ตอนที่ 13
เมฆาเคลื่อนตัวมาตามป่าอย่างรวดเร็ว ขณะที่คิมหันต์ก็พาเนตรดาวหนีมาไกลพอสมควรจนกระทั่งมาเจอพวกแสงฉาย สองคนขึ้นรถหนีไปได้อย่างปลอดภัยแต่ไม่วายเป็นห่วงเมฆาที่ไปตัวคนเดียว
เมฆาหนีไปได้ไม่นานก็โดนพวกไมเคิลต้อนจนมุม เขาโดนเรืองเดชกระทืบด้วยขาปลอมก่อนจะโดนหิ้วตัวกลับมาที่บ้านไมเคิล
ooooooo
ทางด้านแคทเธอลีนที่ขับรถขนยาเสพติดมาอย่างย่ามใจ จู่ๆรถของคมทะยานออกมาจากข้างทางแล้วไล่บี้จี้หลังมาติดๆ พร้อมชักปืนยิงใส่ แคทเธอลีนตกใจขับรถหลบหลีกไปมา พลางยิงตอบโต้
จังหวะหนึ่งแคทเธอลีนเบรกแล้วรถหมุนกลับหันหน้าเข้าหารถคม ต่างคนต่างยิงใส่กันก่อนที่คมจะเบรกแล้วทิ้งตัวลงมานอกรถเพื่อตั้งหลักสู้
ทันใดนั้นสารวัตรเพทาย หมู่เหิร จ่าแห้วปรากฏตัวแล้วระดมยิงใส่คมไม่ยั้ง จนคมต้องวิ่งไปหลบหลังต้นไม้ใหญ่เพราะกระสุนปืนของเขาเหลือน้อยเต็มที
“จ่า หมู่ เอารถขนยาไป ทางนี้ผมจัดการเอง” สารวัตรเพทายสั่งจ่าแห้วกับหมู่เหิรรับคำแข็งขันแล้วรีบขึ้นรถขนยาเสพติดขับออกไป สารวัตรเพทายส่งยิ้มให้แคทเธอลีนแล้วตะโกนบอกคม
“นายไปไม่รอดหรอกคม ออกมามอบตัวดีกว่า”
“นี่สารวัตรยังคิดว่าตัวเองเป็นตำรวจอยู่อีกหรือ”
“ไม่มีประโยชน์ที่จะตอบคนที่กำลังจะตาย”
ขาดคำ สารวัตรเพทายยิงเข้าใส่คมที่หลบหลังต้นไม้ แคทเธอลีนร่วมด้วยอย่างย่ามใจ สองฝ่ายยิงกันไปสักพักคมกระสุนหมด เขาตะโกนออกมา
“ผมยอมแล้ว”
“ออกมา แล้วชูมือสูงๆ” สารวัตรเพทายตะโกนสั่ง แคทเธอลีนถามเขาว่าเอามันไว้ทำไม คำตอบของ สารวัตรเพทายคือ “ผมต้องการแพะ”
แคทเธอลีนพยักหน้าเข้าใจและจับจ้องมองคมที่ค่อยๆเดินชูมือออกมา
“ว่าง่ายๆแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย” ว่าแล้วสารวัตรเพทายกับแคทเธอลีนก็ประชิดตัวคม แต่กลายเป็นเปิดโอกาสให้คมล็อกคอสารวัตรเพทายแล้วหักมือทำให้ปืนหล่น แคทเธอลีนจะยิงคมแต่โดนเขาเตะปืนกระเด็นไปไกล
จากนั้นเกิดการต่อสู้กันด้วยมือเปล่าครู่หนึ่ง ก่อนที่แคทเธอลีนจะใช้มีดสั้นเป็นอาวุธ แต่นึกไม่ถึงว่ามีดสั้นของเธอจะทำให้เธอและสารวัตรเพทายโดนคมแทงตายคาที่...ล้างแค้นให้มูซอได้สำเร็จ
เมื่อคมย้อนกลับมาที่บ้านไมเคิลแต่ไม่พบจอบิ เขาเห็นเมฆาถูกพวกไมเคิลจับตัวมา...คมซ่อนตัวจับตามองพลางครุ่นคิดว่าจะช่วยน้องชายยังไงดี
ooooooo
หมู่เหิรขับรถขนยาเสพติดมากับจ่าแห้วอย่างอารมณ์ดี วาดฝันว่าคราวนี้ต้องเป็นเศรษฐีแน่
“รวยๆๆ” จ่าแห้วพูดแล้วหัวเราะร่า
“ใช่ งานนี้ส่วนแบ่งอื้อเลย”
คำพูดหมู่เหิรทำให้จ่าแห้วสะดุดหยุดหัวเราะ เอ่ยเสียงแข็งว่า










