นางร้าย

ภวาภพได้แต่นิ่ง เป็นจังหวะเดียวกับคุณหญิงนภาและลดาวัลย์ถือช่อดอกไม้เดินแทรกผู้คนเข้ามา

ลดาวัลย์สาวสวยนักเรียนนอกแต่งตัวเปรี้ยวเข็ดฟันเดินไปหอมแก้มแสดงความยินดีกับภวาภพหน้าตาเฉย ช่างภาพพากันกดชัตเตอร์รัวๆ การที่เธออุตส่าห์บินมาจากอังกฤษครั้งนี้เพื่อมาประกาศออกสื่อว่าตัวเองเป็นว่าที่คู่หมั้นของภวาภพ โดยไม่สนใจว่าฝ่ายชายจะเออออไปด้วยหรือไม่ ภวาภพเซ็งมากรีบหันไปทางพ่อกับแม่

“คุณพ่อคุณแม่เรามีงานเลี้ยงค่ำนี้ นี่จะหกโมงควรรีบไปกันแต่เนิ่นๆนะครับ”

“จริงสิ ขอตัวก่อนทุกคน ขอบคุณมากครับ” วิชาญหันไปยิ้มให้พวกนักข่าวกับช่างภาพ

ooooooo

แขวลัยเซ็นชื่อรับเงินเสร็จเอาเงินใส่กระเป๋าสะพาย หัวหน้าเห็นท่าทางร้อนรนของเธอถามว่าจะรีบไปไหน เธอมีงานเสิร์ฟอาหารค่ำนี้แล้วเร่งฝีเท้าออกจากไซต์งาน คนงานปากเสียมองสบตากับเพื่อนแล้วมองตามเธอไป

ระหว่างเดินมาตามซอยเปลี่ยวเพื่อออกไปขึ้นรถเมล์ไปทำงานต่อ คนงานปากเสียกับเพื่อนขี่มอเตอร์ไซค์ซ้อนท้ายกันตามมาจนทันอาสาจะไปส่งให้ เธอไม่ยอมไปด้วย ทั้งคู่เห็นไม่มีผู้คนแถวนั้นจัดแจงฉุดเธอจะเอาไปข่มขืน เธอสู้สุดฤทธิ์ไม่ยอมให้ถูกรังแกง่ายๆ หนึ่งคนงานทุบตีชกเธอปากเจ่อ

ก่อนเธอจะเสียทีให้คนชั่ว เกตุวดีกับอนุวดีสองแม่ลูกขับรถผ่านมาเจอพอดี เบนรถพุ่งใส่ พวกคนชั่วโดดหนีไปคนละทิศละทาง ครั้นตั้งหลักได้พากันขี่มอเตอร์ไซค์หนีหายไปในความมืด สองแม่ลูกลงจากรถไปดูแขวลัย

“หนูไม่เป็นอะไรแล้วนะ” เกตุวดีประคองเธอขึ้นมา แขวลัยยกมือไหว้ขอบคุณที่ช่วยเอาไว้ อนุวดีเร่งให้ขึ้นรถกันก่อน เดี๋ยวเกิดพวกมันกลับมาจะเกิดเรื่อง แล้วช่วยแม่ประคองแขวลัยขึ้นรถ ด้วยความเกรงใจแขวลัยขอลงแค่หน้าปากซอย อนุวดีไม่ยอมให้ลง มืดก็มืดแถมเปลี่ยวอีกต่างหาก อาสาจะไปส่งให้ถึงบ้าน

“ขอบใจแต่ คือ เอ้อ...จะไปทำงานน่ะ”

“ทำงานอะไรหรือหนู” เกตุวดีซัก

“เสิร์ฟอาหารในงานเลี้ยงไฮโซค่ะ”

อนุวดีถามไปถามมาปรากฏว่างานที่แขวลัยไปทำเป็นงานเดียวกับที่เธอต้องไปแสดง แขวลัยมองสองแม่ลูกอย่างซาบซึ้งใจในไมตรีที่มีให้ ไม่นานนักเกตุวดีขับรถมาจอดหน้าประตูทางเข้าล็อบบี้ บอกให้สองสาวรีบลงไปแต่งตัว เดี๋ยวท่านจะตามไปหาที่ห้องแต่งตัวที่ทางเจ้าของงานจัดไว้ให้