นางร้าย

จังหวะนั้นพักตร์สุดาพุ่งมาถึงตัวภวาภพขอโทษเขาที่ไม่ได้ไปยินดีตอนเขารับปริญญา แล้วหันไปหยิบดอกไม้ในแจกันบนโต๊ะยื่นให้ ลดาวัลย์ต้องการจะข่มอีกฝ่ายจึงอ้อนภวาภพ “ฮันนี่ คือเบบี๋อยากดื่มไวน์ค่ะ”

พักตร์สุดาหันไปคว้าแก้วไวน์จากถาดในมือคนเสิร์ฟมายัดใส่มือ ลดาวัลย์ยังไม่ทันรับแก้ว นางเอกตัวแสบแกล้งปล่อยมือ แก้วไวน์หกใส่เสื้อสวยของลดาวัลย์ เธอแสร้งขอโทษขอโพยยกใหญ่ ลดาวัลย์ร้องกรี๊ดๆแล้วนี่จะทำอย่างไรดีชุดสวยเลอะหมดแล้ว ภวาภพแนะให้เธอไปเปลี่ยนชุดหรือไม่ก็ซื้อใหม่ไปเลย

เสียงแผดแปดหลอดของลดาวัลย์ทำให้คนหันมองเป็นตาเดียวกัน ภวาภพทนไม่ได้เดินหนี พักตร์สุดามัวแต่ยิ้มสะใจลดาวัลย์หันมองอีกทีเขาหายไปแล้วรีบเดินหา...

ที่ประตูทางเข้าห้องจัดเลี้ยงด้านหลัง แขวลัยในชุดพนักงานเสิร์ฟแต่งหน้าปกปิดรอยฟกช้ำที่ถูกคนชั่วซ้อม แต่ปากปิดไม่มิดเพราะเจ่อเป็นปากครุฑ จึงต้องสวมหน้ากากอนามัยเพื่ออำพรางไว้ อนุวดีอวยพรให้แขวลัยโชคดี ตนขอไปซ้อมเต้นก่อน แขวลัยอวยพรกลับขอให้เธอโชคดีเช่นกัน อนุวดียิ้มรับเดินแยกไปอีกทาง ขณะที่แขวลัยกำลังดึงประตูเพื่อเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง ภวาภพดันประตูพรวดออกมาโดนปากเธอเต็มๆถึงกับเลือดซึม เขาตกใจ

“ผมซุ่มซ่ามมากผลักประตูมาโดนปากคุณเลือดออกเลย ขอโทษนะครับ”ว่าแล้วภวาภพจับหน้ากากอนามัยจะเปิดดู แขวลัยถอยหนีพลางกุมปากไว้ เขาขอดูปากเธอหน่อย  วานให้ช่วยเปิดหน้ากากจะได้รู้ว่าหนักหนาขนาดไหน เธอส่ายหน้าไม่ยอมทำตาม หลบเข้าห้องจัดเลี้ยงไปเลย เขาจะคว้าตัวแต่ไม่ทัน...

ภายในห้องซ้อมเต้น ครูสอนเต้นเห็นทุกคนซ้อมเต้นเรียบร้อยสั่งให้ไปเปลี่ยนชุดเตรียมขึ้นเวที ครูกับทุกคนออกไปกันหมดเหลือแค่อนุวดียืนมองกระจกเงาเพียงลำพัง นึกถึงคำสอนของแม่ขึ้นมาได้ที่บอกให้สบตา ตวัดสายตาให้คนดู ก็เลยลองทำตาม จิกตาไปที่ประตูห้อง สงวนศักดิ์เปิดประตูเข้ามาพอดีเลยกลายเป็นสบตากับเขาแล้วตามด้วยตวัดสายตาให้ เขายืนมองงงๆ เธอเขินที่ตัวเองทำท่าทางเว่อร์ๆออกมา ก็เลยตวาดเขากลบเกลื่อน

“มองอะไรไม่ทราบ หลีก” อนุวดีเดินออกจากห้องพลางบ่นพึมพำ “ไม่มีมารยาท ไม่รู้จักคำว่าขอโทษ”

“ด้วยข้อหาอะไรไม่ทราบ” มีเสียงสงวนศักดิ์ดังมาจากข้างหลัง เธอหันขวับมอง ต่อว่านึกว่าเป็นดาราแล้วจะทำอะไรก็ได้หรือ จากนั้นสะบัดบ๊อบใส่จ้ำพรวดๆ ต่อไป

ooooooo

ภรณีกระหายน้ำอยากดื่มน้ำส้ม  สั่งแจ๋นพี่เลี้ยงตัวเองที่ตามประกบไม่ห่างให้ไปหามาให้ แจ๋นรีบเดินแหวกแขกเหรื่อออกไป ไม่นานนักมีแก้วน้ำส้มพันกระดาษทิชชูเรียบร้อยยื่นมาตรงหน้า