ไฟหิมะ
ตอนที่ 14
คิมหันต์ไม่เชื่อขยับตัว นลินเปลี่ยนเป็นเอาปืนจ่อตัวเองอย่างเร็ว บอกว่าจะยิงตัวตาย พี่ชายตกใจมาก ขอร้องให้ใจเย็น แต่นลินกลับตะคอกเขาให้เข้าไปอยู่ในห้องน้ำ
“จะบ้าเหรอ นี่ลินจะทำอะไร”
“เข้าไป ไม่ต้องถาม ลินบอกให้เข้าไป แล้วปิดประตูด้วย”
คิมหันต์ไม่มีทางเลือก จำต้องถอยเข้าไปในห้องน้ำ นลินฉวยโอกาสนี้วิ่งถือปืนออกจากห้อง เจอลูกน้องของพี่ชายทัดทานเธอก็ไม่ฟัง วิ่งออกจากบ้านไปอย่างเร็ว
คิมหันต์ออกมาไม่เห็นน้องสาวก็หัวเสียหนัก ดุด่าลูกน้องทุกคนแล้วสั่งให้ไปตามนลินกลับมา ถ้าไม่เจอไม่ต้องโผล่หัวกลับมาที่นี่อีก
นลินเดินระหกระเหินออกไปในสภาพหนาวสั่นพยายามสะกดกลั้นอาการอยากยา บ่นพึมพำว่าตนไม่ไหวแล้ว...จากนั้นตัดสินใจโทร.หาจักรแต่เขาไม่รับสายเพราะกำลังประชุมพนักงานอยู่ จนกระทั่งเสร็จสิ้นจักรมาเห็นมิสคอลจำนวนมากจากนลิน แต่โทร.ไปกลับติดต่อไม่ได้เสียแล้ว
จักรร้อนใจโทร.ตามติ๊ยามาพบที่ออฟฟิศ เล่าให้ฟังด้วยความกังวลว่า
“คุณลินโทร.มาหาฉัน ฉันยุ่งไม่ได้รับสาย ฉันโทร.กลับไปก็ปิดเครื่อง ไลน์ไปก็ไม่เคยอ่าน ที่ร้านดอกไม้ก็ถูกพี่ชายสั่งปิด ฉันเป็นห่วงคุณนลินมาก เพราะครั้งสุดท้ายที่เจอกันเขาดูไม่มีความสุขเลยสักนิด”
ติ๊ยานิ่งคิดไปวันก่อนที่เจอกัน นลินแปลกๆ พูดจาไม่ดีกับเธอเอาเสียเลย “ก็จริง...น้องลินเปลี่ยนไปมาก”
“ฉันกลัวพี่ชายเขาจะขังคุณนลินเอาไว้ พี่ชายเขาโหดมาก แกก็รู้ ฉันเป็นห่วงคุณนลินจริงๆว่ะไอ้ติ๊แกเองก็ระวัง อย่าไปยุ่งกับพี่ชายคุณลินเลยว่ะ เชื่อฉันเถอะ”
ติ๊ยาพูดไม่ออก เพราะเรื่องคิมหันต์ร้ายกาจนั้นเธอรู้อยู่เต็มอก...
คืนเดียวกัน หินกลับมายังที่พักในคอนโด
พบลูกน้องภาสกรสองคนตรงบริเวณล็อบบี้ สอบถามถึงรู้ว่าภาสกรมี “ห้องเชือด” อยู่ที่นี่ ซึ่งพวกมันพูดชวนให้อดคิดไม่ได้ว่าเจ้านายน่าจะพาใครมา?
ooooooo
รุ่งขึ้นคิมหันต์ไม่สบอารมณ์เอามากๆเมื่อเที่ยงมาบอกว่าหานลินไม่พบ
“แกหาตัวน้องสาวฉันไม่เจอ ก็ต้องหาต่อไปสิวะ กลับมาทำไม”
“ผมไม่รู้จะไปตามหาที่ไหน”
“คนอย่างฉันไม่ชอบคำว่าไม่รู้ ต่อให้ต้องพลิกฟ้าพลิกแผ่นดินหาแกก็ต้องทำ ถ้าหานลินไม่เจอก็ไม่ต้องโผล่หน้ามาให้ฉันเห็นอีก”
คิมหันต์ซัดเที่ยงไม่ยั้งแล้วหันไปคว้าของใกล้มือปาลงพื้นแตกกระจายจนอุไรสะดุ้งตกใจ
“ว้าย คุณคิมใจเย็นๆสิคะ คุณคิมขา...ใจเย็นค่ะ”
