นางทิพย์

ผีเจ้าฟ้าทิพฉายในร่างปริตตาที่อยู่ในห้องนอนบ้านทรงศิริรับรู้ว่าภาธรไปตามหาแหวน ออกมายืนตรง หน้าต่างห้อง สั่งอสุรกายบริวารของเธอให้ไปขัดขวาง ทำอย่างไรก็ได้ให้เขาออกจากบ้านหลังนั้น สิ้นเสียง

ทรงอำนาจของเธอ เหล่าอสุรกายผุดขึ้นจากใต้ดิน แผ่รังสีชั่วร้ายสีดำครอบคลุมบ้านคุณหลวงไว้ทั้งหลัง...

ระหว่างที่ช่วยภาธรหาแหวน ทินเทพคุยเรื่อยเปื่อยไปถึงสมุดบันทึกที่คุณปู่ให้ตนเองอ่าน เรื่องราวในสมุดตนอ่านเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจ ทั้งเรื่องพลังจิต นั่งสมาธิกรรมฐานและเรื่องติดต่อนางฟ้า ภาธรหูผึ่งเมื่อได้ยินประโยคหลัง สิ่งที่เขาได้ยินจากทินเทพ ผีเจ้าฟ้าทิพฉายก็รับรู้ได้ด้วย ถึงกับร้อนใจนั่งไม่ติด

“ไม่นะภาธร อย่าคิดถึงรวิปรียา...สมุดบันทึกคุณหลวง” ผีเจ้าฟ้าทิพฉายสีหน้าสนใจ...

ภาธรเองก็สนใจสมุดบันทึกนั้นเช่นกัน ขอทินเทพดูหน่อย เขายอมให้ภาธรอ่านเพราะคุณปู่ห้ามแค่ปริตตาเท่านั้น ภาธรนิ่วหน้าสงสัยทำไมท่านถึงสั่งอย่างนั้น

ผีเจ้าฟ้าทิพฉายได้ยินเต็มสองหูก็ไม่สบายใจ

“สมุดบันทึกเล่มนั้นฉันต้องได้อ่าน” ผีเจ้าฟ้า

ทิพฉายส่งพลังไปหาอสุรกาย “ให้ภาธรได้แหวนไป”

ทันใดนั้นภาธรเห็นแสงสีดำแวบขึ้นที่มุมห้อง

หันขวับไปมองเจอแหวนพญานาคปลอมวางอยู่ ทินเทพมองงงๆเมื่อครู่นี้ยังไม่เห็นมี ภาธรเก็บแหวนใส่กระเป๋ากางเกง แล้วขออ่านสมุดบันทึกนั่นหน่อย

“ผมไปหยิบให้ครับ” ทินเทพพูดจบลุกออกไป...

ผีเจ้าฟ้าทิพฉายที่อยู่ในห้องนอนปริตตาบ้าน

ทรงศิริไม่ต้องการให้ภาธรอ่านสมุดบันทึกใช้พลังของแหวนพญานาคที่ห้อยคอซ่อนไว้ในเสื้อส่งไปยังบ้าน

คุณหลวง มัวแต่เพ่งสมาธิจึงไม่ได้ยินวิวรรณเคาะประตูเรียกเธอให้ไปหาทรงศิริ คนมาตามเห็นเธอเงียบเสียง ตัดสินใจผลักประตูเข้าไป ผีเจ้าฟ้าทิพฉายหันขวับมองผู้บุกรุกด้วยดวงตาแดงก่ำ วิวรรณถึงกับตัวแข็ง

ในเวลาเดียวกัน อสุรกายเข้าสิงร่างสมชายที่กำลังใช้ฝักบัวรดน้ำต้นไม้อยู่ที่สนาม แล้วตรงไปที่รถของทินเทพใช้ฝักบัวรดน้ำฟาดอย่างแรง สัญญาณกันขโมยที่ติดรถแผดเสียงดังสนั่น ทินเทพกำลังจะหยิบสมุดบันทึกได้ยินเสียงสัญญาณกันขโมยวางสมุดไว้ที่เดิมรีบวิ่งไปดู เช่นเดียวกันกับภาธรที่อยู่ในห้องพระ

ด้านสมชายที่ถูกอสุรกายสิงเหวี่ยงฝักบัวรดน้ำทิ้ง เอาหัวกระแทกเสาเลือดอาบหน้า เป็นจังหวะเดียวกับภาธรวิ่งออกมาโดยมีมั่นวิ่งมาจากอีกทาง สมชายโวยวายว่าขโมยปีนรั้วเข้ามาตีหัวเขาแล้ววิ่งไปทางโน้น ทินเทพ ป้าสมกับจรวยที่ตามมาสมทบเห็นสภาพเลือดอาบหน้าของสมชายพากันตกใจ อสุรกายทำงานสำเร็จก็ออกจากร่าง สมชายล้มฟุบไปทันที ภาธรเห็นท่าไม่ดีสั่งให้ทินเทพพาเขาไปหาหมอ

“ลุงมั่น จรวยมากับผมไปจับขโมย ป้าสมโทร.เรียกตำรวจ”

ทุกคนแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง ผีเจ้าฟ้าทิพฉายที่เฝ้าดูมาจากบ้านทรงศิริรู้สึกผ่อนคลายลง