มนตราลายหงส์

เพราะแตงกวาแขนหักเต้นไม่ได้ แหวนพลอยจึงให้จันทิมาช่วยหาเด็กใหม่ให้ พอดีกุ๊งกิ๊งจับได้ว่าฉัตรชัยฉวยโอกาสลวนลามเมเมตอนสอนเต้น จึงเอาเมเมไปฝากที่โรงเรียนหงส์เหินและเลิกร่วมงานกับฉัตรชัย

เหตุการณ์ทั้งหมดถูกสารวัตรนิรุตต์แอบถ่ายรูปไว้ทั้งหมด ทันใดนั้นเขายังได้รับโทรศัพท์แจ้งว่าเจอตัวคนร้ายขี่มอเตอร์ไซค์แล้ว นิรุตต์รีบไปสอบสวนทันที คนขี่มอเตอร์ไซค์บอกว่าตนไม่ได้เจตนาฆ่า ฉัตรชัยจ้างให้มาขี่มอเตอร์ไซค์ปาดหน้าแล้วก็ไปเท่านั้น

นิรุตต์จึงไปสอบถามฉัตรชัยเขาหัวเราะร่าบอกว่าเป็นการหยอกล้อกันประสาเพื่อนเท่านั้น

“ขอบคุณที่ยืนยันคำสารภาพ คุณคงรู้นะว่านี่ไม่ใช่คดีจราจรแต่เป็นพยายามฆ่า”

ฉัตรชัยหัวหมอบอกว่าถ้าจับตนข้อหานี้ควรไปหาหลักฐานมาให้ชัดเจนกว่านี้ ตนอยากกลับบ้านแล้ว นิรุตต์สวนไปทันทีว่าหลักฐานมีอยู่แล้วแต่เป็นคนละคดี ความผิดฐานพรากผู้เยาว์ ตอนนี้มีคนแจ้งความเข้ามาเพียบ เห็นทีเขาจะกลับบ้านเร็วๆนี้ไม่ได้เสียแล้ว ฉัตรชัยที่กร่างทำเป็นหัวหมอหน้าเหลือสองนิ้ว ซีดไปทันที

จันทิมากับกุ๊งกิ๊งช่วยสอนเมเมเต้นเชื่อว่าเมเมมีพื้นฐานอยู่บ้าง ฝึกอีกหน่อยน่าจะทันประกวด

แต่แล้วก็มีปัญหา เมื่อขวัญกมลเข้ามาแทรกหาว่าสองคนเอาเมเมเข้ามาเป็นไส้ศึกให้ฉัตรชัยเพราะกุ๊งกิ๊งก็เคยทรยศต่อพัสกรมาแล้ว ยุพัสกรว่าอันตรายอย่าไว้ใจ กุ๊งกิ๊งบอกพัสกรว่าที่กลุ่มเราแตกก็เพราะนางชะนีตัวนี้แหละรู้ไว้ด้วย

“ไม่!!! พวกแกขี้อิจฉา ใส่ร้าย อร๊ายยยย” ขวัญกมลแผดเสียงคว้าของใกล้มือขว้างปาจันทิมากับกุ๊งกิ๊ง พัสกรบอกให้พอแล้ว เธอถามพัสกรว่าเขาเชื่อใคร

“ผมเชื่อคุณ...แต่ผมก็ไว้ใจกุ๊งกิ๊งกับจัน...ผมจะรับเด็กคนนี้เข้าทีม”

จันทิมากับกุ๊งกิ๊งดีใจ แต่ขวัญกมลโกรธจนตัวสั่นริกๆ

เมื่อคุยกันตามลำพัง พัสกรบอกขวัญกมลว่ายิ่งเธอเป็นห่วง ตนก็ยิ่งไม่มีความสุข เลยอยากให้ไปพักผ่อนที่ต่างจังหวัดดู...พัสกรพูดไม่ทันจบขวัญกมลก็ตีโพยตีพายว่าเขาไม่รักตนแล้ว เขาเปลี่ยนไปแล้ว

“ขวัญ...ผมสัญญาว่าผมจะดูแลคุณ” พัสกรบีบมือเธอแน่น แต่ขวัญกมลก็สะบัดลุกขึ้นร้องกรี๊ดๆ

“เพราะมัน เพราะอีแหวนพลอยมันทำให้พัสเปลี่ยนไป พัสใจร้ายหยาบคายเย็นชากับขวัญเพราะมัน พัสรักมัน!!!”

พัสกรยืนยันว่าตนกับแหวนพลอยต่างรู้สึกดีต่อกันปรารถนาดีต่อกันเท่านั้น ขวัญกมลยังคลุ้มคลั่งท้าให้ เขาสาบาน ถ้าเขากลับไปหาแหวนพลอยเมื่อไหร่ขอให้ตายช้าๆอย่างทรมานทั้งคู่ ถามว่า

“เลือกเอา จะอยู่อย่างทรมานกับขวัญ หรือตายอย่างทรมานกับมัน เลือกเอา!” แล้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง พัสกรมองอย่างเหนื่อยใจ...

ooooooo