นางร้าย

แขวลัยเด็กสาวยากจน ดิ้นรนต่อสู้ชีวิตตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ ม.ปลาย รับจ้างทำงานทุกอย่างเพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูครอบครัว เขมผู้เป็นพ่อไม่ทำงานทำการ วันๆดื่มแต่เหล้าเมาหัวราน้ำ พรรณีแม่ของเธอถนัดอย่างเดียวคือเล่นการพนัน ส่วนน้องๆอีกสามคนของเธอยังอยู่ในวัยเรียนแต่ไม่มีใครเอาไหนสักคน

พรรณีรักลูกทั้งสามคน ปรางทิพย์ ชมจันทร์และวันเนาว์มากแต่ไม่รักแขวลัย มักจะดุด่าว่ากล่าวให้ช้ำใจตลอดทั้งที่เธอเป็นคนหาเลี้ยงครอบครัวเพียงคนเดียว

วันนี้แขวลัยไปทำงานที่ไซต์ก่อสร้าง แม้จะตัวเล็กแต่ก็ทำงานได้แข็งขันไม่แพ้ผู้ชาย เลยเวลาเลิกงานไปแล้วเธอยังคงทำงานล่วงเวลาไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย หัวหน้างานชอบที่เธอขยัน แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ถามว่าทำโอที

ทุกวันแบบนี้จะเอาเวลาที่ไหนไปเรียนจนจบ

“จะจบแล้วอีกเดือนเดียว ค่ำนี้เสร็จงานขอค่าแรงเลยนะพี่”

“เออ นางจอมอึดไม่เบี้ยวหรอกน่า แกน่าจะไปเป็นนางเอกนางแบบนะเว้ยแกสวยนะไอ้แข”

เพื่อนคนงานปากเสียทันทีไม่ใช่แค่สวยน่าหม่ำอีกต่างหาก เธอได้แต่ด่าลอยๆว่าหยาบคายน่ารังเกียจ แล้วทำงานต่อไปไม่ได้สนใจอะไรคนงานปากเสียคนนั้นอีกโดยไม่รู้ว่าคนงานชั่วนั่นคิดไม่ซื่อ...

ในเวลาเดียวกันที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ภวาภพในชุดครุยรับปริญญาในมือหอบช่อดอกไม้ที่มีคนมาแสดงความยินดีเต็มไปหมด กำลังถ่ายรูปกับภรณีน้องสาวแสนเรียบร้อย วิชาญกับเกศรีผู้เป็นพ่อและแม่โดยมีนักข่าวสายบันเทิงตามมาเก็บภาพและคอยสัมภาษณ์เป็นระยะๆ

“น้องภวาภพหล่อรวย คุณพ่อคุณแม่เป็นเจ้าของค่ายเพลงค่ายละครใหญ่ ไม่ลงเล่นละครบ้างหรือคะ”

ภวาภพไม่ตอบได้แต่ยิ้ม วิชาญจึงตอบคำถามแทนว่าแค่ยอมให้ไปถ่ายแบบเดินแบบก็ถือว่ามากแล้ว ส่วนเรื่องเล่นละครคงต้องปรึกษาเกศรีแล้วหันไปทางผู้เป็นภรรยาเพื่อให้ออกความเห็น เธอไม่ค่อยอยากให้ลูกเดินทางนี้ความจริงอยากให้ไปเรียนต่อโทที่เมืองนอกทันทีด้วยซ้ำ แต่วิชาญอยากให้ลูกช่วยฝึกงานที่บริษัทไปก่อน เรื่องเล่นละครมีคนติดต่อมาตลอดแต่ทางเรายังไม่โอเค

“นั่นสิคะ มีค่ายมีเวลาของตัวเองทุกอย่างเมื่อไหร่ก็ได้ เรื่องเล่นละครนี่น้องภวาภพสนใจไหมคะ” นักข่าวซัก ภวาภพแล้วแต่คุณพ่อคุณแม่ว่าอย่างไรเขาว่าตามท่าน นักข่าวยังคงยิงคำถามเพิ่มเติมเรื่องเขามีแฟนหรือยัง