ไฟหิมะ
ตอนที่ 14
“พี่หินไม่ได้ทำอะไรลิน คนที่ทำคือพี่คิมต่างหาก พี่คิมทำให้ลินต้องกลายเป็นแบบนี้ ออกไป ลินบอกให้ออกไป”
“พี่จะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถ้าลินไม่กลับไปกับพี่”
พริบตานั้น นลินคว้ามีดปอกผลไม้บนโต๊ะขึ้นมา ทุกคนคาดไม่ถึงแม้แต่หินเอง
“ลินเป็นบ้าไปแล้วรึไง วางมีดลง”
“ไม่! ถ้าพี่คิมไม่กลับไป ลินจะฆ่าตัวตาย”
“นี่ลินอยากอยู่กับมันมากขนาดนี้เลยเหรอ”
“ค่ะ ลินอยากอยู่กับพี่หิน ลินรักพี่หิน ลินไม่อยากกลับไปอยู่กับพี่คิมอีกแล้ว ถ้าพี่คิมยังไม่ยอมออกไปลินจะตายให้ดู”
คิมหันต์ตะลึงงัน นลินแผดเสียงไล่อีกครั้งพร้อมกระชับมีดในมืออย่างเอาจริง เขากลัวใจต้องกลับออกมาพร้อมเที่ยง เมื่อถึงบ้านก็แผดเสียงด่าหินด้วยความโกรธแค้น
“ไอ้หิน ไอ้ชั่ว มันคงคิดจะแก้แค้นฉัน ถึงได้ล้างสมองลินให้เชื่อฟังมัน”
“คุณคิมจะให้ผมจัดการมันเลยไหมครับ”
“ถามอะไรโง่ๆ จะจัดการมันได้ยังไงในเมื่อลินอยู่กับมันตลอด แล้วเมื่อกี้แกไม่ได้ยินเหรอ ลินขู่ฉันว่าจะฆ่าตัวตายถ้าฉันพาตัวลินกลับมา”
“หมายความว่าเราต้องยอม เราทำอะไรไอ้หินไม่ได้เลยเหรอครับ”
“ตอนนี้เราเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ไอ้หินมันคงคิดว่ามีน้องสาวฉันอยู่ในกำมือของมัน แต่ฉันจะทำให้มันรู้ว่ามันกำลังคิดผิด”
“นายจะทำยังไงครับ”
“ในเมื่อมันเอาน้องสาวฉันไป ฉันก็จะเอาน้องสาวมันมา”
คิมหันต์เหี้ยมมาก สั่งเที่ยงให้ส่งคนไปวางเพลิงบ้านสุนีย์ในคืนนั้น
ฝ่ายนลิน หลังจากพี่ชายยอมกลับไป เธอเป็นลมหมดสติอยู่ครู่ใหญ่กว่าหินจะปฐมพยาบาลจนเธอฟื้นขึ้นมา แล้วก็มีสีหน้าท่าทีประดักประเดิดพูดอ้อมแอ้มว่า
“พี่หิน ที่ลินพูดกับพี่คิม ที่ลินบอกว่าลินรักพี่ ลินพูดเพื่อให้พี่คิมกลับไป...แค่นั้นนะคะ”
“พี่รู้ พี่เข้าใจ ลินไม่มีทางคิดอย่างนั้นกับพี่หรอก พี่เองก็รักลินเหมือนที่พี่รักยัยน้ำ เพราะฉะนั้นบอกพี่ได้รึยังว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับลิน”
นลินส่ายหน้าก่อนจะปล่อยโฮออกมาจนหินหนักใจไม่กล้าถามอะไรอีก
ooooooo
เช้าวันนี้น้ำดีใจมากเมื่อรู้ว่าหมออนุญาตให้สุนีย์กลับบ้านได้ เจ้าตัวเองก็ดีใจไม่แพ้ลูกสาว ขอบคุณหมอยกใหญ่ที่ดูแลรักษาตนอย่างดี
“แล้วอย่าลืมมาพบหมอตามนัดนะครับ กลับบ้านอย่าลืมทานยาให้ตรงเวลา ให้ครบตามที่หมอสั่ง ลูกสาวต้องช่วยดูแลเรื่องอาหารคุณแม่อย่าให้ทานหวาน มัน เค็ม และที่สำคัญ...”
“อย่าเครียด” สองแม่ลูกพูดพร้อมกันเพราะจำได้ขึ้นใจ
“ดีมาก...ถ้างั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ”
สองแม่ลูกไหว้ขอบคุณหมออีกครั้ง และเมื่ออยู่กันตามลำพังน้ำก็ไชโยโห่ร้องดีใจที่จะได้กลับไปนอนเตียงนุ่มๆที่บ้านเสียที จะนอนยาวสามวันให้หนำใจ
“อ้าว ไหนบอกกับแม่ว่ากลับบ้านจะขยัน ช่วยทำกับข้าว ทำมะม่วงเบากะปิโหว่ขายเยอะๆไงล่ะ”
“ก็ช่วย แต่แหม...ขอนอนก่อนสามวันเหอะนะแม่ นอนกอดแม่บนเตียงที่บ้านนี่มันฟินสุดแล้ว”
“ร้ายจริงเรา” สุนีย์ตีแขนลูกสาวดังเพียะ
