นางทิพย์

ที่กำจัดคนในบ้านคุณหลวงไปพ้นจากสมุดบันทึก จึงคลายมนต์สะกดวิวรรณทำให้รู้สึกตัว แล้วถามเธอว่า

เข้ามาในห้องของตนมีธุระอะไร วิวรรณแจ้งว่าทรงศิริให้มาตาม...

ทรงศิริเรียกหลานรักให้ลงมาหา เนื่องจากท่านเป็นประธานจัดงานการกุศลงานใหญ่ มีเดินแฟชั่นจึงจะให้เธอร่วมเป็นนางแบบกิตติมศักดิ์ และถือโอกาสนี้

เปิดตัวเธอให้สังคมได้รู้จักและจะผลักดันให้หลานรักขึ้นไปอยู่ในที่ที่ผู้หญิงทุกคนต้องอิจฉา ผีเจ้าฟ้าทิพฉายที่สิงร่างปริตตาชอบการที่จะได้อยู่เหนือผู้อื่นอยู่แล้ว

จึงรับปากจะไปงานนี้กับท่าน อรณีไม่เห็นด้วยพยายามให้ลูกคิดทบทวนใหม่อีกครั้ง แต่ไม่เป็นผล

ooooooo

ในเวลาต่อมา ผีเจ้าฟ้าทิพฉายมองร่างปริตตาที่นอนสลบไสลไม่ได้สติอยู่บนเตียงในห้องตัวเอง

“ฉันสนุกมากเลยปริตตา ได้อยู่ในร่างของเธอ ยายเธอจะทำให้ฉันสมหวัง” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายมองมือ

ตัวเอง รอยไหม้จากแก้วสุริยกานต์หายไปอย่างรวดเร็วด้วยอำนาจฤทธิ์เดชของเธอ “ยายเธอจะทำให้ฉันอยู่ในฐานะที่สมควรอยู่ ทำให้ฉันกลับมามีชีวิตที่ควรจะมีความสุข ที่ควรจะได้อีกครั้ง ทุกอย่างต้องไปได้ด้วยดี ถ้าไม่มีสมุดบันทึกของหลวงไพรัช”...

กว่าทินเทพจะพาสมชายกลับจากหาหมอตะวันคล้อยมากแล้ว ภาธรถามสมชายว่าเป็นอย่างไรบ้าง เขาจำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทินเทพปลอบว่าอย่าเพิ่งคิดมากสมองไม่กระทบกระเทือนก็ดีแล้ว จรวยบอกให้เขาไปนอนพักก่อนดีกว่า แล้วดึงเขาออกไป

จังหวะนั้นผกาไลน์มาบอกทินเทพว่าคุณปู่อาการไม่ดี เขาชวนภาธรไปโรงพยาบาลด้วยกัน ภาธรบอกให้หลานชายอยู่ดูแลบ้าน เผื่อตำรวจมีความคืบหน้าเรื่องขโมยขึ้นบ้าน ส่วนตนจะไปดูอาการคุณพ่อเอง...

ทันทีที่ภาธรมาถึงห้องพักฟื้นผู้ป่วย ผกาแจ้งทั้งน้ำตาว่าเมื่อครู่คุณหลวงหัวใจหยุดเต้น หมอปั๊มขึ้นมาได้ เขาเข้ามายืนข้างเตียง เห็นรวิปรียายืนอยู่ฝั่งตรงข้ามมองพ่อด้วยสายตาสงสารแล้วเงยหน้ามองเขา

“คนที่รักคุณที่สุดอยู่ตรงนี้แล้ว ภาธรทำอะไรสักอย่างสิ อย่ารอให้สายเกินไป”

ภาธรได้ยินเสียงรวิปรียาพูดทั้งที่ไม่ได้ขยับปาก เอื้อมมือไปกุมมือพ่อไว้ “คุณพ่อครับ เรามีหลายเรื่องที่ยังไม่ได้คุยกัน”

ผกามองแปลกใจที่ภาธรอ่อนโยนกับพ่อตัวเอง ส่วนรวิปรียายิ้มพอใจที่กับการเปลี่ยนแปลงของเขา...

ขณะที่ภาธรยอมลดทิฐิที่มีต่อพ่อลง ทินเทพเดินแยกกันกับมั่นส่องไฟฉายดูความเรียบร้อยรอบๆ บริเวณบ้านไม่เห็นอะไรผิดปกติจัดแจงจะกลับเข้า

ข้างใน แต่เหลือบเห็นใครบางคนยืนอยู่ที่ท่าน้ำ

รีบดับไฟฉายย่องเงียบไปหา อีกมุมหนึ่งในบ้าน จรวยกำลังไล่ปิดหน้าต่างเห็นหลังปริตตาไวๆเดินขึ้นไปข้างบนก็แปลกใจ

“คุณหนูปริตตา ทำไมมาเงียบๆ”...