พชรมนตรา

คณะของณดลถึงชายแดนตอนฟ้าสางแล้วออกเดินทางต่อไปพร้อมลูกหาบเกือบสิบคน จุดหมายคือถ้ำอาถรรพณ์เพื่อล้างคำสาปตามฤกษ์ที่หลวงพ่อแนะนำ

การเข้าป่าครั้งนี้เพชรเป็นพรานนำทางไป ด้วยวิชาที่วิทย์เคยสอนมาเป็นอย่างดีทำให้เพชรสังเกตได้ว่ามีสิ่งเร้นลับบางอย่างตามมา ระหว่างทางณดลกับเพชรทำแง่งอนใส่กันตลอดทั้งที่สองคนมีใจให้กัน พอณดลเกือบพลาดเพชรก็ช่วยให้พ้นจากอันตรายและอาถรรพณ์ในป่าได้ทุกครั้ง ขณะที่อาทิตย์กับมาริสา

ความสัมพันธ์คืบหน้า พูดคุยกันถูกคอ ส่วนจันที่ตามมาด้วยก็ยังเป็นตัวยุ่งจุ้นจ้านไม่ต่างจากตอนอยู่ในเมือง

วิทย์ต้องการให้ปัทมาตามคณะของณดลไปในป่า จึงสร้างสถานการณ์จับตัวปัทมามาจากประพจน์ แท้จริงวิทย์คาดเดาเหตุการณ์ล่วงหน้าคิดที่จะแย่งชิงเอา

พชรมนตรามาจากประพจน์จึงได้ส่งทั้งเพชรและปัทมามาที่คฤหาสน์ศุภมิตร ซึ่งเพชรยังไม่รู้ความจริงของเรื่องทั้งหมด

เมื่อชิงตัวปัทมามาจากประพจน์และนันทาได้แล้ว วิทย์ถอดไอ้โม่งที่ปิดบังใบหน้า ปัทมาเพิ่งรู้ว่าเป็นพ่อ ถามว่าต้องทำกันขนาดนี้เลยหรือ

“เราช้ากว่าพวกนั้นสองวันแล้ว...งานนี้พ่อทำคนเดียวไม่ได้”

“แล้วหนูหายไปจากคุณประพจน์แบบนี้...”

“กลับไปแกก็บอกว่าโดนจับไปขังไว้ เพิ่งหนีออกมาได้”

“พ่อจะให้หนูทำอะไร”

“เราจะตามพวกมันไปในป่า พ่อไม่ยอมให้พวกมันทำลายเพชรเม็ดนั้นหรอก...อย่าบอกนะว่าเราไม่อยากตามณดลไปเหมือนกัน”

“หนูแยกเรื่องงานกับเรื่องหัวใจออกจากกันได้”

“ไม่มีใครทำได้หรอก” วิทย์พูดอย่างมั่นใจ ปัทมาหวั่นไหวอยู่เหมือนกัน