คนเหนือฅน
ตอนที่ 13
“คุณคงเป็นตัวแทนเภสัชกร”
“แน่นอน คุณสารวัตรเพทาย”
“ใครจะซื้อของของผม...ข่าวว่าจะจ่ายงวดเดียว จะไหวเหรอ ของมันเป็นตันเชียวนะ”
“ไม่ต้องห่วง เพราะเขาคือมิสเตอร์เอ็กซ์นักค้ายาในตำนาน”
“อืม...ตลอด 10 ปีมานี่ ข่าวว่าเขาขึ้นชั้นเป็นเบอร์หนึ่ง”
“ถูกต้อง”
“แล้วก็ไม่มีใครเคยเห็นเขา”
“ก็ถูกอีก”
“แล้วเราจะซื้อขายกันยังไง”
“สารวัตรมีของไหมล่ะ ถ้ามีจริงก็ซื้อจริง”
นายหน้าพูดจามั่นใจมาก สารวัตรเพทายยิ้มพอใจ แต่เมื่อแคทเธอลีนฟังจนจบกลับท้วงติงสารวัตร เพทายว่า
“มิสเตอร์เอ็กซ์...แน่ใจนะว่าตัวจริง”
“เรื่องนี้ผมไม่ประมาทอยู่แล้ว”
“เรื่องนี้สิงขรรู้หรือยัง”
“ยัง” สารวัตรเพทายตอบแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์
“อ้าว แล้วจะเอาของยังไง”
“นั่นแหละคือปัญหาของเรา” สารวัตรเพทายพูดเป็นนัยๆ เขาคิดจะหักหลังสิงขรนั่นเอง
ทางด้านจ่าแห้วกับหมู่เหิรที่ทรยศต่ออาชีพตำรวจไปร่วมขบวนการกับสารวัตรเพทายด้วย เวลานี้เขาสองคนกำลังนับเงินแบ่งกันอย่างมีความสุขอยู่ในที่ลับตา
“เหนาะๆคนละ 15 ล้าน”
“แค่นี้ฉันก็ไปตั้งตัวที่ประเทศเล็กๆได้สบายแล้ว”
“เฮ้ย...อย่าเพิ่งสิหมู่ จำไม่ได้เหรอ เรายังมียาเสพติดอีก 50 กิโลนะ”
“จำได้ แต่งานนี้มันไม่หมูนะจ่า ฆ่ากำนันสิงห์กับภูผาน่ะ”
“ฉันรู้ แต่เราก็ต้องวางแผนดีๆไง ตอนนี้เราต้องสืบหาสองคนนั่นก่อนว่าอยู่ไหน”
“ฉันว่าเราหาหมวดเนตรดาวจะไม่ง่ายกว่าหรือ เจอหมวดเนตรดาวก็เจอสองคนนั่น”
“โห...หมู่ หมู่กินหญ้าพันธุ์ไหนเนี่ย ถึงได้ฉลาดแบบนี้”
“หญ้าธรรมดานี่แหละ...ถุย! จะบ้าหรือไง คนนะไม่ใช่กระต่าย”
หมู่เหิรเกือบเคลิ้ม ดีที่ไหวตัวหักมุมได้ทัน จ่าแห้วหัวเราะเอิ๊กอ๊ากแล้วนับเงินต่อไปอย่างอารมณ์ดี
ooooooo
จอมกับปลวกที่รอดตายจากเหตุการณ์เมื่อคืนกลับมาเล่าให้สิงขรฟังว่ามีคนมาช่วยคิมหันต์ซึ่งลูกน้องของตนบอกว่าเห็นมีคนคล้ายคมร่วมด้วย
“แน่ใจหรือวะ”
“ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันพี่”
“แล้วเชนไปไหน”
“ฉันไม่รู้”
เรืองเดชเดินออกมาจากในบ้าน ถามสิงขรว่า “ได้ข่าวว่าเมื่อคืนเกิดเรื่องเหรอ”
“ครับ ไอ้คิมหันต์มันหนีไปได้”
“ฉันก็ยังไม่ได้ของที่ฉันต้องการเหมือนเดิม”
“ผมจะตามกลับมาให้ครับ แค่รูปถ่ายไม่กี่ใบ”
เรืองเดชไม่พอใจตบหน้าสิงขรโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว
“สำหรับแกมันแค่รูปสองสามใบ แต่สำหรับฉันมันจะทำให้ฉันกับพราวฟ้ามองหน้ากันไม่ติด เข้าใจมั้ย”
สิงขรก้มหน้าซ่อนความโกรธแค้น จังหวะนี้คมเดินผ่านมา เรืองเดชเรียกเขาไว้
“คมมานี่ซิ”
“มีอะไรครับนาย”
“จะไปไหน”
“คุณพราวฟ้าให้ผมไปส่งเพื่อนเธอครับ”
