คมแฝก
ตอนที่ 2
ความแค้นเรื่องพ่อทำให้แสนลงไม้ลงมือกับอดีตเพื่อนรักแบบไม่ยั้งมือ กัลป์หลังแตกยับแต่ไม่ยอมร้องขอชีวิต
“ไม่เอาน่าไอ้กัลป์...ร้องขอชีวิตสิ ยอมกราบเท้ากู เพราะถ้ากูใจอ่อน...มึงจะได้ตายดีกว่านี้”
กัลป์จ้องหน้าอดีตเพื่อนรักด้วยสายตาแค้นจัด แสนโกรธมากจะหวดแส้อีกแต่มาลัยถลาไปขวาง
“ได้โปรดเถอะพ่อแสน ถึงยังไงฉันก็เป็นแม่ อย่าให้ฉันต้องเห็นลูกชายคนเดียวถูกทรมานจนตายเลย”
“ถ้าไม่อยากเห็นก็หลับตา คอยฟังแต่หูแล้วกัน”
แสนไม่สะทกสะท้านสายตาอ้อนวอนของมาลัย กระรอกต้องขอร้องอีกแรง “นายแสน...อย่าทารุณพี่ชายกระรอกเลย ถ้านายแสนต้องการอะไรจากกระรอกก็ได้ทั้งนั้น จะให้กระรอกเป็นเมียก็ยอมจ้ะ”
ข้อเสนอของกระรอกทำให้แสนหัวเราะลั่น “มึงฟังไว้ไอ้กัลป์ น้องสาวของมึงกำลังจะเอาความสาวมาแลกกับชีวิตของมึง...แต่กูไม่สนใจหรอก...ไม่ช้าก็เร็ว...นังนี่มันก็ต้องเป็นเมียกูอยู่ในวันยังค่ำ!”
แสนประกาศกร้าว ส่งสายตาให้ลูกสมุนลากตัวมาลัยกับกระรอกออกไปและหวดแส้ใส่กัลป์เต็มแรง
“ไอ้กัลป์...วันนี้กูจะเผามึงทั้งเป็น”
กัลป์ปวดแสบปวดร้อนทั้งตัวทรุดกับพื้น ดอกไม้ทนไม่ไหวปราดไปขวางทางแส้ขอร้องให้ไว้ชีวิตผัวเก่า แสนโมโหมากกระชากตัวเธอไปรวมกับกระรอกและมาลัย กัลป์เห็นดังนั้นก็แหวลั่น
“ไอ้ขี้ขลาด...ทำร้ายได้แต่คนไม่มีทางสู้ กูอยู่นี่! ถ้าจะใช้วิธีต่ำๆก็ใช้กับกูแต่อย่าไปลงกับผู้หญิง”
“ได้...ต้องการอย่างนั้นก็ได้”
แสนหวดแส้ใส่หลังอดีตเพื่อนรักไม่ยั้งหลังจากนั้น ดอกไม้ กระรอกและมาลัยกรีดร้องและร้องไห้จนแสนประสาทเสียต้องสั่งให้พวกสมุนลากตัวสามสาวไปขัง...
ooooooo
อัญชันหน้าถอดสีเมื่อลำดวนสาวใช้คนสนิทวิ่งมาบอกเรื่องที่เกิดขึ้นในเรือนหลังใหญ่ของแสน กัลป์อดีตแฟนหนุ่มของเธอกำลังถูกพี่ชายทรมานปางตาย ไม่ได้ถูกนำส่งตำรวจอย่างที่เธอเข้าใจตั้งแต่แรก
ความรู้สึกผิดทำให้อัญชันรุดไปเรือนใหญ่ของพี่ชายและยับยั้งการทารุณกรรมนั้น แสนขัดใจแหวลั่น
“ห้ามทำไม...นี่เธอยังอาลัยอาวรณ์มันอยู่อีกเหรอ”
“ฉันแค่ไม่อยากเห็นพี่ต้องฆ่าใครตาย ไม่อยากเห็นพี่ติดคุก”
“แต่มันเป็นคนฆ่าพ่อสนตาย เธอจำไม่ได้เหรอ”
“แต่พี่ก็ไม่ควรทารุณเขาแบบนี้”
“ย่อมได้...ถ้าอย่างนั้นพี่จะให้มันจบเร็วขึ้น...ลากไอ้กัลป์ไปไว้ที่โรงปอ...คืนนี้ได้ฤกษ์เมื่อไหร่กูจะเผามัน!”
คำประกาศกร้าวของแสนทำให้ทุกตนตื่นตระหนกไม่เว้นแม้แต่ เพลิง กัมปนาท ตำรวจหนุ่มในคราบคนขับรถคนใหม่ของอัญชันที่เบิกตาโพลงเมื่อได้ยินว่ากัลป์จะถูกเผาทั้งเป็นที่โรงปอท้ายไร่ โดยไม่รู้ตัวเลยว่าอากัปกิริยานั้นสร้างความสงสัยให้แก่เหล่าสมุนของแสนที่เคยมีเรื่องกับเขาที่ร้านกาแฟของปานอย่างมาก
องอาจซึ่งยังปักหลักหน้าบ้านแสนแอบได้ยินพวกคนงานกระซิบกระซาบว่าจะมีคนถูกเผาทั้งเป็นที่ท้ายไร่จึงต้องผละไปส่งข่าวถึง รองเพชร ไพบูลย์ นายตำรวจรักษาการณ์เมืองพลให้มาช่วยด้วยการปลอมเสียงผ่านวิทยุสื่อสาร
สภาพของ กัลป์ เกรียงไกร อดีตตำรวจหนุ่มและอดีตเพื่อนรักของแสนทำให้ทุกคนสมเพชปนเวทนา แต่ไม่มีใครกล้าหือกับ แสน ราชสีห์ เจ้าพ่อเมืองพลที่มีคำสั่งให้จับอดีตเพื่อนรักมัดกับเสาในโรงปอท้ายไร่
อัญชันคิดหนักจะหาทางช่วยกัลป์แต่ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะแสนมีลูกน้องคอยอารักขาหลายสิบคน กัลป์ต้องตกที่นั่งลำบากถูกแสนอดีตเพื่อนรักหยามน้ำหน้าก่อนเผาทั้งเป็น
“ก่อนมึงจะตาย กูอยากให้มึงเลือกระหว่างผู้หญิงของมึงที่อยู่ในเงื้อมมือกู...กูจะสนุกกับใครก่อน...นังดอกไม้เมียมึงกูก็เห็นทุกซอกทุกมุมแล้ว หรือจะเป็นนังกระรอกขบเผาะน้องสาวมึง ไร้เดียงสาเหมือนกับดอกไม้ที่ยังไม่เคยถูกแมลงหรือผีเสื้อมาดอมดม หรือต้องกระดังงาลนไฟอย่างนางมาลัย มันถึงจะหอมหวนเหมือนโบราณเขาว่ากันเอาไว้”
ถ้อยคำหยาบคายของอดีตเพื่อนรักทำให้กัลป์เดือดพล่าน “มึงมันบ้า มึงมันโรคจิต ถ้ามึงแค้นอะไรกูนักหนาก็มาทำกับกูนี่ อย่าไปลงกับคนอื่น แต่ก่อนตายกูอยากให้มึงรู้ความจริง...กูไม่ได้ตั้งใจฆ่าพ่อมึง”
