ร้อยป่า
ตอนที่ 15
เวลาเดียวกันแสงทองยังไม่นอน เธอคิดใคร่ครวญถามใจตัวเองว่าจะหนีไปกับอนิรุทธิ์หรือจะอยู่ตื๊อให้เสือยอมรับเป็นพ่อเด็กในท้อง แต่เมื่อนึกถึงที่เสือฝาก “ระวังหลังให้แป๋วด้วย” แสดงว่าเขารักแป๋วมาก แล้วเธอล่ะ เธอควรจะเลือกใครระหว่าง “คนที่เรารัก...หรือคนที่รักเรา”
ขณะนั้นเองอนิรุทธิ์ผู้ชายที่รักแสงทองจริง เขากำลังวุ่นวายอยู่กับรถที่จอดซ่อนไว้ในรีสอร์ต เขาแอบถอดป้ายทะเบียนรถคันอื่นเอามาเก็บไว้ใช้สลับกับรถของตัวเองเพื่อพรางตาตำรวจ เพราะพรุ่งนี้เขาต้องไปรับแสงทองตามนัดแล้วหนีไปสร้างครอบครัวด้วยกัน...
ooooooo
รุ่งเช้าพ่อเลี้ยงอิทธิเรียกลูกน้องทุกคนมารวมตัวกันหน้าบ้าน แป๋วรู้อยู่แล้วว่ามีเรื่องอะไรแต่ทำเป็นไขสือเดินตามแสงทองมายืนฟังอยู่ด้วย
สีหน้าท่าทางพ่อเลี้ยงหงุดหงิดหัวเสีย ตวาดบรรดาลูกน้องที่ยืนกันหน้าสลอน
“คนอยู่กันเต็มบ้านไม่มีใครเห็นไอ้มิ่งเลยรึไง”
แสงทองมองคนโน้นคนนี้แล้วพูดลอยๆว่ามิ่งอาจจะกลับบ้าน แต่เชิดแย้งว่า
“ผมโทร.หาเมียมัน มันไม่ได้กลับบ้านครับ กระเป๋าตังค์กับมือถือของมันก็อยู่”
แป๋วแกล้งถามเชิดว่า “เมื่อคืนเห็นกินเหล้ากัน มิ่งเมาเดินออกนอกบ้านรึเปล่า”
“เมื่อคืนมันเข้าบ้านมาเอาโซดาแล้วก็หายไปเฉยๆครับ”
“คนเราไม่หายไปเอง ต้องมีคนทำให้หาย”
พ่อเลี้ยงอิทธิมองแป๋วกับแสงทอง สงสัยว่าทั้งคู่อาจมีส่วนกับการหายตัวไปของไอ้มิ่ง แต่แสงทองวางเฉยเพราะไม่มีส่วนจริงๆ ขณะที่แป๋วก็นิ่งมากเก็บอาการไม่แสดงพิรุธแม้แต่นิดเดียว
ขณะเดียวกันนั้นที่โรงพัก ช้างกับมาโนชกำลังซักถามตำรวจที่สอบปากคำไอ้มิ่งอยู่ทั้งคืน
“หมอนั่นซัดทอดพ่อเลี้ยงไหมครับ”
“สอบปากคำมาทั้งคืนนายมิ่งไม่พูดถึงพ่อเลี้ยงเลย”
“มันคงกลัวพ่อเลี้ยงฆ่ายกครัว”
“ผมรับปากจะคุ้มครองครอบครัว นายมิ่งก็ไม่ยอมซัดทอดพ่อเลี้ยงอยู่ดี”
“แล้วจะทำยังไงกับมันต่อครับ”
“นายมิ่งเคยก่อคดีลักทรัพย์มีหมายจับอยู่ที่เชียงใหม่ ผมจะส่งตัวไปเชียงใหม่ ขอตัวนะครับ ผมต้องออกตรวจท้องที่” ตำรวจเดินจากไป ทิ้งให้ช้างกับมาโนชนั่งมองหน้ากันอย่างเซ็งๆ
ช้างทั้งเซ็งทั้งผิดหวังถึงกับบ่นอุบ “ลูกน้องพ่อเลี้ยงรู้เห็นทุกอย่างแต่ไม่มีใครเปิดปากสักคน พ่อเลี้ยงเอาอะไรเลี้ยงลูกน้องวะ ภักดีโคตรๆ”
“พ่อเลี้ยงอิทธิมีทั้งพระเดชพระคุณ แล้วก็สร้างความหวาดกลัวให้ลูกน้อง”
“กลัวจนขี้หดตดหาย ชาตินี้ไอ้พ่อเลี้ยงนั่นจะติดคุกไหมวะ ฉันชักจะหมดหวัง”
“ตอนนี้ความหวังของเราอยู่ที่แป๋ว”
มาโนชคิดอย่างนั้น หารู้ไม่ว่าตอนนี้แป๋วกำลังโดนพ่อเลี้ยงอิทธิเพ่งเล็งหลังจากไอ้มิ่งหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
อิทธิให้เชิดไปตามแป๋วมาพบภายในห้องโถงแล้วเกริ่นถามเหมือนไม่มีอะไรผิดปกติ
“แป๋วมาอยู่บ้านอาหลายวันแล้วยังขาดเหลืออะไรมั้ย”
“ไม่ค่ะ”
“แป๋วรู้ไหมมีคนเล่นพิเรนทร์กับตุ๊กตาตัวนั้น” อิทธิชี้มือไปที่ตุ๊กตาบนตู้โชว์ แป๋วสะดุ้งวาบแต่วางฟอร์มนิ่ง
“ยังไงคะ”
“ใครไม่รู้ดึงไส้ตุ๊กตาออกมา” อิทธิยืนยันคำพูดด้วยการโชว์เศษไส้ตุ๊กตาที่เก็บได้
กลุ่มของเสือจับตามองภาพจากทางวิดีโอถึงกับใจคอไม่ดี คิดว่างานนี้ความลับแตกแป๋วต้องแย่แน่ ทุกคนจึงหยิบปืนลงจากรถไปช่วยเธอ
