารอาสาวอย่างมาก เพราะคิดว่าอาอาจจะยอมเพราะรักพิมพ์รส
ขณะนั้นชัยพรนั่งดื่มกับเพื่อนๆในผับ แต่สมองคิดห่วงพิมพ์รสกับลูกตลอด เพื่อนๆพนันกันใหญ่ว่าเขาจะได้ลูกสาวหรือลูกชาย...ชัยพรเห็นวีระยืนอยู่ไม่มี
เฟื่องทองมาด้วยก็เข้าไปยกมือไหว้
“สวัสดีครับลุงวี...ลุงวีมากับใครครับ”
“มาคนเดียว”
“แปลก...ปกติป้าเฟื่องไม่ปล่อยให้ลุงวีมาสถานที่แบบนี้นี่ครับ”
“เรื่องนั้นช่างเถอะ ว่าแต่ทำไมเราไม่อยู่กับเมีย ได้ข่าวว่าคลอดแล้วไม่ใช่เหรอ...เชื่อลุงนะ ผู้หญิงที่คลอดลูกทุกคนอยากเห็นหน้าคนที่เขารักเสมอ...ลองคิดดูนะชัยพร”
ชัยพรนิ่งไปอย่างสับสน ระหว่างนี้ลิลลี่เข้ามาต้อนรับวีระอย่างถึงเนื้อถึงตัว ชัยพรเห็นแล้วทึ่งกับ
ความแตกต่างของคนคนเดียวกันในสองสถานที่
ooooooo
ชัยพรตัดสินใจกลับมาหาพิมพ์รสในห้องพักคนไข้ เห็นสายน้ำเกลือระโยงระยางก็เข้ามาหอมแก้มเธออย่างสงสาร แล้วกลับออกไป พิมพ์รสลืมตาขึ้นมองน้ำตาไหลริน...
ชัยพรมาขออนุญาตพยาบาลเยี่ยมลูก แต่มันหมดเวลาเยี่ยม เผอิญพัลลภอยู่เวรในคืนนี้เดินผ่านมาเห็นจึงพาเขาเข้าไปดูเด็กซึ่งยังอยู่ในตู้อบ ชัยพรเอาหน้าแนบกระจกน้ำตาไหล
แม้จะดึกดื่น เดชยังสั่งการถวิล เปรื่องและน้อยจัดห้องไว้ให้นิธิมาเพราะมั่นใจว่าเธอจะต้องมาอยู่ดูแลหลาน ชัยพรกลับมายืนมอง หัวเราะและพูดว่า...ห้องเชือด เดชหันขวับมาโวย
“มึงว่าอะไรนะไอ้ชัย เมียคลอดลูกยังมีกะใจไปเที่ยวอีก อย่าอ้างว่าเมาฉลองลูกนะโว้ย มันทุเรศ”
“มันก็ต้องมีบ้างเป็นธรรมดา ว่าแต่คุณพ่อจะรับขวัญหลานเท่าไหร่ เป็นอะไรดีครับ”
เดชไม่สนบอกไม่ใช่ลูก และว่าเขาเป็นพ่อประสาอะไร ชัยพรย้อนว่าพ่อก็เป็นพ่อประสาอะไร เดชหันขวับมากระชากคอด้วยความไม่พอใจ
“แกว่าใคร”
