คนเหนือฅน
ตอนที่ 13
“จะว่าไปน่าจะเรียกว่าหึงมากกว่า”
“นี่! อีตาบ้า ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ”
เมฆายิ้มกรุ้มกริ่มแต่ก็ยอมปล่อยมือจากเธอ “แปลกนะ คนเราอยากรู้ความจริง แต่ไม่ชอบฟังความจริง”
“ความจริงของนายฝ่ายเดียวน่ะสิ นายรีบบอกธุระของนายมาว่ามีอะไร”
“ทางผู้การสมเดชจัดกำลังเสริมสนับสนุนมาแล้ว ทันทีที่เข้าจู่โจม ท่านบอกว่าให้คุณออกมาจากพื้นที่นั่น”
“จะรีบออกมาทำไมถ้าภารกิจยังไม่เสร็จ ฉันต้องจับนายภูผากับพวกให้ได้ก่อน”
“นั่นเป็นหน้าที่ของผมกับคิมหันต์ที่จะคอยบันทึกหลักฐาน”
“อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น ฉันอาจจะออกมาจากตรงนั้นไม่ได้ตลอดไป”
“คุณจะไม่มีวันเป็นอะไร ตราบใดที่ผมยังหายใจอยู่”
“ขอบใจนะ”
สองคนสบตาอย่างเข้าใจความรู้สึกของกัน และกัน...ห่างออกไปจ่าแดงแอบมองมานัยน์ตาเข้มดุ พึมพำอย่างรู้ทัน
“ว่าแล้ว...ตำรวจนี่ไว้ใจไม่ได้จริงๆ”
ooooooo
ขณะนั่งรถออกจากบ้านไมเคิล สิงขรตัดสินใจถามเรืองเดชเรื่องการแต่งงาน
“เรื่องแต่งงานของผมกับพราวฟ้าว่ายังไงครับ”
เรืองเดชถึงกับอึ้งเพราะอยู่ดีๆสิงขรก็โพล่งออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
“ฉันว่ามันยังไม่ใช่เวลาที่จะมาคุยกันเรื่องนี้”
“ใช่ครับ ไม่ใช่เวลาที่จะต้องมาคุย เพราะจริงๆ ผมต้องแต่งงานกับพราวฟ้าไปตั้งนานแล้ว”
“ฟังฉันให้ดีนะ ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย แกจะแต่งกับพราวฟ้าก็ต่อเมื่อพราวฟ้าตกลง ฉันจะไม่บังคับ เพราะฉะนั้นแกไปคุยกับพราวฟ้าให้เรียบร้อย”
“ได้ครับ ผมคงได้คุยเร็วๆนี้แน่” สิงขรตอบยิ้มๆ นึกไปถึงเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น เขาหวังว่าพวกไอ้จอมคงไม่ทำให้เขาผิดหวัง
เวลานั้นเองพวกไอ้จอมกำลังตั้งท่ารอคอยการมาของคมและพราวฟ้า พวกมันโรยตะปูเรือใบไว้เต็มถนนหมายมั่นปั้นมือว่างานนี้คมเสร็จแน่
ขากลับต้องนั่งมาด้วยกันสองคน พราวฟ้าสังเกตสีหน้าของคมเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจจึงถามเขาว่าเป็นอะไรหรือเปล่า คมอึดอัดกับความลับที่เขาล่วงรู้ว่าสิงขรทรยศเรืองเดชแต่ก็ยังไม่กล้าพูดออกมาตรงๆ
“ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่เป็นห่วงคุณกับพ่อของคุณ”
“โอ๊ย...ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันมีนายดูแลทั้งคน ส่วนคุณพ่อก็มีพี่สิงขรดูแล”
“คุณกับสิงขรคงสนิทกันมาก”
“เราโตมาด้วยกัน แต่จะว่าไปฉันไม่ได้สนิทกับพี่สิงขรมากมายอะไร ดูเขาเป็นคนแปลกๆ”
“คุณว่าเขาซื่อสัตย์กับคุณพ่อคุณไหม”
“ทำไมนายถึงถามแบบนี้”
คมอึกอัก แล้วตัดสินใจจะบอกเรื่องสิงขรทรยศเรืองเดช แต่ทันใดรถมีปัญหาเพราะเหยียบตะปูเรือใบทำให้คมต้องรีบแก้สถานการณ์
คมพยายามบังคับรถอย่างยากลำบาก สุดท้ายมันเสียหลักลงข้างทางกระแทกกับต้นไม้ ทันทีที่รถหยุดนิ่งประตูทางฝั่งพราวฟ้าก็ถูกกระชากเปิดอย่างแรง
