ในคืนหนาว แสงดาวยังอุ่น

บรรยากาศกำลังสนุกสนาน มีนาเห็นความน่ารักของปวัตรกับลวิตาก็ชื่นชม “ขอบคุณพี่ๆทุกคนอีกครั้งนะคะ มิ้นมีความสุขมาก มีความสุขมากจริงๆ แล้ววันนี้มิ้นก็เข้าใจแล้วค่ะ ว่าทำไมพี่หลิวไม่เลือกพี่ชายมิ้น...

คุณวัตรดูแลพี่หลิวดีมาก มิ้นดีใจนะคะที่พี่หลิวเจอคนดีอย่างคุณวัตร”

ลวิตากับปวัตรยิ้มให้กัน ระหว่างนั้นข้างล่างโทร.ขึ้นมาบอกว่าเสี่ยมนูญมา ปวัตรกับลวิตาจึงพามีนาลงมา เสี่ยมนูญหน้าเครียดสั่งให้มีนากลับบ้าน เธอขออยู่กับลวิตา เสี่ยโมโหกระชากลูกสาวจนเธอร้องเพราะเจ็บ ปวัตรขอให้พูดกันดีๆกลับโดนเสี่ยมนูญตวาด...อย่ายุ่ง!

“ไม่ยุ่งไม่ได้ครับ กรุณาปล่อยมือจากน้องมิ้นเดี๋ยวนี้”

“ถ้าแกไม่คืนลูกสาวให้ฉัน ฉันจะแจ้งความ...”

“เอาเลยค่ะ อยากแจ้งความก็แจ้งเลย แต่คุณทำอะไรเราไม่ได้หรอก เพราะน้องมิ้นมาหาฉันที่นี่เอง” ลวิตาสวน

เสี่ยมนูญยิ่งโมโหหันมาพูดกับมีนาว่า ถ้าไม่กลับไม่ต้องมาเรียกตนว่าพ่อ ทุกคนหน้าเสียไม่คิดว่าจะรุนแรงขนาดนี้ เสี่ยขู่ว่าตนพูดจริงทำจริง มีนากลัวลานยอมกลับแต่โดยดี ลวิตาจะรั้งไว้แต่ปวัตรจับแขนปราม เสี่ยมนูญจ้องหน้าลวิตา

“อย่ามายุ่งกับลูกสาวฉันอีก ไม่อย่างนั้นแกคงรู้ว่าจะเป็นยังไง” พูดจบก็ลากมีนากลับไป

ลวิตาสงสารมีนาและต่อว่าปวัตรทำไมต้องห้าม เขาเตือนสติว่า อย่างไรเสียสองคนนั้นก็เป็นพ่อลูกกัน คงไม่ทำร้ายลูกตัวเองแน่

กลับถึงบ้าน เสี่ยมนูญเหวี่ยงมีนาเข้าไปในบ้าน มีนารู้สึกว่าพ่อที่แสนใจดีของเธอไม่ใช่คนเดิม เสี่ยมนูญเสียงเข้ม ห้ามมีนาออกไปไหนอีกยกเว้นไปกับตน มีนาถามเหตุผล เขาตวาด

“ไม่ต้องถามอะไรทั้งนั้น ทำตามที่พ่อสั่งอย่างเดียวก็พอ กลับเข้าห้องไปได้แล้ว...ไปสิ”

มีนาวิ่งร้องไห้ออกไป เสี่ยมนูญเครียด

ooooooo

วันต่อมาเอกได้รับโทรศัพท์จากใครคนหนึ่งที่ทำให้เขาตกใจมาก...ด้านลวิตายังครุ่นคิดเป็นห่วงมีนา ปวัตรพยายามทำให้เธอผ่อนคลายเลิกกลัดกลุ้ม

“ผมว่าเรามาหาอะไรทำกันดีกว่า คุณจะได้ไม่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องนี้” ปวัตรให้ลวิตาซิตอัป โดยเขาช่วยจับข้อเท้าให้เธอ พยายามลุ้นให้เธอทำให้ครบหนึ่งร้อยครั้ง

ลวิตาหอบทำแทบไม่ไหว ฮึดเฮือกสุดท้ายยกตัวขึ้น ทำให้หน้าเธอพุ่งไปชนหน้าปวัตร เขาฉวยโอกาสจะจูบเธอ ลวิตาแกล้งถอยออกทำให้เขาหน้าคว่ำ ลวิตาหัวเราะลั่น ปวัตรอายหน้าแดง เมื่อเห็นหญิงสาวหัวเราะไม่หยุด ก็พุ่งเข้าอุ้มเธอขึ้น เธอตกใจร้องให้ปล่อย

“ม่าย...ปล่อย อยากหัวเราะดีนัก โดนซักทีเถอะ” ปวัตรเอาจมูกถูๆที่แก้มลวิตา

ทันใดทรงพลเปิดประตูเข้ามา พอเห็นสองคนสวีตกันก็ผงะ ปวัตรกับลวิตาตกใจ ปวัตรปล่อยเธอร่วงลงพื้นก้นกระแทก ทรงพลเหวอทำหน้าไม่ถูก...ปวัตรเอายาให้ลวิตาไปทาในห้องนอน ทรงพลยิ้มกรุ้มกริ่ม