ในคืนหนาว แสงดาวยังอุ่น

เสี่ยมนูญหันขวับมาดูข่าวอย่างตกใจ พอข่าวออกมาว่าก่อนสมมาตรเสียชีวิต ได้กำลังขุดคุ้ยประวัติผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับขบวนการค้ายาเสพติดรายใหญ่ ซึ่งเชื่อว่าเป็นการฆ่าปิดปาก...เสี่ยมนูญปิดทีวีทันที มีนาแปลกใจ

“คุณพ่อปิดทีวีทำไม ข่าวยังไม่จบเลย มิ้นอยากรู้”

“จะอยากรู้ไปทำไม มันน่าสนใจตรงไหน!” เสี่ยมนูญเผลอตวาด

“คุณพ่อดุมิ้นทำไมคะ” มีนาร้องไห้ เสี่ยมนูญได้สติขอโทษ แต่มีนาน้อยใจ “วันนี้วันเกิดมิ้นแท้ๆ แต่ทำไมมันถึงได้แย่ไปหมด” มีนาวิ่งร้องไห้ออกจากบ้าน

เสี่ยมนูญได้สติวิ่งตามขอโทษลูกแต่ตามไม่ทัน เธอขึ้นแท็กซี่ไปเสียก่อน...มีนาไม่รู้จะไปไหนให้คนขับขับไปเรื่อยๆ สักพักก็นึกออกรีบโทร.หาลวิตาแล้วไป

หาเธอที่คอนโด

มีนามาถึงเอาแต่ร้องไห้ ลวิตาปลอบ “ไม่ต้องร้องนะคะ พี่เชื่อว่ามิคกับเสี่ยมนูญไม่ได้ตั้งใจจะทำลายวันเกิดของน้องมิ้นหรอก”

มีนาร้องไห้ไม่หยุด ปวัตรกับลวิตาออกมาคุยกันห่างๆ ลวิตาสงสารมีนาที่เรื่องแค่นี้ยังรับไม่ได้ แล้วถ้ารู้ความจริงเกี่ยวกับพ่อและพี่ชาย เธอจะมีสภาพแย่

แค่ไหน ปวัตรส่ายหน้าที่กรรมมาตกอยู่กับคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรอย่างมีนา ลวิตาไม่รู้จะปลอบอย่างไร ปวัตรนึกได้ให้ลวิตาไปอยู่กับมีนา รอตนกลับมา

ลวิตานั่งปลอบมีนาจนเธอสงบลง มีนาจะกลับบ้านกลัวพ่อเป็นห่วง ไม่ทันไรปวัตรโทร.มาบอกให้พา

มีนาไปที่ห้องเขา...เมื่อลวิตาพามีนาขึ้นมาที่ห้องปวัตร ไม่พบว่ามีใครก็แปลกใจ ทันใดนั้นเอง มีเสียงร้องเพลงแฮปปี้เบิร์ธเดย์ดังขึ้น ปวัตรถือเค้กที่จุดเทียนเดินออกมาพร้อมสว่างและโฉมฉาย มีนายิ้มแฉ่งด้วยความดีใจ หลับตาอธิษฐานแล้วเป่าเทียน

“ขอบคุณพี่หลิวมากนะคะที่เซอร์ไพรส์วันเกิดให้มิ้น”

“ขอบคุณวัตรเถอะค่ะ ไอเดียเขา พี่ก็รู้พร้อมๆกับน้องมิ้นเนี่ยแหละ” ลวิตาบอกมีนา

“ขอบคุณนะคะคุณปวัตร”

“ไม่เป็นไรครับ ผมขอให้น้องมิ้นมีความสุขมากๆ ที่สำคัญให้มีสุขภาพแข็งแรงจะได้ออกไปเที่ยวได้บ่อยๆ”

มีนารับคำ ตัดเค้กแจกทุกคนกินกัน แต่มีนาก็อดเศร้าไม่ได้ โฉมฉายกับสว่างช่วยกันทำให้เธอยิ้มจนได้ ...ระหว่างนั้นเสี่ยมนูญให้ลูกน้องตามจนพบรถแท็กซี่คันที่ไปส่งมีนาที่คอนโด