ข้ามสีทันดร

หลังได้รับอิสรภาพ เดือนสิบเดินทางไปหาเที่ยงวันซึ่งทำหน้าที่เป็นอาสาสมัครช่วยผู้ป่วยเอดส์ที่ประเทศคองโก เขาดีใจมากที่เห็นเธอถามว่ามาได้อย่างไร แล้วงานแต่งงานทำอย่างไร

“เดือนเบี้ยวงานแต่งค่ะ ไม่ดีเลยใช่ไหมคะ”

“ครับไม่ดีเลย...แต่ผมชอบนะ คุณเงินยวงไม่ได้วางแผนล่มงานให้นะครับ” เที่ยงวันพูดติดตลก เดือนสิบส่ายหน้ายิ้มๆ นึกย้อนไปถึงตอนที่เธอหนีงานแต่งกำลังขนข้าวของขึ้นรถหันกลับมามองอีกทีต้องตกใจแทบช็อกเมื่อเจอเงินยวงยืนมองอยู่ เธอถามเสียงเข้มนั่นคิดจะทำอะไร เดือนสิบไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไรได้แต่ขอโทษ

นอกจากจะไม่โกรธที่เดือนสิบทำให้งานวิวาห์ล่ม เงินยวงยังบอกให้เธอรู้อีกด้วยว่าเที่ยงวันอยู่ไหน เธอถึงได้ตามมาหาเขาถูก เธอดีใจที่รู้ว่าเขาอาสามาช่วยงานที่นี่อย่างน้อยเขาก็ไม่หันกลับไปหายาเสพติด

“ก็เกือบไปเหมือนกันนะครับ ถ้าไม่ได้คุณเงินยวงกับหมอตาม”

“เดือนเป็นสาเหตุให้คุณเที่ยงเสียใจแท้ๆเลย”

เที่ยงวันไม่โกรธเธอแม้แต่น้อยแต่โกรธตัวเองที่ไม่สามารถประคองตัวไว้ได้ แต่พอมาที่นี่ได้ช่วยเหลือคนอื่นที่ตกทุกข์ได้ยากกว่าทำให้เขากลับมาเป็นผู้เป็นคนได้อีกครั้ง เจอร์รี่เจ้าหน้าที่ฝรั่งคนหนึ่งเดินถือถ้วยกาแฟเข้ามาสมทบ เที่ยงวันจึงแนะนำให้รู้จักกับเดือนสิบ

เจอร์รี่ถามว่าเธอเป็นแฟนเขาหรือ เที่ยงวันได้แต่อึกอัก เดือนสิบก็เลยตอบคำถามให้แทนว่าใช่ เธอเป็นแฟนเขา เจอร์รี่รู้งานจึงปล่อยให้ทั้งคู่ได้อยู่กันตามลำพัง

“ขอบคุณนะครับที่กลับมาหาผม” เที่ยงวันจับมือเดือนสิบมากุมไว้

อีกมุมหนึ่งห่างออกมา หมอตามเห็นเงินยวงยืนมองเที่ยงวันกับเดือนสิบตาเขม็งเดินเข้ามาหา

“ผมละนับถือน้ำใจคุณจริงๆนะครับคุณยวง รักแบบไม่ครอบครองรักแบบเสียสละ”

เงินยวงออกตัวว่าแค่ชอบเที่ยงวันยังไม่ทันได้รัก หมอตามไม่วายพูดติดตลกถ้าเป็นแบบนี้เขาก็มีสิทธิ์จีบเธอใช่ไหม เธอยินดีรับใบสมัครของเขาไว้พิจารณา...

ขณะบรรยากาศที่คองโกอบอวลไปด้วยกลิ่นอายรัก ดำเกิงซึ่งอยู่ในเมืองไทยพาดวลไปบำบัดอาการอยากยาที่วัดแห่งเดียวกับที่เที่ยงวันเคยมาใช้บริการ หลวงพ่อเอายาสมุนไพรบางอย่างมีสรรพคุณช่วยขับสารเสพติดที่ยังหลงเหลือในร่างกายมาให้ดวลดื่ม อึดใจเขาอาเจียนออกมาไม่หยุด จนหมดเรี่ยวแรง

พระลูกวัดเอายามาให้ดื่มอีก ดวลส่ายหน้าเป็นทำนองไม่ไหวแล้ว ดำเกิงรับยาจากพระมาป้อนลูกซึ่งดื่มไปยังไม่ถึงครึ่งขวดก็อาเจียนออกมาอีก ดำเกิงคอยลูบหลังให้ดูแลใกล้ชิด โดยมีหลวงพ่อคอยพูดให้กำลังใจ

“อดทนหน่อยนะโยม ตอนโยมเที่ยงมารักษาตัวก็เป็นอย่างนี้แหละ ตอนนี้ก็หายดีแล้วเห็นไหม”

ooooooo