ตอนที่ 13
ปวัตรเห็นโวยว่าขำอะไร
“ฉันขำแก ตกใจจนปล่อยคุณหลิวหล่นพื้น ถ้าเป็นฉัน ฉันงอนกลับบ้านไปแล้ว”
“ฉันตกใจนี่หว่า อยู่ๆแกก็เปิดประตูเข้ามา ต่อไปนี้ถ้าจะเข้าห้องต้องเคาะประตูก่อน”
“ทำไม? แกจะทำอะไรคุณหลิว”
“อย่าคิดลามก”
“แกน่ะสิลามก ฉันยังไม่ได้พูดอะไรออกมาซักคำ ตามสบายนะเว้ยเพราะฉันนัดรีเอาไว้ กลับดึก บ๊าย...” ทรงพลโบกมือเดินออกไป
ปวัตรเข้ามาหาลวิตาและขอโทษที่ทำให้เธอเจ็บ ลวิตาหยิกแก้มเขาเต็มแรงเพื่อให้รู้ว่าเจ็บแบบนี้ พลันโทรศัพท์ลวิตาดังขึ้น เอกโทร.มาบอกบางอย่างที่ทำให้เธอตกใจมาก
ooooooo
เสี่ยมนูญเห็นมีนาไม่ยอมทานข้าวก็ทำของโปรดมาให้บนห้อง แต่มีนายังงอนอยู่ ระหว่างนั้นมีโทรศัพท์เข้ามา เสี่ยมนูญรับสายแล้วสีหน้าตกใจ “ฮัลโหล...คุณว่าอะไรนะ!”
เสี่ยมนูญมาถึงโรงพยาบาล เจอปวัตรกอดลวิตาที่กำลังร้องไห้ มีเอกยืนหน้าเศร้าอยู่ใกล้ๆ เสี่ยมนูญทำทีเสียใจถามไตรภพอยู่ไหน เอกรีบบอกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า หมอกำลังจัดการอยู่
“มันเกิดอะไรขึ้นกับลูกชายของผม”
“มีคนเจอมิคที่ริมแม่น้ำสภาพถูกยิง ตำรวจคิดว่าน่าจะเป็นการชิงทรัพย์ครับ”
เสี่ยมนูญกำมือแน่นเดินเข้าไปในห้อง ลวิตาปวัตรและเอกตามไปด้วย หมอกำลังเอาผ้าปิดหน้าไตรภพ เสี่ยมนูญแกล้งร้องไห้ฟูมฟาย
“ตามิค...ทำไมลูกต้องมาตายด้วย ทำไม แล้วพ่อจะอยู่ได้ยังไง...”
“มิคเขาไปสบายแล้วครับ” เอกปลอบ ลวิตากับปวัตรรู้ว่าเสี่ยมนูญกำลังเล่นละคร
ในคืนนั้นทีวีออกข่าวการตายของไตรภพ มยุราเศร้าใจเพราะอย่างไรก็เห็นกันมานาน ลวิตาปิดทีวีเพราะทำใจไม่ได้เหมือนกัน มยุราจะไปงานศพ ลวิตาขอไปอโหสิกรรมไตรภพด้วย
บรรยากาศในวัดเต็มไปด้วยความเศร้าโศกแฟนคลับชูป้ายรูปไตรภพพากันร้องไห้เสียงระงม เสี่ยมนูญเห็นมีนาเสียใจก็อยากให้กลับบ้านไปก่อน แต่เธอไม่กลับ
“นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่มิ้นจะทำเพื่อพี่มิค ทำไมพี่มิคต้องมาด่วนจากไปด้วย มิ้นยังไม่เคยทำอะไรตอบแทนพี่มิคเลย”
ระหว่างนั้น ลวิตา ปวัตรและมยุรามาถึง นักข่าวกรูเข้าถ่ายรูปและสัมภาษณ์ ทำไมลวิตาถึงมากับปวัตรในเมื่อเลิกกันแล้ว หรือเพราะเหตุนี้ทำให้ไตรภพต้องตาย มยุราโมโห
“ปากเหรอนั่นน่ะ คิดก่อนพูดให้มันเยอะๆหน่อยนะหนู การที่มิคตายมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับลูกสาวฉันซักนิด”
“ที่ถามเพราะทุกคนอยากรู้นะคะคุณแม่”
“ทุกคนอยากรู้ หรือหนูสาระแนอยากรู้อยู่คนเดียว”










