พชรมนตรา
ตอนที่ 10
เวลาเดียวกันจันเอาเทวรูปแมวไปให้วีระถึงบ้าน กลับโดนตำหนิว่าเอามาทำไม ให้ไปหยิบเงินล้านไม่ใช่เอาหุ่นตุ๊กตามา จันหน้าเจื่อนรีบแถไปเรื่องอื่น
“สร้อยข้อมือก็ไม่รู้ไปไหน ที่ทำปลอมมา เกิดคนเอาไปพิสูจน์ก็ไม่ได้อะไรเลย แล้วที่ได้ยินมาพวกนั้นก็กำลังจะเข้าป่าเข้าถ้ำกันอีก”
“ถ้าจะเอามา ทำไมไม่เอาเพชรมา”
“แล้วมันเจอไหมล่ะ? เคยมีโอกาสได้เข้าใกล้มั้ย”
“แล้วนี่ออกมามีใครรู้มั่งหรือเปล่า”
จันส่ายหน้าพลางมองนาฬิกา “ต้องกลับแล้ว เดี๋ยวมีใครสงสัย แล้วเทวรูปนี่เอาไง ไม่เอาก็ทิ้ง ไม่แบกกลับไปหรอกนะ โดนจับได้กันพอดี”
“ไว้นี่ก่อนก็แล้วกัน เผื่อมีราคา...จริงๆเลยนะ ไอ้ที่ สั่งล่ะไม่ได้เรื่อง ไอ้ที่ก่อเรื่องก็ไม่ได้สั่ง ไป...กลับไปไป๊”
วีระบ่นแล้วไล่ส่ง จันหน้าง้ำเดินกระฟัดกระเฟียดออกไป พอตกดึกวีระก็พบจุดจบอย่างสยดสยองโดนวิญญาณเทวีควักลูกตาดิ้นพล่านก่อนสิ้นใจ
รุ่งเช้าจันลงจากชั้นบนมาเห็นเทวรูปตั้งอยู่กลางบ้าน เธอตกใจมากหันหลังกลับไปชนปัทมาที่ยืนมองด้วยความสงสัย มาริสามาเห็นอีกคน ถามว่าใครย้ายเทวรูปลงมา?
จันโดนเพ่งเล็งแต่ปฏิเสธเสียงแข็ง เวลานั้นณดลกับเพชรไม่อยู่ สองคนออกจากบ้านมุ่งหน้าไปวัดโดยนัดอาทิตย์เอาไว้ด้วย
เมื่อประพจน์รู้ว่าถูกย้ายที่โดยมีใครเอาแจกันไปวางแทนก็ไม่พอใจ เรียกทุกคนมาสอบสวน จันหลุกหลิกกว่าใคร แต่ก็ไม่มีหลักฐานเอาผิดเธอได้ ประพจน์จึงได้แต่พูดคาดโทษคนทำ ส่วนนันทาที่ออกจากบ้านไป
ก่อนหน้านี้เธอมุ่งหน้าไปหาวีระหลังจากติดต่อไม่ได้แล้วต้องตกใจแทบช็อกเมื่อเห็นสภาพศพเขานอนจมเลือด ใบหน้ายับเยิน เบ้าตาโบ๋ลึก!
ooooooo
ณดล เพชร และอาทิตย์กลับมาที่บ้านพร้อมหลวงพ่อ ณดลตั้งใจให้หลวงพ่อช่วยสะกดเทวรูปแมวเพื่อจะได้เอาไปคืนถ้ำได้ เพราะครั้งก่อนเคยพยายามแล้วแต่ไม่สำเร็จ
จันได้ยินว่าพวกณดลจะเอาเพชรตาแมวกับเทวรูปไปคืนถ้ำก็อยากรู้ว่าตอนนี้เพชรนั่นอยู่ที่ไหน อ้างว่าตนคือลูกสาวด็อกเตอร์อมรย่อมมีสิทธิ์รับรู้ แต่ปัทมากับมาริสาทักท้วงจันให้ละอายใจบ้างที่พูดโกหก พร้อมกันนี้ ปัทมาก็โชว์สร้อยข้อมือของจันและบอกว่าเป็นของปลอมที่เพิ่งทำขึ้นมาใหม่ ซึ่งอาทิตย์ผู้เชี่ยวชาญด้านนี้ก็ยืนยันอย่างนั้น ทำให้จันหน้าม้านไม่รู้จะแถต่อไปยังไง
นันทากลับมาในสภาพเลื่อนลอยบอกว่าวีระโดนควักลูกตาตายแล้ว ทุกคนพากันตกใจแต่ไม่ทันได้สอบถามเพราะหลวงพ่อกำลังจะเริ่มทำพิธี พลันท้องฟ้าที่สว่างจ้าก็เปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม ลมแรงอื้ออึงเหมือนฝนจะตก
