คนเหนือฅน
ตอนที่ 16
“นั่นสิ ขับเร็วๆหน่อยสิตาจุ้น ฉันเป็นห่วงคุณพ่อ”
“แหม...อย่างกะรถเอ็งเป็นรถสปอร์ตนี่นังหมวย แก่จนเตะปี๊บไม่ดังแล้ว”
“รถหรือคนกันแน่”
ตาจุ้นสะดุ้งกับคำยอกย้อนของหมวย ส่วนนวลนั่งลุ้นพลางส่งภาษามือบอกให้รู้ว่าเธอเป็นห่วงคมมาก ซึ่งหมวยเข้าใจบอกว่า
“ฉันว่าพี่คมก็คงตามไป”
“จะรีบยังไงถ้าพวกมันข้ามชายแดนไป เราก็ต้องรอให้มืดก่อนถึงจะข้ามไปได้”
ตาจุ้นสรุปชัดเจน หมวยกับพราวฟ้าเลยนิ่งเงียบไป
ooooooo
รถของพวกเมฆามาจอดที่ด่านชายแดน เห็นสภาพด่านพังไม่มีชิ้นดี มีร่องรอยระเบิดและรอยกระสุนเต็มไปหมด
“มันหยามกันเกินไปแล้ว ไม่เกรงกลัวกฎหมายเลย” เมฆาพูดอย่างแค้นๆ
สารวัตรอนันต์มองไปทางฝั่งประเทศเพื่อนบ้านแล้วเอ่ยว่า “มันข้ามไปฝั่งโน้น แสดงว่ามันต้องมีคนดูแล”
“ผมจะตามไป”
“ผมว่ามันอันตรายเกินไปนะผู้กอง เราไม่รู้สถานการณ์ทางโน้นเลย”
ตำรวจที่ด่านแทรกว่า “เรามีสายอยู่ฝั่งโน้นครับ ผมวิทยุบอกให้เขาไปดูแล้ว น่าจะได้เรื่อง”
“ดี ผมจะรอให้ค่ำก่อน แล้วจะลอบเข้าไปคนเดียว”
“ผมขอรายงานผู้การก่อน” สารวัตรอนันต์รีบพูดเพราะไม่อยากให้เมฆาตัดสินใจโดยพลการ
ขณะนั้นกลุ่มของผู้การสมเดชยังอยู่ที่จุดเกิดเหตุตรงแก่งช้างข้าม เมื่อสารวัตรอนันต์ติดต่อมา ผู้การสมเดชก็ตอบไปว่า
“ได้ รอให้สายฝั่งโน้นติดต่อมาก่อนถึงส่งผู้กองเมฆาข้ามไป...โอเค สแตนด์บาย”
หลังจากนั้นผู้การสมเดชเตรียมตัวกลับพร้อมลูกน้อง พอดีพวกเนตรดาวชักแถวเข้ามาพร้อมคิมหันต์ แสงฉาย จอบิ และจำปูน
“หมวด เป็นยังไงบ้าง” ผู้การสมเดชถาม
“คงต้องคุยกันยาว แล้วทางผู้กองเมฆาล่ะคะ”
“ก็คงต้องคุยกันยาวไม่แพ้กัน”
ผู้การสมเดชพูดทิ้งท้าย แล้วเตรียมขยับขยายออกจากบริเวณนี้ก่อนที่จะมืดค่ำเสียก่อน
ooooooo
ผู้การสมเดชและทุกคนออกจากแก่งช้างข้ามไปที่หน่วยตำรวจตระเวนชายแดนแล้วหารือกันต่อในช่วงค่ำ
หลังจากสนทนากันมาระยะหนึ่งแล้ว ผู้การสมเดชรับรู้สถานการณ์แต่ยังถามอย่างไม่มั่นใจว่า
“แน่ใจหรือว่ามิสเตอร์เอ็กซ์จะปรากฏตัวพรุ่งนี้”
“90 เปอร์เซ็นต์ครับ” จอบิตอบ
“แล้วรู้หรือว่าพวกนั้นจะส่งของกันที่ไหน”
คิมหันต์แทรกเข้ามา “ผมรู้ครับ ได้ยินพวกมันคุยกันถึงพิกัดที่จะรับส่งของ”
“พรุ่งนี้...” ผู้การสมเดชรำพึงพลางครุ่นคิด
“แต่ฉันว่าเราเอาเรื่องวันนี้ก่อนดีกว่า” เนตรดาวพูดอย่างเป็นกังวล แสงฉายเข้าใจความหมาย เสริมขึ้นทันทีว่าผู้กองเมฆาต้องมีคนช่วย
“ผมก็คิดเรื่องนั้นอยู่เหมือนกัน ผมต้องการคนชำนาญเส้นทางอย่างจอบิ”
“ยินดีครับ”
“ผมต้องการคนเดินป่าแกร่งๆ”
แสงฉายรับคำว่าตนยินดีรับใช้ ครั้นผู้การสมเดชบอกว่าตนอยากได้คนฉลาดมีไหวพริบ คิมหันต์ก็ยิ้มรับและเสนอตัวทันที
“ท่านใช้ถูกคนแล้วครับ”
“แล้วผมก็ต้องการเจ้าหน้าที่มือดีคุมงานนี้”
เนตรดาวอมยิ้มรู้ทันว่าผู้การหมายถึงตน เธอรีบบอกว่าถึงไม่ให้ไปตนก็จะไปแล้วทั้งหมดผนึกกำลังกันเพื่อไปช่วยผู้กองเมฆา ยกเว้นจำปูนที่ทำหน้าเซ็งเอ่ยว่า
“ไม่มีใครอยากได้เด็กถือกระเป๋าบ้างหรือคะ”
“ก็ดีเหมือนกันนะ” จบคำของแสงฉาย จำปูนถึงกับยิ้มหน้าบานดีใจ
“แล้วเราจะเดินทางยังไง ป่านนี้ผู้กองเมฆาไปถึงไหนต่อไหนแล้ว”
“พวกคุณจะเหาะไป”
ฟังผู้การสมเดชพูดแล้วทุกคนต่างพากันนิ่วหน้างุนงง
ooooooo
หลังจากนั้นไม่นานเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งบินขึ้นจากหน่วยฯ ผู้การสมเดชยืนมองส่งกำลังใจให้ทุกคนปฏิบัติงานได้สำเร็จลุล่วงและปลอดภัย
