คนเหนือฅน

“ฉันร้อยตำรวจโทเนตรดาว เพิ่งย้ายมาที่นี่และกำลังจะจับกุมพวกนาย 4 คนในข้อหาก่อการวิวาท”

“ผมไม่ได้ก่อการวิวาท แต่ผมถูกรุมทำร้าย ชาวบ้านก็เห็น จริงไหมครับพี่น้อง”

เมฆาส่งเสียงแต่ชาวบ้านแถวนี้ต่างนิ่งเงียบไม่มีใครกล้าเป็นพยานสักคนเพราะเกรงกลัวสายตาคมกริบของสิงขรนั่นเอง แต่ทันใดตาจุ้นก็โพล่งขึ้นมา

“ข้าเห็น...ไอ้สามคนมันถูกไอ้หนุ่มนี่รุม...ข้าล้อเล่นน่ะ มันเป็นเรื่องล้อเล่นกันใช่ไหม ไอ้จอมไอ้ปลวก ไอ้แดง”

สามคนที่ตาจุ้นเอ่ยชื่อพยักหน้าเออออ สิงขรได้ทีบอกหมวดเนตรดาวว่าคงได้ยินตามที่พยานบอกแล้วนะ พูดจบก็ชวนสมุนของตนกลับ แต่เนตรดาวจะไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ จ่าแห้วเลยต้องเข้ามาดึงแขนเธอและกระซิบเตือนว่า

“อย่าเพิ่งครับหมวด ยังไม่ใช่เวลาของเรา”

เนตรดาวเชื่อลูกน้อง พอกลุ่มสิงขรจากไป เมฆาเดินเข้ามาขอโทษหมวดบอกว่าตนไม่ได้ตั้งใจหอมแก้มเธอ คำพูดนั้นเหมือนปะทุอารมณ์ให้เนตรดาว สวนกลับเสียงแข็ง

“แต่ฉันตั้งใจตบหน้านายจริงๆ” จบคำก็สะบัดพรืดออกไป ทิ้งให้เมฆายืนเหวอ ขณะที่ตาจุ้นยืนยิ้มแฉ่งมองมาที่เขาอย่างเป็นมิตร

ooooooo

หลังจากไปพบเรืองเดชที่บ้านมา กำนันเกชากับภูผายังข้องใจไม่หายเรื่องยาเสพติดที่ถูกปล้น สองพ่อลูกเชื่อว่าเรืองเดชทำไขสือทั้งที่รู้เรื่องนี้ดี แต่ที่กำนันยังใจเย็นไม่คาดคั้นเพราะมีแผน

“เราต้องใจเย็น ของแบบนี้มันจะสุ่มสี่สุ่มห้าได้ยังไง เรานิ่งๆรอให้ของมันทยอยออกมาแล้วค่อยตามรอยมันไป”

“จริงสิ ยังไงมันต้องปล่อยของออกมาขาย แต่พ่ออย่าลืมนะ ไมเคิลมันคงไม่อยู่เฉยแน่”

“นั่นแหละที่ฉันห่วง ถ้าไมเคิลเข้าถึงยาได้ก่อน เราก็จะไม่ได้อะไรเลย”

ขาดคำของกำนันเกชา มีเสียงโวยวายดังมาจากหน้าบ้านพร้อมๆกับทัดวิ่งมารายงานกำนันว่าพวกชาวบ้านบุกมาประท้วง สองพ่อลูกไม่รอช้ารีบเดินออกไปด้วยสีหน้าเอาเรื่องสุดๆ โดยมีลูกน้องตามมาเป็นพรวน

ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งนำโดยแสงฉายหญิงสาวหน้าตาดี พวกเขามาประท้วงเรื่องกำนันบุกรุกป่าชุมชนโดยที่ตำรวจไม่จับกุม กำนันเกชาเถียงหัวชนฝาว่าตนไม่ได้ทำผิด ใครๆก็รู้ว่าที่ดินจังหวัดออกเอกสารสิทธิให้ตน

สองฝ่ายปะทะคารมกันพักหนึ่งก่อนที่ผู้กำกับจะแทรกเข้ามาไกล่เกลี่ยบอกให้ชาวบ้านกลับไปเพราะตนไม่อยากใช้กำลัง แค่นี้ชาวบ้านก็รู้ทันทีว่าตำรวจเข้าข้างกำนันเกชาเหมือนเดิม

เนตรดาวกับจ่าแห้วและหมู่เหิรที่ตั้งใจจะมาเอาเรื่องพวกไอ้ทัดลูกน้องกำนันเกชาจอดรถดูเหตุการณ์อยู่ห่างๆ กระนั้นก็ดูออกว่าตำรวจอยู่ข้างใคร

“เป็นแบบนี้นี่เอง ถึงว่าตำรวจที่โรงพักสถิตไทยเหลือคนเดียว ไม่มีใครรับแจ้งความ นี่น่ะหรือกำนันเกชาที่เขาว่ากัน”

“นี่แหละครับ เกชากับภูผาสองพ่อลูกคู่ดูโอที่เลวแบบไม่มีอ้อมค้อมเลยครับ”

เนตรดาวชะงัก ทำหน้าสงสัย หมู่เหิรเลยขยายความว่า

“ก็หมายถึงเลวแบบตรงไปตรงมาน่ะครับ”

“อ้อ...นั่นไง ไอ้ 4 ตัวที่ทำร้ายฉัน”

“หมวดจะเอายังไงต่อครับ ท่าทางเหตุการณ์จะไม่ค่อยดีแล้ว”

“ดูไปก่อน”

เนตรดาวจับตาดูความวุ่นวายหน้าบ้านกำนันเกชา โดยที่อีกมุมคิมหันต์นักข่าวหนุ่มก็ซุ่มมองมาไม่วางตา กระทั่งเหตุการณ์ชักจะบานปลายเพราะกลุ่มชาวบ้านไม่ยอมกลับจนกว่ากำนันจะคืนผืนป่าให้พวกตน ผู้กำกับเห็นท่าไม่ดีสั่งลูกน้องที่มีโล่ให้เตรียมแก๊สน้ำตา

“ไม่ฟังกันแบบนี้อย่าหาว่าทางตำรวจไม่ดีนะครับ”