พชรมนตรา
ตอนที่ 10
“เมื่อพิธีกรรมบรรลุผล องค์วรมันเมื่อมาถึงก็ไม่สามารถที่จะช่วยบุตรีได้แล้ว จึงได้ตัดใจสั่งให้จับพชรมนตราในร่างรัตนมณีเทวีกดน้ำจนตายตกตามกันไปภายในถ้ำข้างเทวรูปแมว แล้วเอาเพชรติดไว้ที่เทวรูปแมว หลังจากนั้นก็ได้สะกดเพชรพชรมนตราที่บูชามารกาลีเก็บไว้ในเทวรูปแมวภายในถ้ำแห่งนั้นเอง...ทางเดียวที่จะล้างคำสาปได้ ทำลายอำนาจของพชรมนตราและปลดปล่อยรัตนมณีเทวีคือการนำเพชรและเทวรูปแมวกลับไปสะกดยังที่เดิมที่จากมา”
ระหว่างที่หลวงพ่อพูด ลมพัดอื้ออึงตลอดเวลา หลวงพ่อเลือดไหลออกจมูกและปาก เส้นเลือดในตาแตกซ่าน ณดลทนไม่ไหวขอร้องท่านให้หยุดได้แล้ว พร้อมกับหยิบเทียนเล่มใหญ่ที่ไฟลุกโชนมาเผาใบลานมอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน ทุกอย่างจึงสงบลง
“ทางเดียวที่พวกเจ้าจะรอดพ้นจากมันได้...คือกลับไปยังจุดเริ่มต้น” หลวงพ่อพูดทิ้งท้าย ณดลกับเพชรมองหน้ากันอย่างหนักใจ
เมื่อพากันกลับมาถึงบ้าน ณดลนำผ้ายันต์มาให้พ่อของเขาโดยที่ปัทมาก็อยู่ด้วย ผ้ายันต์ทำให้ประพจน์กลับมาเป็นตัวของตัวเอง คลายความโลภและยินยอมให้ณดลกับเพชรนำพชรมนตราหรือเพชรสีชมพูพร้อมเทวรูปแมวกลับไปคืนที่ถ้ำ
“พ่อทำผิดพลาดมามากพอแล้ว...ล้างคำสาปนั่นให้ได้ อย่าให้ชีวิตทุกคนต้องตกอยู่ในอันตรายเพราะความผิดที่พ่อเป็นคนเริ่ม”
“ขอบคุณครับพ่อ”
“แล้วแกคิดว่าจะออกเดินทางเมื่อไหร่”
ณดลมองหน้าเพชรเหมือนจะขอคำปรึกษา เพชรบอกว่ายิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี เพราะเราไม่รู้ว่าอำนาจมืดมันจะแสดงอิทธิฤทธิ์อีกทีเมื่อไหร่
“ผมขอปรึกษาหลวงพ่อเพื่อเตรียมความพร้อมอีกทีครับ”
ประพจน์พยักหน้าและกำผ้ายันต์แน่น อีกมือล้วงเข้าไปในอกเสื้อหยิบหนังสือสวดมนต์เล่มที่เก็บเพชรสีชมพูไว้ออกมา ย้ำกับลูกชายว่าอย่าเปิดเพราะเพชรอาถรรพณ์อยู่ในนี้
ณดลพยักหน้าเข้าใจรับหนังสือนั้นไว้ พลันลมพัดวูบ จนทุกคนหนาวยะเยือก จันแอบฟังด้วยความสนใจ แล้วตกกลางคืนจันก็แอบเข้าห้องนอนประพจน์ หยิบฉวยเทวรูปแมวไปให้วีระโดยเอาของอย่างอื่นวางแทนและคลุมผ้าไว้อย่างเดิม
ooooooo
ณดล เพชร และมาริสาออกไปเยี่ยมอาทิตย์ที่โรงพยาบาล หมอเปิดผ้าปิดตาอาทิตย์ออกบอกว่าเขาโชคดีที่ตาไม่บอดแต่จะมัวอีกระยะแล้วจะค่อยๆดีขึ้น
หลังจากหมอออกไปแล้ว มาริสากับอาทิตย์คุยหยอกเย้ากันครู่หนึ่งก่อนที่ณดลจะเล่าให้เพื่อนรักฟังเรื่องบันทึกใบลานที่จันเอาไปแล้วตนเอาไปให้หลวงพ่ออ่าน
