ในคืนหนาว แสงดาวยังอุ่น

ปวัตรกับลวิตาเงียบครุ่นคิดตาม...กลับมาถึงคอนโด ลวิตาไม่ยอมวางมือ จะช่วยผู้กำกับประชาหาหลักฐานอีกทาง ปวัตรไม่เห็นด้วยแต่ก็รู้ว่าห้ามเธอไม่ได้ จึงบอกว่า ไม่ว่าจะอันตรายแค่ไหน เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอเผชิญหน้าเพียงลำพัง ลวิตาซาบซึ้งใจสวมกอดปวัตรอย่างอบอุ่น

เอกโทร.เข้ามาลวิตาฟังเขาพูดแล้วตกใจ ชวนปวัตรออกไปพบเอกที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง...เอกบอกว่าไตรภพหนีไปแล้ว ปวัตรเชื่อว่าไตรภพสับสนเพราะนี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆที่จะสารภาพให้ทุกคนได้รับรู้ เอกเสียใจที่เป็นคนกดดันให้เขาสารภาพ ลวิตาปลอบอย่าโทษตัวเองและให้ช่วยกันตามหาไตรภพก่อนที่เสี่ยมนูญจะรู้ว่าเขาหนี เพราะเขาอาจถูกเก็บได้

ลูกน้องหน้าตาน่ากลัวมารายงานเสี่ยมนูญเรื่องไตรภพหนี คงรู้ว่าถูกสะกดรอยตาม มีนาเดินเข้ามา เสี่ยมนูญจึงให้ลูกน้องกลับไปก่อน มีนาแปลกใจไม่เคยเห็นหน้า ถามว่าใคร เสี่ยมนูญบอกเป็นคนขับรถคนใหม่...มีนาบ่นเรื่องที่โทร.หาไตรภพไม่ได้ ไลน์ไปก็ไม่อ่าน พรุ่งนี้เป็นวันเกิดตน พี่รับปากว่าจะพาไปฉลอง เสี่ยมนูญนึกได้ว่าพรุ่งนี้วันเกิดลูกสาว จึงถามว่าอยากได้อะไร

“มิ้นไม่อยากได้อะไรหรอกค่ะ นอกจากได้กินข้าวกับคุณพ่อและพี่มิค”

“พ่อว่าตามิคไม่ได้ลืมวันเกิดลูกหรอก แต่น่าจะติดงานอยู่มากกว่า เอางี้สิ...ลูกส่งข้อความไปหาพี่มิค บอกให้เขามาที่งานวันเกิดลูกวันพรุ่งนี้ดีไหม พ่อมั่นใจว่าเขามาแน่” เสี่ยมนูญแอบยิ้มอย่างมีแผนร้าย มีนารับคำรีบกดส่งข้อความหาไตรภพ

ค่ำนั้น ไตรภพกบดานอยู่ที่โรงแรมระดับสองดาวเก่าๆ สีหน้าเขาดูอิดโรย เห็นข้อความที่มีนาส่งมาว่าอย่าลืมวันเกิดเธอที่สัญญาไว้ เขาตัดสินใจส่งข้อความกลับไปนัด

มีนาดีใจรีบมาบอกพ่อว่าไตรภพส่งเมสเสจกลับมาแล้ว พรุ่งนี้จะพาไปฉลองที่ร้านโปรดของตน เสี่ยมนูญเลียบเคียงถามว่าร้านโปรดคือร้านไหน มีนาไม่บอก

เป็นความลับของตนกับพี่ เสี่ยมนูญทำทีน้อยใจที่ลูกสาวมีความลับ มีนารีบง้อและยอมบอกโดยไม่เอะใจอะไรเลย

ooooooo

วันต่อมาลวิตากับปวัตรมาพบรุจีกับไพรัตน์อีกครั้ง ให้รุจีติดต่อนักข่าวเพื่อขอรื้อฟื้นคดีสมมาตร เป็นทางเดียวที่จะทำให้ตำรวจสืบสวนเรื่องนี้อีกครั้งก่อนที่คดีนี้จะถูกลืม ปวัตรเสริม

“เราต้องใช้พลังโซเชียลกดดันการทำงานของตำรวจครับ”...ไพรัตน์เห็นดีด้วย