คนเหนือฅน
ตอนที่ 16
“มาน่า...เชื่อผม”
ตาจุ้นพาพราวฟ้าออกมาที่รถโดยมีหมวยและนวลก้าวตาม พราวฟ้าเป็นห่วงเรืองเดชมาก ยังบ่นตาจุ้นไม่เลิก
“โธ่ตาจุ้น ฉันเป็นห่วงคุณพ่อนะ”
“ก็ตำรวจเขาไม่ให้ไปนี่” หมวยพูดแล้วถอนใจ
“ใจเย็น ข้ารู้แล้วนังหมวยว่าเขาไม่ให้ไป แต่ถ้าเราแอบไปตำรวจจะรู้ไหมวะ”
พูดจบตาจุ้นยิ้มเจ้าเล่ห์ พราวฟ้าเองก็ยิ้มออก จากนั้นทั้งสี่คนก็รีบขึ้นรถออกไป...สิงขรซ่อนตัวอยู่ได้ยินทุกคำพูดแล้วตัดสินใจติดตามไป
ooooooo
ทางด้านเชนกับลูกน้องที่แยกตัวไป เวลานี้เชนยืนข้างรถบรรทุกคันหนึ่งที่จอดไว้กลางป่าและมีทหารของผู้พันอูถั่นเฝ้าอยู่ คิมหันต์ที่โดนควบคุมตัวมาด้วยโพล่งขึ้นด้วยความสงสัย
“นี่อะไรกันเนี่ย”
“นักข่าวนี่มันสอดรู้สอดเห็นจริงๆ แล้วรู้ไหมว่าแกกำลังจะตายด้วยความสอดรู้สอดเห็น”
เชนเสียงกร้าวข่มขู่ แต่คิมหันต์ไม่กลัว ห่างออกไปจากตรงนั้นกลุ่มของจอบิซุ่มมองมา ลูกน้องคนหนึ่งถามจอบิว่า
“ลุยเลยไหม คนของเรากับมันก็พอๆกัน”
“เดี๋ยว รอก่อน ฉันอยากรู้ว่าในรถนั่นมีอะไร”
ลูกน้องรับรู้และเฝ้าดูต่อไป ทันใดนั้นไมเคิลปรากฏตัว คิมหันต์คาดไม่ถึงอุทานชื่อเขาออกมา
“ไมเคิล!”
“เจอกันอีกแล้วนะคุณนักข่าว”
พูดขาดคำไมเคิลตรงเข้าไปชกคิมหันต์อย่างแรง คิมหันต์ตอบโต้ไม่ได้เพราะโดนควบคุมตัว แต่พอจะคาดเดาเรื่องราวได้
“ที่แท้แกสองคนก็หักหลังสิงขรกับนายเรืองเดช เอาสิ ซ้อมเลย ยังไงแกก็ไม่มีทางรู้หรอกว่ามิสเตอร์เอ็กซ์คือใคร”
“ตอนนี้ไม่รู้ ต่อไปก็จะรู้เอง หรือไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้ เพราะฉันสองคนกำลังจะหายตัวไปเสพสุขอย่างไร้ร่องรอย”
คิมหันต์มองไปที่รถบรรทุกแล้วพูดขึ้น “ยาเสพติด ทั้งรถเลยหรือ แล้วคันที่บิลลี่เอาไปล่ะ”
“ป่านนี้ไอ้พวกหน้าโง่คงรู้แล้วมั้งว่าเป็นรถเปล่า ไป...รีบไปกันเถอะ ผู้พันอูถั่นน่าจะมารอแล้ว”
เชนพูดจบก็ขยับตัวเตรียมจะไป แต่ทันใดจอบิบอกลูกน้องว่าอย่าปล่อยให้ยาเสพติดหลุดไปได้ พวกเราลุย!
ฉับพลันจอบิเปิดเกมยิงเข้าใส่ลูกน้องของเชนคนหนึ่งกระเด็นไป คิมหันต์เตรียมระวังตัวอยู่แล้ว เขาสะบัดหนีออกจากการควบคุมทันที
ไมเคิล เชน และลูกน้องต่างกระจายหลบข้างรถบรรทุกพลางยิงตอบโต้ คิมหันต์มาสมทบกับกลุ่มจอบิแล้วบ่นอุบ
“โธ่...อาจอบิจะรีบทำไม ฉันยังได้ข้อมูลไม่ครบเลย ทั้งอูถั่น ทั้งมิสเตอร์เอ็กซ์”
“คิดหรือว่าถ้าเอ็งข้ามไปฝั่งโน้นแล้วจะกลับมาง่ายๆ เอ้าปืน เดี๋ยวค่อยว่ากัน”
คิมหันต์รับปืนไปยิงสู้กับพวกเชน...ไมเคิลเห็นจอบิก็ตะเบ็งเสียงแค้น
“ไอ้จอบิ”
“ไอ้ไมเคิล วันนี้กูจะตัดหัวมึงสังเวยมูซอเพื่อนกู”
“เดี๋ยวก็รู้ว่าใครจะตัดหัวใคร”
ทั้งสองฝ่ายสาดกระสุนใส่กันไม่ยั้ง ต่างฝ่ายต่างเสียลูกน้อง แต่ทางจอบิเริ่มเสียเปรียบทำให้เชนได้ใจ
“ไม่น่ามาหาที่ตายเลยมึง”
เชนลุกขึ้นเดินออกมายิงลูกน้องจอบิกระเด็นไปสองสามคน และหลังจากนั้นอีกไม่กี่นาทีก็เหลือแค่จอบิกับคิมหันต์เท่านั้น
“ฝากไปเซย์ฮัลโหลมูซอเพื่อนแกในนรกด้วยนะ”
ไมเคิลย่ามใจจะยิงจอบิ แต่พริบตานั้นมีกระสุนหลายนัดพุ่งเข้าใส่กลุ่มของเชน ทำให้ไมเคิลเสียจังหวะต้องหลบไปข้างรถ
เนตรดาวกับแสงฉายนั่นเอง เธอมาพร้อมตำรวจลูกน้องผู้การสมเดชจำนวนหนึ่ง การบุกจู่โจมซึ่งหน้าทำให้ฝ่ายเชนเสียเปรียบ ไมเคิลเห็นท่าไม่ดีบอกเชนว่าเราต้องไปแล้ว เชนเห็นด้วยสั่งสมุนถอย แล้วทุกคนก็กระโดดขึ้นรถไป
“จะหนีหรือวะ” คิมหันต์คำรามพร้อมกับวิ่งตามไปยิงจนหมดแม็ก แต่รถของเชนก็วิ่งไปไกลแล้ว
