พ่อมดเจ้าเสน่ห์

ก่อนจะไปร่วมงานประมูล ทาฮีร่าพาซูซี่  เกอร์ทรู้ด และจู๊ฟไปทำพิธีกลบกลิ่นพ่อมดแม่มด โรซี่ไม่ต้องทำเพราะมีเลือดมนุษย์อยู่แล้วครึ่งหนึ่ง ส่วนชิคเก้นเป็นแมวไม่มีกลิ่น

เมื่อมาถึงห้องสมุด จู๊ฟหวั่นใจว่า ดร.พีทจะเอ็ดที่บุกรุกเข้ามาโดยไม่ขออนุญาต ทาฮีร่าอ้างว่าตนเป็นอภิมหาแม่มด ใครหน้าไหนก็ว่าไม่ได้ ทันใด ดร.พีทโผล่มา คนอื่นๆตกตะลึง ดร.พีทติงเรื่องที่ทาฮีร่าจะเอาเพชรไปประมูลในเมืองมนุษย์ มันอันตราย แต่ทาฮีร่าว่าไม่มีใครกล้าทำอันตรายตน ดร.พีทย้ำหนักแน่นว่ามีเยอะแยะ

“ถ้าเป็นเมื่อประมาณสามสิบปีที่แล้วล่ะก็ ดร.พีทอาจจะไม่ขัดขวาง แต่นี่คุณยายพละกำลังถดถอย! ความจำเริ่มเลอะเทอะ...”

“เอาเลอะเลือนก็พอมั้งครับ เลอะเทอะมัน...” จู๊ฟแทรกเสียงอ่อย

“ฉันขอย้ำว่าเลอะเทอะ ไม่ใช่เลอะเลือน!”

ทาฮีร่าโกรธจะสาป ดร.พีท เขาจับมือเธอไว้ไม่ให้สาปเพราะเกรงจะเฟลเสียเปล่า เปลี่ยนมาพูดดีๆ

ขอให้เห็นตนเป็นลูกหลาน ทาฮีร่าว่าเป็นลุงยังไม่เอา ดร.พีทจึงตัดบทว่าตนต้องไปด้วยเพื่อช่วยคุ้มครอง ทาฮีร่าสวน ถ้าไปประดับบารมีก็ได้ เขาต้องเออออเพื่อความสบายใจของแม่มดพันปี แล้ว ดร.พีทก็ลงมือทำพิธีชุบตัวให้ทั้งสามคน ทำให้ทั้งสามโล่งใจที่ไม่ใช่ทาฮีร่าทำ

งานการประมูลเครื่องเพชรจัดขึ้นที่โรงพยาบาลอัครเดชฤทธิ์ แขกที่มาล้วนแต่งตัวประชันขันแข่งกันสุดฤทธิ์ รวมทั้งปรารถนาและหยดย้อยที่มาในชุดหรูหรา เครื่องประดับวูบวาบ มธุรสเข้าไปต้อนรับแม้ปรารถนาจะยังพูดอะไรที่ดูสติไม่สมประกอบอยู่บ้าง แต่ก็วางมาดสวยสง่า ปรารถนาถามหาทาฮีร่า มธุรสทำหน้างงว่าเป็นใคร พอเธอบอกว่าเป็นแม่มดก็ขำกลิ้ง

ไม่ทันไรทาฮีร่ามาในชุดราตรีอลังการ ถือไม้เท้ารูปดาวยืนเชิดอย่างสง่า ข้างๆมีโรซี่ถือพานวางกล่องกำมะหยี่สีแดงเข้ม และมีจู๊ฟถือแมวนางกวักซึ่งคือชิคเก้น เกอร์ทรู้ดและซูซี่ยืนข้าง ทั้งสามอยู่ในชุดอลังการไม่แพ้กัน ...ปรารถนาเข้าไปทัก

“อู้หู! อลังการสมกับที่มาจากอเวจี!” ทุกคนสะดุ้งพร้อมกัน ปรารถนาหน้าเหวอ “คุณปรารถพูดอะไรผิดเหรอ”

“คุณปรารถคิดว่าพวกมดเรามาจากนรกเรอะ” ทาฮีร่าไม่พอใจ

ปรารถนาคิดว่าอย่างนั้น โรซี่แก้ให้ว่า พวกเรามาจากดินแดนเวทมนตร์ หยดย้อยคลึงขมับหาว่าเพี้ยนพอกัน ทาฮีร่าคิดว่าจะต้องพาปรารถนาไปทัศนาจรนครเวทมนตร์เสียบ้าง ปรารถนายังถามว่ามีกระทะทองแดงไหม เกอร์ทรู้ด จู๊ฟและซูซี่ช่วยกันอธิบายว่ามีแต่ทองคำ กระทะก็ทองคำ หยดย้อยส่ายหน้าบ่นปวดหัว ปรารถนาให้ไปกินยาและอย่าลืมเขย่ายาก่อนกิน