คมแฝก

เพลิง กัมปนาท นายตำรวจหนุ่มขาบู๊ในคราบคนขับรถคนใหม่ของอัญชันพยายามผูกมิตรกับคนงานในไร่ของแสน แต่นอกจากจะไม่ได้รับการต้อนรับยังเกือบโดนรับน้องแบบโหดๆ

เหล่าคนงานไม่แยแสว่าใครจะมาจะไป ทำเมินจนเพลิงเหลืออดเปิดฉากเล่นงานพวกคนงาน

“พวกมึงฟังให้ดี คนอย่างกูถือคติ ที่ไหนใหญ่...กูต้องใหญ่กว่า ที่ไหนร้าย...กูต้องร้ายกว่า และที่ไหนมีคนเลวระยำ กูต้องเลวระยำกว่ามัน...ห้องไหนว่าง!”

แสนไม่ยี่หระเรื่องคนงานเข้าออกในไร่ มัวจับผิดครอบครัวของกัลป์ที่ลักพาตัวมาขังโดยเฉพาะกระรอกน้องสาวคนเดียวของอดีตเพื่อนรักที่ท่าทางน่าสงสัยเหมือนจะแอบออกจากไร่ไปหาพี่ชาย

ดอกไม้กลัวกระรอกถูกแสนทำร้าย แอบกระซิบให้ไปสืบข่าวเรื่องกัลป์จากปานกับแจ้เจ้าของร้านกาแฟในตลาด และช่วยอ้างกับแสนว่าเป็นคนใช้กระรอกไปข้างนอกเพราะอยากฝากซื้อของ

แสนแสยะยิ้มหยิบเงินในกระเป๋าให้กระรอกก่อนกระซิบขู่ “จำข้อตกลงของเราได้ไหมกระรอก...ถ้าเธอไม่กลับมา แม่เธอโดนแน่ ไม่ใช่แค่นั้นนะ...ถ้าฉันจับเธอได้เมื่อไหร่ เธอจะตกอยู่ในสภาพเดียวกับดอกไม้”

กระรอกไม่อยากตกเป็นนางบำเรอของแสนแต่ข่าวคราวเกี่ยวกับพี่ชายทำให้เธอยอมเสี่ยงแอบไปหาตะเภาที่ร้านกาแฟแต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมบอกว่ากัลป์อยู่ที่ไหน...

นอกจากการกลับมาของกัลป์ อดีตนายตำรวจศัตรูคนสำคัญของแสน การปรากฏตัวของเพลิง ชายหนุ่ม พเนจรที่กลายมาเป็นคนขับรถคนใหม่ของอัญชันน้องสาวของแสน วันต่อมาเมืองพลก็ได้ต้อนรับองอาจ ชาตินักรบ ชายหนุ่มมาดกวนที่มาถึงเมืองพลในฐานะพ่อค้าเร่ขายหนังขายยา

องอาจเปิดตัวกลางเมืองอย่างอลังการ โฆษณาหนังใหม่ล่าสุดที่จะเปิดฉาย รวมถึงบรรยายสรรพคุณยาหลายขนานที่เขานำมาเร่ขายให้พวกชาวบ้าน เสียงปืนกล เสียงระเบิดที่เปิดจากเครื่องเสียงขนาดใหญ่ในรถ พร้อมท่าทางเต็มไปด้วยอารมณ์ขันของเขาทำให้สาวชาวบ้านตามกรี๊ด ไม่เว้นแม้แต่กระรอกที่มองตามด้วยความประทับใจ

ปานกับแจ้ได้ยินเสียงเพลงดังสนั่นเมืองก็รำคาญหู พยายามตะโกนไล่พวกพ่อค้าเร่ไปขายของที่อื่น แต่องอาจไม่สะทกสะท้านบุกไปคุยด้วยถึงในร้านกาแฟ สร้างความบันเทิงให้แก่ผู้คนในตลาดเป็นอย่างมาก

องอาจส่งสายตาเจ้าชู้ให้สาวๆรวมทั้งกระรอก พลางสำรวจผู้คนในตลาดไปในตัว สายตาคมเหลือบเห็นสมุนของแสนลูกค้าประจำร้านกาแฟทำท่าจะมีเรื่องด้วยเลยแกล้งเดินไปหาและยัดยาถ่ายเข้าปาก!

ooooooo

องอาจ พ่อค้าเร่ขายหนังขายยา ยั่วประสาทสมุนของแสนจนเลือดขึ้นหน้า หวิดถูกกระทืบตายคาร้านกาแฟแต่เอาตัวรอดได้อย่างมีชั้นเชิง ปาน แจ้ จงอางและตะเภาได้แต่มองสภาพร้านถูกพังเละเทะด้วยสายตาเซ็งสุดขีด โชคยังดีที่ไม่มีใครตายในร้านเพราะพวกตำรวจมาห้ามทัพทันเวลา

สมุนของแสนถูกตำรวจไล่ออกจากร้านกาแฟไปแล้ว ส่วนองอาจยังอยู่ในร้านให้กระรอกทำแผล พ่อค้าเร่แกล้งสำออยร้องโอดโอยจนกระรอกตกใจ เขารีบกุมมือเธอและอ้อนเสียงอ่อน

“เกิดมาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนมือนุ่มแล้วก็น่ารักเหมือนลูกพี่มาก่อน แบบนี้โดนชกให้ตายก็ไม่เสียดายชีวิต”

“เพ้ออะไรของนาย เรียกใครลูกพี่”

“ลูกพี่ ลูกพี่ ลูกพี่คนสวย...ว่าแต่ลูกพี่คนสวยมีตังค์ให้ยืมสักยี่สิบไหม ตั้งแต่เช้าฉันยังไม่ได้กินข้าวเลย”

กระรอกตามความกะล่อนขององอาจไม่ทันควักเงินให้ ตะเภาเห็นแล้วหมั่นไส้ไล่ให้กลับบ้าน

“กระรอกรีบกลับเถอะเย็นแล้ว เดี๋ยวนายแสนจะสงสัยเอาว่าเธอมาสืบข่าวเรื่องพี่กัลป์”

ชื่อของแสนกับกัลป์ทำให้องอาจหูผึ่ง แอบตามกระรอกจนถึงทางเข้าไร่ราชสีห์ น้องสาวคนเดียวของกัลป์เห็นเขาตามมาก็ตกใจพยายามไล่เขากลับแต่องอาจยังทู่ซี้หลอกถามเรื่องแสนกับกัลป์

กระรอกไม่เล่ากลัวคนรอบตัวเป็นอันตรายหากมีใครรู้เรื่องเธอกับแม่ถูกแสนจับมาขัง ไหนจะเรื่องกัลป์พี่ชายคนเดียวที่ไม่ว่าใครเข้าใกล้ก็ต้องเดือดร้อนไม่จบไม่สิ้น...