คมแฝก
ตอนที่ 2
แสนเก็บตัวในห้องทำงานซึ่งเป็นสถานที่ต้องห้ามสำหรับทุกคน เร่งดำเนินการเรื่องซื้อขายอาวุธสงครามเพื่อสนองเจตนารมณ์ของพ่อ โดยไม่รู้เลยว่าจะมีใครบางคนแอบฟัง!
อัญชันนั่นเองที่อยากพิสูจน์ความจริงถึงสิ่งที่กัลป์บอกเมื่อวันก่อน แล้วเธอก็ได้เบิกตาโพลงเมื่อได้ยินสิ่งที่พี่ชายพูดกับรูปถ่ายของพ่อถึงแผนการเรื่องค้าอาวุธสงคราม
เสียงขลุกขลักหน้าห้องทำให้แสนชะงัก ถลันไปเปิดประตูแล้วพูดไม่ออกเมื่อเห็นเป็นน้องสาวคนเดียว อัญชันอึกๆอักๆจนมีพิรุธและแสนก็เดาว่าเธอคงได้ยินทุกอย่าง ขยับมาใกล้และแสยะยิ้มร้าย
“ไม่ต้องกลัว...ตระกูลราชสีห์ต้องเชื่อใจกัน เราจะต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน...ถูกไหมน้องพี่”
อัญชันขนลุกซู่เมื่อสัมผัสถึงรังสีอำมหิตของพี่ชาย สังหรณ์บางอย่างบอกว่าเขาเป็นตัวอันตรายอย่างที่กัลป์เคยบอก ส่วนแสนมองน้องสาวคนเดียวด้วยแววตาวาววับแปลกๆก่อนผละออกเมื่อได้ยินเสียงดอกไม้จากด้านนอก
ดอกไม้เห็นอัญชันหายเข้าไปในห้องทำงานของแสนก็เป็นห่วงรีบไปช่วยและพาไปส่งที่รถ
“คุณไม่อยู่ที่นี่มานาน คงไม่รู้ว่าห้องทำงานของนายแสนกลายเป็นเขตต้องห้ามไปแล้ว ใครที่ไม่ได้รับอนุญาต จะเข้าไปยุ่มย่ามไม่ได้เป็นอันขาด”
“พี่แสนท่าทางจะเมามาก ฉันขอบใจดอกไม้นะที่เข้ามาช่วยฉันได้ทันเวลา”
“ฉันทำเพื่อพี่กัลป์ ถือเป็นการตอบแทนที่คุณช่วยพี่กัลป์ให้รอดตายเมื่อคืนก่อน”
“ฉันก็แค่ช่วยเพื่อนคนหนึ่ง”
“คำว่าเพื่อนระหว่างคุณกับพี่กัลป์มันควรจบไปตั้งนานแล้ว...ตั้งแต่พี่กัลป์เขาแต่งงานกับฉัน”
อัญชันสะอึก เจ็บแปลบในอกเหมือนมีมีดมากรีด แต่ดอกไม้คงไม่ทันสังเกตเอ่ยต่ออย่างมีความหวัง
“พี่กัลป์เป็นคนจริง...ความรักของเขาไม่มีวันเปลี่ยนแปลง อีกไม่นานเขาจะพาฉันไปจากที่นี่”
ขณะที่อัญชันตามหาความจริงเกี่ยวกับแสน ตะเภาก็เผชิญความจริงอันน่าตกใจเมื่อเห็นเพลิงที่ท้ายรถส่งของ
“เฮ้ยคุณ...มาได้ไงเนี่ย”
“เอ่อ...ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยใจสั่งมาเนอะหมวย”
“แล้วไปทำอะไรมา ทำไมทั้งหน้าทั้งตัวถึงได้เยินซะขนาดนั้น”
“ก็ฟัดกับหมากับแมวไปเรื่อย มันเป็นเรื่องของลูกผู้ชาย หมวยคงไม่เข้าใจหรอก”
“ฉันรู้แล้ว...นายแอบติดรถฉันมา ตอนไปบ้านนายแสน นายมีเรื่องกับพวกมันใช่ไหม”
เพลิงไม่ยอมเล่าและตะเภาก็ไม่อยากเซ้าซี้ลากตัวเขาไปทำแผล และเวลาเดียวกันนั่นเอง...องอาจก็มาขอเช่าห้องว่างที่ร้านกาแฟของปานกับแจ้ สามหนุ่มสาวเลยได้ร่วมชายคากันโดยไม่ตั้งใจ
ตะเภาไม่ไว้ใจองอาจ พยายามบอกพ่อแม่ให้ไล่ออกจากบ้าน โดยมีเพลิงผสมโรงเต็มที่และอาสาจะนอนเฝ้าหน้าห้องเธอ ปานกับแจ้ปวดหัวมากที่จู่ๆมีแขกเป็นสองหนุ่มท่าทางกวนประสาทมาอยู่ด้วย แต่ไม่ทันได้แก้ปัญหา ทุกคนในร้านกาแฟก็ต้องอ้าปากค้างเมื่อมีใครบางคนบุกมา!
สมิง สมุนของแสนนั่นเองที่ถูกส่งมาลากตัวเพลิงกลับ เพลิงสู้สุดตัวแต่ทำอะไรไม่ได้มากเพราะสมิงเป็นพวกมีของ กัลป์ผ่านมาเห็นเหตุการณ์จึงตัดสินใจช่วยด้วยการโยนคมแฝกของตนให้เพลิง
“คนมีของต้องซัดด้วยคมแฝก!”
กัลป์ปล่อยให้เพลิงจัดการสมิง ส่วนตัวเองจัดการสมุนคนอื่นของแสน องอาจทนเฉยไม่ไหวโผล่มาช่วยอีกแรงจนเหล่าสมุนล้มกองระเนระนาด สมิงโกรธจัดฮึดสู้อีกครั้งเลยถูกคมแฝกของกัลป์เล่นงานจนหมอบ พร้อมกับเสียงนกหวีดของพวกตำรวจที่เพิ่งมาถึงที่เกิดเหตุ...
ooooooo
