คนเหนือฅน

แสงฉายกับจำปูนหนีออกมายังไม่พ้นเขตบ้านก็เจอพวกไอ้จอมต้อนหน้าต้อนหลัง

“นังนี่รนหาที่ซะแล้ว”

ถึงเป็นผู้หญิง แต่แสงฉายกับจำปูนก็สู้ไม่ถอย นั่นยิ่งทำให้ผู้ชายอกสามศอกอย่างพวกไอ้จอมเดือดดาลพยายามจะจับเป็นสองสาวให้ได้

ขณะนั้นคมซ่อนตัวอยู่ในมุมมืดจับตามองเหตุการณ์อยู่เงียบๆเพื่อหาทางช่วยสองสาว เมื่อได้จังหวะเหมาะก็เด็ดหัวลูกน้องของเชนตายไปหนึ่งคน

กระสุนปืนปริศนาทำให้พวกมันตื่นตัวมองซ้ายมองขวาว่าใครคือมือปืน แต่คมไม่ได้อยู่ตรงที่เดิมแล้ว เขาเคลื่อนตัวไปในความมืดแล้วยิงเปิดทางให้แสงฉายกับจำปูนหนีไป

“หามันให้เจอ” ไอ้จอมแผดเสียงสั่ง

ฝ่ายหมวยเมื่อได้ยินเสียงปืนยิงกันสนั่นก็ร้อนรน เธอทุบประตูห้องระรัวพร้อมตะโกนขอความช่วยเหลือ ไม่นานนักคมก็คืบคลานเข้ามาถึงหน้าห้อง สั่งให้หมวยออกห่างประตู

หมวยรีบทำตามคำสั่ง คมถีบประตูเข้ามาสุดแรงแล้วบอกให้หมวยหนีออกไปหาเจ๊กเฮง หมวยพยักหน้าแล้ววิ่งไปตามเส้นทางที่คมชี้บอก จากนั้นคมก็เคลื่อนที่ไปอีกห้องที่คิมหันต์โดนคุมขังอยู่

เจ้าหน้าที่ป่าไม้ทั้งหมดพยายามเข้ามาช่วยแสงฉายกับจำปูนอยู่เหมือนกัน แต่ก็โดนลูกน้องของเชนสกัดเอาไว้ ขณะนั้นแสงฉายกับจำปูนกำลังเจอทางตันโดนพวกไอ้จอมต้อนมา แสงฉายตัดสินใจให้จำปูนหนีไปคนเดียวก่อน

“ไม่ จำปูนจะอยู่ช่วยครู”

เหตุการณ์คับขัน แสงฉายกับจำปูนไม่รอดแน่ ไอ้จอมสั่งเพื่อนสองคนไปลากตัวมันมา ไอ้แดงย่ามใจเดินอาดๆออกไป ทันใดมีกระสุนพุ่งเข้าใส่อกมันเต็มเปาสิ้นใจทันที

พวกไอ้จอมเลิ่กลั่กมองหามือปืน ที่แท้เขาคือเมฆา เขาบอกแสงฉายให้รีบไปช่วยคิมหันต์ ทางนี้เขาจะจัดการเอง

ooooooo

ณ เวลานั้น คมกำลังต่อสู้กับลูกน้องของเชนที่เฝ้าหน้าห้องขังคิมหันต์ คมซัดมันคนละนัดจนแน่นิ่งแล้วเข้าไปปลดปล่อยคิมหันต์เป็นอิสระ บอกเขาให้รีบไปช่วยแสงฉาย

แต่แล้วคมนึกอะไรได้ ร้องเรียกคิมหันต์ให้หยุด แล้วคมก็แหวกอกเสื้อคิมหันต์เพื่อดูสร้อยพระ แต่ไม่เจอ

“มีอะไร” คิมหันต์ถามงงๆ

“เปล่า รีบไปเถอะ” คมยัดปืนใส่มือคิมหันต์แล้วไปหยิบปืนอีกกระบอกจากคนตายมาแทน

คิมหันต์วิ่งออกไปอย่างเร็วเพื่อช่วยแสงฉายกับจำปูน ส่วนเมฆาก็ยังพัวพันอยู่กับพวกวายร้ายนับสิบ เมื่อแสงฉายกับจำปูนเห็นคิมหันต์ก็พากันดีใจ

ทั้งเมฆาและคิมหันต์ยิงสู้กับพวกของไอ้จอมอยู่สักพักโดยไม่รู้ว่าคมแอบช่วยอยู่ด้วยอีกแรง เมื่อพวกไอ้จอมเห็นท่าไม่ดีสู้ไม่ได้ก็สั่งทุกคนถอย ส่วนคมก็ทำท่าจะผละไปโดยไม่เผยตัว แต่ได้เขียนข้อความลงกระดาษทิ้งไว้เตือนเมฆาด้วยความห่วงใย