พ่อมดเจ้าเสน่ห์
ตอนที่ 11
“ถ้าแกพูดได้แค่นี้ก็ออกไป” พอดีอุษณีย์ตามเข้ามา ตลับจึงให้เธอพาสามีตัวเองออกไป อุษณีย์เองก็อยากรู้เรื่องลูกสาว “ฉันกำลังหาวิธีตามหนูณิกลับมา ถ้าเธอสองคนเอาแต่เอะอะโวยวายร้องไห้ร้องห่ม แล้วฉันจะมีสมาธิได้ยังไง”
“ดิฉันเป็นห่วงลูกค่ะ...”
“ฉันก็เป็นห่วง ทุกคนก็เป็นห่วง แต่เธอก็รู้ว่าเรื่องนี้มันไม่ง่าย หนูณิถูกพาไปอีกโลกนึง”
อุษณีย์สะอื้นออกมาทันที ไพจิตรโอบไล่ภรรยาพากันออกไปแต่ยังย้ำกับตลับว่าตนเป็นห่วงลูก ตลับรำคาญจะให้จัดการกันเอง ไพจิตรหน้าเจื่อนด้วยรู้ว่าตัวเองไม่มีความสามารถ ผู้เป็นแม่โบกมือไล่ ย้ำว่าอย่าเข้ามายุ่งอีก
ooooooo
แมทธิวเดินอยู่ในดินแดนเวทมนตร์พยายามสังเกตไปทั่ว พลันต้องชะงักเมื่อมีกลุ่มควันสีดำปรากฏขึ้นตรงหน้า ควันรวมตัวกันเป็นร่างเดวิด แมทธิวตกใจเรียกหมอเดชา แต่โดนตวาดกลับ
“เดวิด! ข้าชื่อเดวิด”
“คุณเป็นพ่อมด”
“นั่นสิ ข้าก็ยังสงสัยว่าทำไมพ่อมดมันถึงได้เกลื่อนไปหมด” เดวิดพูดอย่างเย้ยหยัน
“ผมมาตามหาน้องสาว...”
“ส่วนข้า ตามมากำจัดเจ้า!” พูดพลางสะบัดมือออกไป แมทธิวไม่ทันระวังตัวกระเด็นไป
เดวิดย่างสามขุมเรียกไม้กวาดมาแล้วเปลี่ยนเป็นอาวุธจะเข้าซ้ำ แมทธิวพยายามหลบหลีกตั้งตัวไม่ทัน เดวิดปล่อยแสงจากแหวนใส่ ถูกต้นไม้ไหม้เกรียม แมทธิวนิ่วหน้า เรียกไม้กวาดมาเปลี่ยนเป็นอาวุธบ้าง เดวิดยิ้มเยาะที่เขาเริ่มรู้ตัว แต่ยังใช้อาวุธไม่ชำนาญ
ทันใดนั้นเองนาดาลปรากฏตัวขึ้นในสภาพอ่อนระโหยแต่เสียงเฉียบขาด สั่งให้เดวิดหยุดทำร้ายแมทธิว แววตานาดาลมองแมทธิวด้วยความตื้นตันห่วงใย บอกให้เขากลับไป เขาไม่กลับจนกว่าจะช่วยณิศราได้ นาดาลยืนโงนเงนพยายามบอก
“ที่นี่เต็มไปด้วยอันตราย เจ้าจะไม่ปลอดภัย” พูดจบนาดาลล้มลง แมทธิวถลาเข้าประคองตามวิสัยหมอ เดวิดไม่พอใจปล่อยแสงใส่เขากระเด็นไป นาดาลตะโกน สั่งให้หยุด
“มันจะทำร้ายพ่อ” เดวิดจะทำซ้ำ
“บอกให้หยุด!”
“ทำไมพ่อต้องห้ามด้วย! ก็เห็นอยู่แล้วว่ามัน...”
แมทธิวแทรกว่านาดาลกำลังไม่สบายมาก ควรพาไปโรงพยาบาล เดวิดตวาดกลับไม่ให้ยุ่ง นาดาลรวบรวมกำลังผลักเดวิดออกไป แล้วหันไปพูดกับแมทธิว
“พ่อหนุ่ม...กลับออกไป...เชื่อพะ...เอ้อ...ลุงเถอะ”
“ทำไมพ่อต้องพูดดีกับมัน ก็เห็นอยู่แล้วว่าไอ้พ่อมดเถื่อนตนนั้นมันบุกรุกเข้ามา”
“แกนั่นแหละไอ้พ่อมดเถื่อน!” พูดจบนาดาลทรุดลงสลบไป
แมทธิวถลาเข้าประคองบอกเดวิดให้พาพ่อกลับ เดวิดสะบัดผ้าคลุมพานาดาลหายวับไป แมทธิวเริ่มนึกออกว่าเคยเห็นหน้านาดาลในฝัน...
ที่โรงพยาบาลอัครเดชฤทธิ์ โรมเข้าไปในห้องทำงานมาริสา โมนายิ้มหวานถามมาหาตนหรือ เขาเสียงเข้มถามว่าณิศราอยู่ไหน ถ้าไม่บอกจะเลิกเป็นเพื่อนกับเธอ โมนายิ้มล้อถ้าตนบอก
“เราก็ยังเป็นเพื่อนกันต่อไป”
