ตอนที่ 15
เวลาเดียวกันนั้นอนิรุทธิ์ขับรถเข้าพักที่รีสอร์ตแห่งหนึ่งในแพร่แล้วจ้างพนักงานไปหาผ้าคลุมรถมาให้ หลังจัดการคลุมรถเสร็จเรียบร้อยก็หลบเข้าห้องพักอย่างระมัดระวัง
ครู่ต่อมา อนิรุทธิ์โทร.หาแสงทองเพื่อนัดแนะให้เธอหนีไปด้วยกัน แสงทองกำลังใคร่ครวญว่าตัวเองจะตัดใจจากเสือเสียทีดีไหม เมื่อพ่อของลูกในท้องโทร.มา เธอถามเขาว่า
“ถ้าแสงไม่ท้องรุทจะกลับมาหาแสงไหม”
“กลับสิ เพราะผมรักแสง”
“เวลามีคนรักมันรู้สึกดีอย่างนี้เอง”
“พรุ่งนี้เที่ยงคืนผมจะไปรับแสงที่บ้าน แล้วเราหนีไปด้วยกัน”
“แสงยังเชื่อรุทได้ใช่ไหม รุทเคยทิ้งแสงมาแล้วครั้งนึง”
“ถ้าพรุ่งนี้แสงไม่ออกมาผมจะลุยเข้าบ้านพ่อเลี้ยง โดนยิงตายผมก็ยอม”
“รุทจะยอมตายเพื่อแสง?”
“ชีวิตผมมันจะมีค่าอะไรถ้าขาดลูกขาดเมีย พรุ่งนี้เที่ยงคืนพยายามออกมาหาผมให้ได้นะ”
แสงทองไม่ได้รับปากอนิรุทธิ์เพราะเธอยังคิดไม่ตกเรื่องเสือ
ooooooo
ดึกแล้วทุกคนเข้านอนกันเงียบ เปิดโอกาสให้แป๋วค้นบ้านพ่อเลี้ยงอิทธิเพื่อหาหลักฐานที่ต้องการ หญิงสาวเดินเข้ามาในห้องโถงที่เปิดไฟทิ้งไว้ เธอมองไปที่ตุ๊กตาซึ่งซุกซ่อนกล้องสอดแนม แน่ใจว่าเสือกำลังดูเธอผ่านกล้องอยู่จึงทำมือทำไม้สื่อสาร
เสือ แสวง และเดชเห็นความเคลื่อนไหวของแป๋วชัดเจน แป๋วเริ่มรื้อค้นตู้เก็บของแต่ไม่เจอสิ่งที่ต้องการ ในนั้นมีสัญญาเงินกู้และโฉนดที่ดินจำนวนมากที่พ่อเลี้ยงยึดจากชาวบ้านมา เมื่อเธอเคลื่อนตัวไปที่อื่นพ้นพิกัดของกล้องทำให้เสือเป็นห่วงเธอมากจนอยากจะเข้าไปในบ้าน แต่แสวงบอกให้รอก่อน ขืนผลีผลามเข้าไปเสือนั่นแหละจะทำให้แป๋วโดนจับได้
แป๋วค้นทุกลิ้นชักในตู้แต่ผิดหวัง เจอแต่เอกสารส่วนตัวของพ่อเลี้ยงอิทธิทั้งนั้น เธอรีบเก็บทุกอย่างเข้าที่เดิม แต่ไม่ทันเสร็จไอ้มิ่งโผล่มาเห็น มันถามว่าค้นอะไร?
แป๋วอึกอักโดนจับได้คาหนังคาเขา ไอ้มิ่งตั้งท่าจะไปรายงานพ่อเลี้ยงแต่แป๋วรีบสกัดมันเอาไว้สุดชีวิต ทั้งเตะต่อยมันจนน็อกแน่นิ่งแล้วเอาเทปกาวปิดปากและพันข้อมือข้อเท้าของมันก่อนจะพยายามลากออกไป
เสือร้อนใจมากเพราะไม่เห็นความเคลื่อนไหวของแป๋ว เขาบอกแสวงว่ารอไม่ไหวแล้ว ทันใดก็เห็นแป๋วลากลูกน้องพ่อเลี้ยงมาในห้องโถง
“คุณแป๋วมาแล้ว”
“แป๋วให้เข้าไปช่วย!”
พวกเสือลักลอบเข้าบ้านพ่อเลี้ยงอิทธิและสามารถเข้าไปช่วยแป๋วเอาไอ้มิ่งออกมาได้ พวกเขาจำเป็นต้องเอามันไปจากที่นี่เพราะไม่เช่นนั้นความลับของแป๋วแตกแน่ แต่กว่าจะหามมันออกมาใส่รถได้ก็ทุลักทุเลกันน่าดู
หลังจากนั้นเสือตัดสินใจเด็ดขาดให้แป๋วกลับไปด้วยกัน แต่เธอดื้อรั้นไม่ยินยอม
“แป๋วไม่ไป”
“ผมล้มเลิกปฏิบัติการแล้ว ไปเร็วแป๋ว”
“ถ้าเสือบังคับจับตัวแป๋วไป แป๋วก็จะกลับมาอีก”
“ตอนนี้สถานการณ์มันล่อแหลมมากแล้วนะแป๋ว”
“เมื่อไหร่ที่แป๋วต้องการความช่วยเหลือเสือจะมา แป๋วไว้ใจเสือ”
“แต่ผมไม่อยากเสี่ยง”
“ให้แป๋วทำปฏิบัติการให้จบเถอะ แป๋วไม่ได้เป็นแค่สายลับพิทักษ์ไพร แป๋วยังแก้แค้นให้ครอบครัวด้วย”
เสืออ่อนใจกับความดื้อรั้นของแฟนสาว
“สัญญากับผม อย่าทำอะไรที่เสี่ยงเกินไป”
“แป๋วจะไม่เสี่ยงถ้าไม่จำเป็น เสือรีบไปเถอะเดี๋ยวใครมาเห็น”
เสือสวมกอดแป๋วก่อนผละไปขึ้นรถที่แสวงกับเดชรออยู่ พวกเขาจำเป็นต้องเอาไอ้มิ่งไปด้วย ส่วนแป๋วรีบกลับเข้าบ้านอย่างว่องไว










