นางร้าย

“คุณภวาภพเขาจริงใจและจริงจังกับพี่ อย่าละเลยเพิกเฉยกับเขา ไม่ต้องไปหวั่นเกรงอิทธิพลใดๆอีกต่อไป”

แขวลัยอ่านจบปรายตามองภวาภพแวบหนึ่งแล้วลงจากรถ เขามองส่งเธอเข้าบ้านแล้วจึงขับรถออกไป...

ในเวลาต่อมาระหว่างสองสาวเพื่อนซี้นอนคุยกันอยู่บนเตียง อนุวดีแสดงความยินดีกับแขวลัยด้วยที่ภวาภพมาส่ง เธออ้างว่าเป็นเรื่องบังเอิญ อนุวดีเย้าบังเอิญตอนดึกๆนี่หรือ เธอขอร้องอย่าไปพูดถึง เขากำลังจะกลับไปเรียนต่อปริญญาโทให้จบ แล้วขอบใจเพื่อนรักมากที่ยอมให้มาค้างที่นี่อีก เธอมีความสุขมากที่ได้อยู่ใกล้ๆ เพื่อน มันคือโลกที่มีแต่สิ่งสวยงาม อนุวดีมั่นใจว่าคนดีๆอย่างเธอจะต้องได้พบสิ่งสวยงามในที่สุด

“ไม่จริง” ขาดคำมีเสียงไลน์ของแขวลัยดังขึ้นอนุวดีมือไวคว้ามือถือของเพื่อนมาดูเห็นมีข้อความกู๊ดไนต์จากภวาภพ ก็กระเซ้าว่านี่ไงไม่ทันขาดคำสิ่งดีงามก็ส่งมาถึง แขวลัยเขินอายแต่พยายามนิ่งไว้...

ด้านภวาภพขับรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถของบ้านไม่เห็นรถของพ่อ นิ่วหน้าแปลกใจว่าท่านหายไปไหน

ooooooo

ปรางค์ทิพย์วางอาหารเช้าไว้บนโต๊ะ ยิ้มพอใจที่ทำให้วิชาญไม่ได้กลับบ้าน นี่จะทำให้เกิดความเคลือบแคลงสงสัยขึ้นระหว่างผัวเมีย เดินมาดูวิชาญที่ยังหลับสนิท เห็นมือถือของเขาสั่นมีสายเรียกเข้า หยิบขึ้นมาดูเห็นเป็นเบอร์ของเกศรี หาที่วางนิ่มๆที่ไม่ทำให้เสียงสั่นรบกวนให้เขาตื่นพร้อมกับปรับเสียงให้เบาลง

ฝ่ายเกศรีรอจนมือถือของสามีตัดสายไปเอง ลองโทร.ใหม่ก็ไม่มีใครรับสายอีกบ่นพึมพำว่าแปลกแท้ๆ

ตอนดึกยังเดินไปคุยกันอยู่เลย ออกไปตอนไหนกัน แจ๋นสาระแนทันทีว่าท่านไปหลังจากคุณผู้หญิงออกจากห้องท่าน เกศรีซักว่าเห็นกับตาหรือ เธอยอมรับว่าเห็นทุกอย่างเสมอ เห็นกระทั่งคุณภพออกไปและกลับเข้ามา

เกศรีหันขวับถามลูกว่าไปไหนมา เขาโกหกว่าแค่ขับรถไปเรื่อยๆ ท่านหวังว่าคงไม่เรื่อยไปจนถึงบ้านแขวลัย เขารีบตัดบท

“เสร็จงานศพน้องเม ผมจะกลับไปรีบทำปริญญาโทให้เสร็จ”

“แม่ดีใจที่ได้ยินแบบนี้” เกศรียิ้มออกลืมเรื่องวิชาญหายไปชั่วคราว แล้วหันไปทวงถามผลเกรดของภรณี ไม่เห็นเอามาให้ดูสักที เธออึกอักคิดคำแก้ตัวไม่ทัน แจ๋นก็เลยตอบคำถามแทนว่าคุณหนูได้มาแล้วแต่บังเอิญลมพัดใบผลเกรดตกลงไปในแก้วน้ำส้มแล้วคนขายดันเอาไปทิ้งถังขยะเปียก ภวาภพเห็นสีหน้าเคร่งเครียดของน้องสาวก็สงสารจับใจ ยังไม่ทันจะพูดปลอบอะไร แม่สั่งให้น้องไปขอใบเกรดมาใหม่

ภรณีรู้สึกถูกกดดัน อาการหอบหืดกำเริบหายใจติดขัดจะเป็นลม ภวาภพปรี่เข้าไปประคองไว้ทัน แจ๋นรีบไปหยิบยาพ่นกับยาขยายหลอดลมมาให้...