นางร้าย

ภรณีหยิบเงินในกระเป๋าให้เขาหนึ่งร้อยบาท เขาไม่อยาก มากเรื่องจึงรับเงินไว้ แต่จะเอาน้ำส้มคั้นมาให้เธออีกสี่วันเราจะได้หายกัน แล้วเดินจากไป 

ภรณีรู้สึกสนุกที่ได้พูดจากับเขาเผลอยิ้มออกมา ถูกเพื่อนนักศึกษาที่นั่งอยู่แถวนั้นกระเซ้าว่ายิ้มเป็นเหมือนกันหรือ เธอหุบยิ้มแทบไม่ทัน...

พรรณีเห็นแก่ได้ พอแขวลัยได้เช็คค่าตัวจากเล่นมิวสิกวิดีโอจัดแจงพาไปเปิดบัญชีที่ธนาคาร ทีหน้าทีหลังเงินออกอีกจะได้จ่ายผ่านบัญชีได้เลย ด้วยความที่ทั้งคู่ไม่เคยมีบัญชีธนาคารมาก่อน จึงยืนเก้ๆกังๆ อาทิตย์พนักงานธนาคารเห็นหน้าตาสะสวยของแขวลัยก็ตกหลุมรักปรี่เข้ามาเสนอตัวช่วยเหลือ พรรณีจัดการแบ่งเงินในเช็คให้ลูกเปิดบัญชีแค่หนึ่งหมื่นบาท ส่วนที่เหลือขอเป็นเงินสด เนื่องจากถูกหักภาษีจึงเหลือเงินอีกสองหมื่นแปดพันบาท

เปิดบัญชีเสร็จ สองแม่ลูกพากันกลับโดยมีอาทิตย์เดินมาส่ง นับเป็นโชคร้ายของแขวลัย ขณะจะออกจากธนาคาร ภวาภพเปิดประตูผลัวะเข้ามาชนปากเธออีกครั้ง พรรณีด่าลั่นว่าซุ่มซ่าม ถ้าลูกสาวของตนปากเจ่อ พรุ่งนี้จะไปถ่ายละครได้อย่างไร อาทิตย์หูผึ่ง นี่แขวลัยเป็นดาราหรือนี่ ดีใจมากที่เอาใจถูกคน แขวลัยรีบตัดบท

“ประคบเดี๋ยวก็หายเอง ขอทางด้วยค่ะ”

ภวาภพยังไม่ทันขอโทษเธอ พนักงานธนาคารที่ดูแลบัญชีให้เขาเข้ามาต้อนรับเชิญเข้าไปข้างใน ส่วนแขวลัยรีบดึงแขนแม่กลับ โชคร้ายซ้ำสองเมื่อเดินมาเจอพักตร์สุดามาทำธุระที่ธนาคารแห่งเดียวกัน ยัยนางเอกตัวแสบมองเธอหัวจดเท้าด้วยสายตาเหยียดหยามถามว่ามาทำอะไรแถวนี้ เธอไม่อยากตอบดึงมือแม่ออกห่าง

พักตร์สุดาไม่วายพูดจาดูถูกดูแคลน พรรณีทนไม่ไหวจะเข้าไปเอาเรื่อง แขวลัยต้องขอร้องแม่อย่ามีเรื่องกันเลยแล้วดึงท่านกลับ พักตร์สุดาเอะใจถามว่านัดภวาภพมาที่นี่ใช่ไหม จำที่ตนบอกไม่ได้หรือว่าให้อยู่ห่างๆ เขาไว้ถ้าไม่อยากเดือดร้อน แขวลัยไม่สนใจคำขู่ของอีกฝ่ายรีบพาแม่จากไป...

เมื่อกลับถึงบ้านพรรณีเอาเงินสองหมื่นแปดพันบาทมากองไว้บนโต๊ะ เขม ปรางค์ทิพย์กับชมจันทร์และวันเนาว์นั่งล้อมวงกันหน้าสลอน เขมจะเอาหมื่นบาท พรรณีไม่ให้ ถ้าอยากได้เงินเอาไปพันบาทพอ เขมต่อรองขอเพิ่มเป็นสองพันบาท เธอไม่ให้ เขาไม่พอใจตบหน้าเมียฉาดใหญ่ แขวลัยต้องเข้าไปห้าม บอกให้พ่อมาเอาเงินจากเธอไปแทน ทั้งปรางค์ทิพย์ ชมจันทร์และวันเนาว์เหมือนแร้งลง แบมือขอเงินจากแม่กันใหญ่

พรรณีแบ่งเงินให้ลูกๆอีกสามคนเท่ากับที่แบ่งให้แขวลัยคือให้คนละสามพันบาท เธอช้ำใจมากทำงานแทบตาย แต่ได้ส่วนแบ่งเท่ากับคนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ลุกหนีไปทั้งน้ำตา...