พชรมนตรา
ตอนที่ 10
“เมื่อไหร่” จันถามงงๆ ณดลยกมือห้ามเธอพูด แล้ววิเคราะห์ต่อไปเป็นฉากๆ
“วันนั้นที่สะกดวิญญาณลงไปได้ก็เป็นเพราะ...เราเป็นวันนั้นของเดือนด้วยใช่ไหม แกบอกฉันมาสิ แกเป็นอย่างที่ฉันคิดใช่ไหม แกเป็นผู้หญิงใช่ไหม บอกมาว่าฉันไม่ได้คิดไปเอง ฉันขอร้อง”
ทุกคนนิ่งอึ้ง ปัทมาสลดกับความรู้สึกที่ณดลมีต่อเพชร สุดท้ายเพชรก็จนมุมยอมดึงวิกผมออกเผยให้เห็นผมยาวสลวยเป็นผู้หญิงเต็มตัว ณดลดีใจมาก ขณะที่คนอื่นๆตะลึงแทบไม่เชื่อสายตา ยกเว้นปัทมาที่รู้มาก่อนหน้านี้แล้ว
“นาย...ไม่โกรธเพชรเหรอ”
“ไม่รู้สิ ฉันไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงด้วยซ้ำ”
อาทิตย์กับมาริสาเพิ่งเดินเข้ามา เห็นเพชรผมยาวก็รู้ทันทีว่าความจริงเปิดเผยเรียบร้อยแล้ว
ooooooo
ณดลดีใจมากแต่ยังวางฟอร์มเพราะทำตัวไม่ถูก มาริสาดีใจเช่นกันช่วยเพชรแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าผู้หญิง ทำให้เพชรที่สวยอยู่แล้วยิ่งสวยสะดุดตา
ปัทมาไม่ชอบใจ เช่นเดียวกับจันที่อิจฉาริษยาและพยายามจะยกตัวเองเป็นลูกสาวด็อกเตอร์อมรอยู่ร่ำไป ก็เลยโดนปัทมาย้อนแย้งจนแทบจะฟ้อนเล็บกัน
นันทาแอบไปพบวิทย์บอกให้รู้ว่าวีระตายอย่างอนาถและพวกณดลกำลังจะกลับเข้าป่าอีกครั้ง วิทย์สนใจแต่อย่างหลัง อยากรู้ว่าจะเดินทางกันเมื่อไหร่ แล้วพอรู้ว่าความลับของเพชรเปิดเผยก็อดเป็นห่วงขึ้นมาไม่ได้
ณดลรอฤกษ์เย็นนี้ตามที่หลวงพ่อบอกไว้ โดยครั้งนี้เพชรทำหน้าที่นำทาง อาทิตย์ชวนมาริสาไปด้วยอ้างว่าเผื่อมีอะไรจะได้ช่วยกัน
“แล้วคนนำทางของแกล่ะ อยู่ไหน” ขาดคำของประพจน์ มาริสาพาเพชรลงมา ทุกสายตาตะลึงมองสาวสวยจนเพชรทำตัวไม่ถูกเดินเก้ๆกังๆ พูดอ้อมแอ้มว่าโดนมาริสาจับแต่ง แต่ไปเปลี่ยนใหม่ก็ได้
“ไม่ต้องๆ เดี๋ยวไม่ทันฤกษ์”
หกโมงตรง ณดลบอกลาพ่อและบอกว่าเพชรเม็ดนั้น อยู่กับคนที่ตนไว้ใจที่สุด ปัทมาเหลือบมองเพชรด้วยความหมั่นไส้
“ข้าวของเดินป่าล่ะ เตรียมไปแล้วนะ”
“ไปรออยู่ชายแดนแล้วครับ ไปขึ้นทางโน้นเลยสะดวกกว่า”
ประพจน์พยักหน้ารับรู้แล้วฝากเพชรดูแลณดล เพชรรับปากมั่นเหมาะจะไม่ให้เกิดอะไรขึ้นกับนายของตน อย่างเด็ดขาด
เมื่อคณะเดินทางไปแล้ว ไม่มีใครเห็นจันสักคน คิดแต่ว่าคงหนีเที่ยวอีกตามเคย ที่ไหนได้จันแอบซ่อนตัวไปท้ายรถณดลอย่างเนียนๆ
ค่ำนั้นเองวิทย์มาพบปัทมาลูกสาวแท้ๆที่บ้านประพจน์ ถามว่าทำไมไม่ไปกับคณะของณดล
“หนูยังหาข้ออ้างอะไรไม่ได้เลย”
